میوه فروش و پیرمردک
بَشی بیَم میوه فروشی، یه مسنِّ مردک دی بِما بی، دَسانش دی تاول دَوَستا بی، معلوم بی که گارگرَه، یه کیسه شیلانَکِ مرغوب و درشت بیت و بُندا ترازو اِی سَر.
فروشنده بگوت: ۲۷۵۰۰ تومن، پیرمردک که انگار شکّه گرده بیی، بگوت :مگه چند کیلو هسته؟
فروشنده بگوت: دو کیلو دَ یه ذُرّاک ویشتر، پیرمردک که دهنش وابمانستُبی بگوت: مگه کیلویی چنده؟
فروشنده جواب بدا:۱۲۵۰۰تومن!!
بیچاره مردک باخجالت بگوت: من فکر کردم کیلویی ۱۲۵۰تومن هسته! نه آقا نمی خوام.
کیسه رَ هموجه بندا بَش...
فروشنده با یه پوزخند شاگردشَه بگوت: بیو این شیلانک ۱۲۵۰ تومنی رَ بریز جاشی سَر، هر دو تا شانی خنده صدا دی بَش تا آسمان، بعد وَگردی بایه قیافهٔ طلبکارانه منه بگوت: عجب دیوانه هایی پیدا میگردُنا.
جواب بُدام: به گمانم دیوانه نَبی، احتمالاً خیلی سال بی که میوهٔ نوبرانهٔ تابستانه نخرُستِه بی، نمیدانست قیمتش چنده، شایدم فکر کرد شما حرّاج کُردین، اون دی خیلی خوش شانس بی که میتانه یه ذره خانواده شیب بَبُرَه.
چیزهایی که لازم داشتم بخَریَم، میوه فروشی دَ بمام دُرگا، من بمانستم که به کدوم یکیش فکر کنم،
آبراهام مازلویی گپی یاد دَکَتُم که چطور عزّت وکرامت آدُمان گِرُو نیاز اولیه و مادّیشان دَرَه!
هرکس دَ میپرسی چیدانی روزه مِیری، همون جواب کهنهٔ همیشگی رَ هامیدی،برای اینکه با ضعیفان وگرسنگان همدردی کُنُم!
کدوم مستمند،کدوم وَچه یِ خیابانی، کدوم زن بی پناه صبح (سحر) بیدارمیبو، یه سفرهٔ هفتاد رنگی سر مینیشَه
تا خِرخِره میخوره، بعدتا غروب، کولری خُنَکِ بادی دم میخوسه، افطاری وقت بازم بساط غذای رنگارنگ خودشه پهن مینَه؟؟
👈 آها عزیزجان... هدف از روزه داری، تنها اجابت فرمان خداوند هسته.. فرمانی که مثل تمام فرمانهای دیگه ی خداوند دانا و حکیم، حکمتهای بسیاری دُلش دَره. که یکیش باخبر گردیَن از حال و روز مستمندانه... یکیش تمرین تقوا پیشه کُردُن... یکیش نه بگوتُن به خواهش نفس... یکیش سلامتی روح و سلامتی تن...
👈 آها عزیزجان، اگه میخِی از رمضان کریم، بیشترین استفاده ر ببری و پیروز این میدان گِردی، ویشترک به یاد فقیران باش.. کمی از رنگ و لعاب سفره تان کم کن و به اوشانی اساسی نیازان بَرَس.
الهی که همه تانی تن سالم بو. 🙏
✍🎤 برگردان و خواندن متن: سیدمصطفی افتخاری، از روستای پراچان
📝 تنظیم، ویرایش و انتخاب عکس: سیده مریم قادری، از روستای اورازان
گروه تولید محتوای درجی
