وجه تسمیه روستاهای سگران و سگرانچال

 

«سگر» در زبان پهلوی یعنی پُر و اشباع شده. به همین دلیل برخی باور دارند سگران و سگرانچال، برگرفته از همین واژه است و به پرجمعیتی روستا در آغاز پیدایش آن اشاره دارد که منجر به ایجاد روستای دیگری در زیر سگران، به نام سگرانچال شده که ناشی از اشباع جمعیت بوده است.

به عنوان یک فرض دیگر، ریشه نام شناسی سگران را به کلمه «سکا» به معنای شکار مرتبط می‌دانند. هرچند این فرض، با توجه به بیرون بودن قلمرو تاریخی سکاها از کرانه جنوبی دریای خزر، بعید به نظر می‌رسد.

اما اهالی نظر دیگری برای نام آبادی‌شان دارند که علاوه بر نزدیکی بیشتر به لفظ، جالب توجه نیز هست. بنابر این نظر، سگران و سگرانچال، از واژه ترکیبی «سه گبران» و «سه گبران چال» آمده است و به وجود سه گور باستانی در این ناحیه مربوط به گبرها اشاره دارد. همانگونه که مسجل شده، در دورزمان‌ها طالقان محل سکونت گبرها بوده است. همچنین اهالی روستا اذعان می‌دارند که در سالهای قبل از انقلاب، سه قبر یهودی در قبرستان روستا وجود داشته که توسط عده‌ای نامعلوم، شبانه تخریب و اشیای قیمتی درون آنها به سرقت رفته است.

وجه تسمیه روستای شما چیست؟ برامون بفرستید.

عکس از: آقای میرمطهری
تهیه شده در گروه تولید محتوای درجی

 

سرزمین بلندی‌های سبز و مِه‌گرفته و عقابهای بلند آشیان

 

درخصوص وجه تسمیه «طالقان» جانمان به این مطلب رسیدیم:

مرحوم دهخدا، طالقان را مُعرب «تالکان» یا «تَلّکان» می‌دانست. Tall در انگلیسی به معنی بلند و بلندی است و در پارسی نیز تال، بلند معنی می‌دهد. اعراب، واژه تال را مُبدل به طول کرده، به معنای درازا و بلند، استفاده می‌کنند.

اگر تال را تَل، در نظر بگیریم، آنگاه معنی تپه، کوهِ پَست و پُشته بلند و گونه‌ای از تپه‌ی باستانی معنی می‌دهد.

کانِ جزء دوم به معنی سکونتگاه است.

بدین ترتیب تالکان یعنی: سرزمین بلندی‌ها.

شاید هم تالکان، تالمان بوده است. در زبان پارسی پهلوی، تال و در پارسی نوین، دال به معنی عقاب است.

جزء دوم هم، مان، پسوند مکان است.

پس تالمان اینگونه معنی می‌دهد: سرزمین یا جایگاه عقاب‌ها.

جالب اینجاست که تالمان (طالقان) همسایه دیرینه‌رود، سرزمین الموت (به معنای آشیانه عقاب یا عقاب‌آموخت) است.

 

برگرفتی از کتاب «ارنگ‌رود تا شاه‌رود» نوشته آقای جعفر کوه زاده

وجه تسمیه طالقان

 

درباره وجه تسمیه طالقان، نظرات زیادی وجود دارد که از دیدگاه های متفاوت مطرح شده است.
بعضی آن را برگرفته از واژه «تول» که اینک به معنی گل آلود است و ممکن است بدل شده «تال» باشد وگان که بعدها با سیطره اعراب به «قان» تبدیل شده باشد، به معنی «سرزمین آب های گل آلود» می دانند و با توجه به این که منطقه ای کوهستانی و پرآب است که در بعضی ماههای سال، آبهای آن تیره رنگ و گل آلودند.

بعضی دیگر، آن را از واژه «تلگ» یا «تلک» به معنی سنگ طلق «میکا» می دانند و با استناد به بعضی از متون تاریخی که تصریح دارد اولین سنگ طلق در طالقان یافت شده که در لغتنامه دهخدا نیز بدان اشاره شده است .
از سوی دیگر، «تال» به معنی برکه و نیز دریاچه است. اگر درست به طالقان نظر شود شبیه دریاچه است که ما بین سلسله جبال البرز احاطه شده، با پسوند «قان» یا همان «گان» میشود: تالگان یا طالقان.

نظرات دیگری هم در این زمینه وجود دارد که به نظر می رسد، چندان صحیح نیست، مثلاً اینکه میگویند طالقان از واژه «طلق» عربی به معنای رها شده، است زیرا با توجه به قدمت دیرینه ی طالقان که از کل تاریخ عرب چند هزار سالی بزرگتر است، این نظریه مردود می شود.

آنچه مسلم است نازنین سرزمین مادری، عمری به قدمت تاریخ دارد و البرز کوه، که زادگاه بزرگان و سرافرازان ایران زمین از آغاز (فریدون اساطیری) تا پایان (یاران مهدی) بوده، نام و نشانی نیکش تا همیشه برقرار خواهد بود ان شاءالله

✅ با سپاس از آقای رضا جعفریان، مدیر وبلاگ سوشیانت، سرکار خانم سیده فاطمه میرتقی و گروه تولید محتوای درجی