ما همه نامحدودیم
پس باید نامحدود بِینیم، فکر کنیم و عشق بورزیم
توان ما را همون حدودی محدود مینه که خودمان بُساتیم
سلام خُجیر همشهریان
صبحتان بخیر
غم از جانتان دور
شادیتان نامحدود
مثل شکوفه های سیب
قشنگ و دور از دسترسی
وقتی میای بهار میاد
بوی گل انار میاد
عطری که با نسیم صبح
از روی سبزه زار میاد
تا بشویم رویِ سیمین تو را
شبنم از لاله زار آوردم
تا دهم بوی خوش به گیسوی تو
عطر صبحِ بهار آوردم
📌 یک شعر قدیمی که مادران روستایی برای کودکانشان زمزمه می کردند:
این دُمَکِ بزغاله، جاروی خونه خاله
این سُمَک بزغاله، گوشکوبِ خونه خاله
این شاخَکِ بزغاله، میخ اتاق خاله
این رودَکِ بزغاله، بند اتاق خاله
این پوستَکِ بزغاله، فرش اتاق خاله
این کفشکِ بزغاله، شد سنگ پایِ خاله
این چشمَکِ بزغاله، شمع و چراغ خاله
خاله جاهاز جور کرده، از دولتِ بزغاله
زندگی یعنی خودمانی پای سر بیَستیم
یعنی مقاومتمان زیاد باشه
اگه طالقانی هستی پس حتماً میدانی که یه دار، ویشتر از بوته ی یه گیاه زندگی مینه
سُنگ دی ویشتر از دار، زندگی مینه
اینان همش بخاطر استقامتی هسته که یکی نسبت به دیگری داره
ان شاءالله همیشاک زندگیتانی میان، مقاوم واستوار باشین
سلام همشهریان، صبح آغازین هفته تان بخیر 🌹🌹
ما رِ دی درشادیهای پنجه پیتُکی خودتان شریک بدانین 😜😂
چای دم صبح امروزه، طبیعتی میان بنوش
تا پنجه ات پیت ناخوره ! 😜
برای جشن پنجه پیتک همه چی مهیایه
دی وهانه نیار، جمعه دی هسته، با یالان بشو صحرا، خوش بگذران عزیزجان
پنجه پیتک یکی از جشنهای محلی طالقان است که از 25 فروردین به مدت 5 روز برگزار می شود و آدابی شبیه سیزده به در دارد.
پستهای مرتبط با این جشن که قبلاً روی درجی قرار گرفته است:
نَنه چُشمانُشی دور، چروک گِردی
بَبا دَسانُش میلرزه
پس حواسُــمان باشه!
اِسه الآن که چُشمانُشان کم سو گردی، دِلِشانَم تنگ، گاه و بیگاه، همین کم سو چشمان، از دلتنگی تَر میبو. خیلی حواسُـمان باشه!
حواسُمان باشه، اونان خیلی زود پیر میگردن و خیلی زودتر از اون چیزی که ما فکر مینیم، مای پیش دَ میشُن 😔
حواسُـمان باشه که غروبِ دَمان، دلشان از تنهایی مِیرَه 😢
حواسمان باشه که اونان، تمام عمرشان، حواسُشان به ما بی
به قَد بَکَشیَنِ ما
هم مای نازَ بَکشیَن، هم مای نیازِ برطرف کُردُن
اونان یه روز آنقد پیر میبُن که مای اسم دی فراموش مینُن
اما حواسُـمان باشه ما اونانه فراموش نکنیم 🙏
بهترین و گرانترین سرمایه مای زندگی یِی میان، همین بَبا و ننه هستن
حواسُمــان خیلی به اوشان باشه.
آها عزیزجان
الان بهار گردی، دی بهانه نداریم که وَرف بما، جاده دَوَست گردی.
اگه بَبا نَنُت طالقان درُن، به قول معروف راه واز هست و جاده دی گو تا دلت بخواه دراز
زودتَرَک بشو اوشانِ سر بزن🌹
مخلص همه گته آقا و گته ننه های طالقانی
✍🏻 سید مصطفی افتخاری - پراچان
پینه دست پدر سروده ایست ازعشق
ومن بزرگترین سرمایه دار عالمم
وقتی سایه تو بر سرم هست
حتی اگر دست مهربانت از دنیا کوتاه باشد
میدانم دعاگویم از جنت الهی هستی
🍃🌷تقدیم به پدران آسمانی🌷🍃
پدرجان شایسته ترین روز برای اینکه به نام تو باشد، روز میلاد مولاست
این عید و روز مبارکت باد
🍃🌸 عید میلاد مولی الموحدین مبارک 🌸🍃
دو سال ویشتر نُداشتم
هنوز نمیتانستم راه بشم که
اولین کوه جهانه فتح کُردم
آخه بشی بیَم بَبامی«بابا» قلندوش
دوستت دارم پــــــــــــــدر ❤️❤️
✍️ سیدمصطفی افتخاری
خداجان
من یه خواهشی از تو دارم
التماست مینم، به حق آقای این روز
و این قشنگه صبح
هرچی دو راهی منی راهی سر درَه بِیر
من همین یه راهه دی اشتباه میشُم 🙏🍃
خجیر همشهریان
ان شاءالله سر هیچ دوراهی نمانین
به جز دو راهی قزوین طالقان 😂😜😜
طبع لطیف سخنوران دیارم، همراه با عکسهای زیبا
🔻 طالقانی گل و واش و سبزی 🔺
امروز میخوام برای شما از «شنگه» بگم که یک نوع سبزی باغی/کوهی هست. تو طالقان تلفظش شِنگِه هست اما جاهای دیگه بهش شِنْگ یا شَنگ هم میگن. معمولاً در گندمزارها، باغها و دشتها در میاد، از اوایل بهار تا اواسط خرداد که گیاه گل میده. بااین گیاه که خواص درمانی زیادی هم داره، میشه غذاهای خوشمزه درست کرد. مثل: آش، پلو وکوکو سبزی که خیلی مزه خوبی داره.
خواص شنگه:
طبیعتش سرد و خشکه.
از برگهاش برای جلوگیری از خونریزی معده، میشه استفاده کرد.
از ریشه اون برای دفع مسمومیت و ازآب ریشه که تازه هست، برای سوختگی و برگش هم به زخمها التیام میده.
کسانی هم که سل دارن میتونن از این گیاه استفاده کنن
شنگه به دو صورت پخته وخام استفاده میشه که خام اون، با آبغوره خیلی خوشمزه هست. ولی نباید در خوردنش زیاده روی کنید که باعث نفخ میشه که علاجشم فقط عرق نعناست.
ریشه گیاه شنگه (شنگ) دارای لعاب بوده و کمی تلخ است و خوردن آن اشتها را فوق العاده زیاد می کند. همچنین ریشه شنگه خلط آور و نرم کنده سینه و التیام دهنده زخم ها می باشد. از برگ های آن در سالاد استفاده می کنند و ایرانیان آن را مانند کاهو و کاسنی با سرکه و بدون آن می خورند، چون بسیار خنک می باشد.
خوردن برگ های شنگه اسهال و خون ریزی معده را بند می آورد همچنین از خون ریزی سینه جلوگیری می کند و برای مسلولین نافع است.
ریشه آن برای جلوگیری از اسهال و خون ریزی، از برگش قوی تر است. پاشیدن برگ و گل خشک شده این گیاه در روی زخم های چرکی و متعفن سودمند می باشد. ضماد آن را برای التیام عصب قطع شده مفید دانسته اند. ضماد گلش با موم، جهت سوختگی با آتش مفید است.
حکیم محمد بن زکریای رازی خوردن ریشه این گیاه را پادزهر سموم می دانست.
عصاره گیاه شنگه که در طب سنتی ایران طرثوت خوانده شده است پادزهری قوی است و در ساختن تریاق فارون به کار می رود. برای معالجه نزله ریوی، نقرس، رماتیسم و امراض جلدی جوشانده شصت گرم ریشه شنگه را تجویز کرده اند.
اگر این گیاه را پُختید هرگز آب آن را دور نریزید بلکه آن را بنوشید، زیرا منافع شنگه در آب جوشانده آن جمع می شود، همچنین عصاره شنگه جهت درمان کچلی و زخم های جلدی مفید است.
جاتان خالی، ما سیزده بدر، شنگه چیدیم و با اون آش سیزده مونو درست کردیم که در عکس مشاهده می کنید.
همیشه شاد و سلامت باشید🍎🍃
◀️ ارسال متن و عکسها: بانو آقابراری – وشته
📌 خر بیور، باقلا بار کن
این مثل در موقعی گفته می شود که یک نفر از طرف آدم پرزور و قوی تر از خود ظلمی می بیند و چون زورش به او نمی رسد ناچار حکم او را می پذیرد.
و حالا حکایت این مثل به لهجه شیرین گته دهی:
یک کشاورز خلی باقلا بکاشته بیه، و وره برداشت کرده بیه و زمینی سر وره کوفا کرده بیه ٬ کوفای پلی خو دبیه.
یک گته مردک ٬ نخاشت نبیشته آدمه ٬ بشیه خدشی خرجینه ٬ باقلا پرکرده ٬ دره شمبیه ٬ که کشاورز خو د پارسسا ٬ بوته : هی نرخر ٬ گوگل ون دره چی هاکندی.
مردک عصبونی ببیه ٬ ضامن داره چاقو ره دربیورده و کشاورز بوته ٬ زیاد گپ بزنی تی سر برینگنه مه.
کشاورز بدیه : وی جون در خطر هسسه. مردک بوته : خره بیار ٬ باقلا بار کن.
با سپاس از آقای آریوبرزن کیان - گته ده
با درجی، طالقانی گپ بَزنیم.
Telegram.me/taleghanidarji
