قصه ی مینو

 💟  من قصه ای دارم ....

در یکی از زمستانهای اسطوره ای روستایمان، وقتی ابتدایی بودم و عروس برف کل ده را به تملک خود درآورده بود و در آن سال مادرم به جهت کسالت به تهران رفته بود و من دلتنگ مادر و دلنگران او، تنها، در کوچه پس کوچه های روستا غمگینانه میرفتم، درحالیکه سرم پایین بود و به قول معروف، سر در گریبان غم داشتم، یکدفعه دیدم ضربه ای محکم به شانه هایم خورد..

تا بجنبم، صورتم در میان دستان گرمی قرار گرفت و صاحب دو چشم مهربان، اشکهای ناچکیده ام را دید و با سرانگشت برچید و خطاب به من چنین گفت:
مینوجان، دخترم، زندگی زمستانهای سخت دارد، سرما دارد، نه سرمای حاصل از برفهای حسنجون که سرمای سختی های بی پایان زندگی
و تو باید تا پایان عمر، زیر شلاق هر باد و بوران و سرمایی، سر و شونه هاتو بالا بگیری و راه بری.
مهم نیست قدرت باد و سرما چقدره، مهم تویی ک نباید تکیده باشی...
فراموش نکن زندگی برای سرافرازی است نه سرخمیدگی و شکسته شدن...

و من از آن تاریخ تا کنون، این درس استاد برایم شد حکمی جاویدان.

درود بر معلمی که استاد بزرگ زندگی من بود: آقای امین زاده.


✍ خاطره ای از: مینو تاجدینی
📝🎤 با ویرایش و صدای: مریم قادری

این دل نوشته ی زیبا با صدای خانم قادری تقدیم به شما (دریافت کنید)

اسامی برخی معلمهای نازنین طالقان

به رسم تقدیر از مدیران و معلمان و فرهنگیان زحمتکشی که در سالهای گذشته، نقش مهم و برجسته ای در تربیت بچه های طالقان داشتند، لیستی از اسامی این عزیزان را که اهالی گروه تولید محتوای درجی معرفی کرده اند، در زیر می آوریم.
مطمئناً این لیست، کامل نبوده و فقط به مثابه مشتی نمونه ی خروار، است و نامبردگان، نماینده کلیه عزیزان فرهنگی شاغل در گذشته و حال حاضر طالقان می باشند.
با آرزوی سلامتی و شادکامی برای همه فرهنگیان طالقانی و غیرطالقانی در سراسر مرز و بوم اسلامی
روز معلم را به تک تک این بزرگواران، صمیمانه و با عشق، تبریک عرض می نماییم.
اسامی تعدادی از معلمان و فرهنگیان طالقان (به ترتیب حروف الفبا)
خانمها و آقایان: ابوالقاسمی، امین زاده، احترام قاضى، اختر نیازی، اسماعیل محمودان، امین عباسى، ایثار اجلالی، آخوند علی میر مجیدی، بتول صائمیان، پروانه رجبی، جبار اکبریان، جواد سوداگرى، حسن عباسی، حفیظه بیگی، حمیرا صادقیان، خسرو احمدى، رضا اجلالی، روحیه اجلالی، زکریا میرنورالهى، ستاره اکبریان، سلطان علی اکبریان، سوسن اکبریان، سید ابوذر میراحمدى، سید برات عبادی، سید عزیز سادات رسول، سید نبی میرحسینی، سید ابراهیم قاضى، سید اسماعیل قاضى، سید حسن میر حسینى (فرزند مرحوم حاج حسین)، سید صدر قاضى، سیدعباس میر حسینى، سید عبدااکریم قاضى، سید على اکبر قاضى، سیدمحمدحسن میر احمدی، سید محمدرضا قاضى، سید محمد قاضى، سید محمود قاضى، سید یوسف میر حسینى، شاهرخ عباسی، شریفه فرامرزی، شیرین تمیمی، صبورا صادقیان، ضیاء احمدی، عبداله میر احمدى، غیب الله میر نورالهی، فاطمه صائمیان، فاطمه طاهریان، فاطمه محمودان، فرح قاضی، فرح نجاران، فرشید فلاحی، فرهاد شاملو، فریبرز فلاحى، فریبرز محمودان، فضل اله شاملو، کوکب سلیمیان، لیلا فرامرزی، محسن طیبی، محمد نقی یزدانی، مرحوم خلیل شاملو، مرحوم سیدفضل اله میرحسینی، مژگان منافی، منیژه هادیان، مهدى محمودان، مهری جلیلی، مهوش اجلالی، میرزا اجلالی، نعیم سلیمیان، نقی اجلالی، نقی شاملو، وجه الله احمدى، وجیهه قاضی، هدایت احمدی، همت اکبریان و هوشمند اکبریان

این روز و به تمامی معلمان دلسوز کشور و خودمی عزیزِ همسر آقای فریبرز محمودان، براران و خوآران نازنینم تبریک میگم.
همیشاک از اینکه خانواده ای دارُم که اکثریتشان معلّم و فرهنگین، خوشحال و شاکر بیَم و به وجودشان افتخار مینُم.

شهناز فلاحی

دلنوشته هایی برای معلم

1⃣ یکی از مهمترین افرادی که باعث مرور خاطرات ما ازدوران گذشته هستُن و همیشک آرزو مینیم که بتانیم برای چند لحظه دی گردی، برگشت به گذشته داشته باشیم، قشر زحمت کش و دلسوز معلمان هسته
چرا که ما، درصد بالایی از خاطرات گذشتمان از کلاس درس هسته.
آنقدر دلسوزانه و با عشق درس هادای که اون تراشوشی که منی دسی کف بزّییی یه ذرّاک از دوست داشتنمان نسبت به تو کم نگردی
روزت مُبارک معلم عزیز

خدا در عالم خلقت کسانی، گمارده تا که آموزند زبانی
زبان دست گیری،رادمردی، زبان عشق، الفت، مهربانی
اگر امروز داری جاودانی، بُوَد از زحمت آن یارجانی
نماینده فرستاده خداوند، معلم باشداسمش گرب دانی
ارادتمند همه معلم های طالقانی و معلم های گروه درجی
🔶 سیدمصطفی افتخاری

2⃣ سلام به همشهریان گرامی، صبحتان بخیر و شادی، روز معلم را به همه معلمان عزیز مخصوصاً معلمان طالقانی تبریک عرض میکنم، یاد و خاطره معلم عزیزم شهید حسینی (از اهالی زیدشت) را گرامی می دارم.
تعدادی از معلمانم به رحمت خدا رفته اند، روحشان شاد، همه آنها با محبت و دلسوز بودند. بیشتر معلمانم از بر و بچه های زیدشت، فشندک، گیلینک، حسنجون بودند، آنهایی که زنده اند خداوند عمر با عزت به آنها بدهد.
🔶 اکبر گرشاسبی

3⃣ معلمانم:  کلاس اولم خانم پروین اکبریان، کلاس دوم عباس آقا فامیلیش یادم نی فقط چوش یادمه😨، کلاس سوم خانم افضل هادیان، کلاس چهارم دی یادم نی ولی معلم دینی مان خانم بانو ذوقی بَ، کلاس پنجم خانم فضه مقیمی، مدیر مدرسه مان اول آقای میرحسینی بَ، خدا رحمتش کنه، بعد شم خانم احسانی، اول راهنمایی دی تا چهارم نظری  چند تا معلم داشتیم: آقای وقاری معلم زبان، خانم مهوش اجلالی معلم علوم، آقای کاظم غفاری معلم ریاضی، خانم اعظم سهرابی منش معلم عربی (خدا رحمتش کنه مدیرمان دی بَ)، خانم وجیهه سادات قاضی هم معلم بَ هم مدیر، خانم عباسی معلم زبان، خانم اقدس جلیلی زیست شناسی، خانم مهری جلیلی اقتصاد و آمار، آقای هوشمند اکبریان ادبیات و تاریخ و جغرافیا، آقای بیگلری شیمی، آقای صفت اکبریان فیزیک، آقای رجبی ادبیات، خانم صادقیان عروض و روانشناسی، خانم اسحاقی فلسفه و منطق، خانم فاطمه طاهریان ورزش، خانم زاهدی آزمایشگاه، خانم مختومه سلیمیان خدمتگزار مدرسه، آقای سلیمیان سرایدار مدرسه، خانم هادیان ناظم مدرسه، خانم ذوقی زبان دبیرستان، خانم عبداله پور کودکیاری تغذیه کمکهای نخستین، تعجب ناکنین من رشته ی تحصیلیم فرهنگ و ادب بَ ولی آن موقان سال اول زیست و شیمی داشتیم، سال دوم دبیرستان فیزیک ربطی هم به رشته نداشت.
 دست تک تک این عزیزان ماچ مینم و برای رفتگان آرزوی علو درجات ر دارُم
🔶 سیده فاطمه میرتقی

عکس نقاشی از: طاهر شعبانی

شعر روز معلم همراه با خاطره کلاس انگلیسی با صدای محمد رضایی تقدیم به شما (دریافت کنید)

خاطُره مدرسه 1

ایسه امروز که معلمای عزیزی روزه، یه خاطره دی شمایب میگم:
ما دورهٔ دانش آموزیمان، خیلی این معلمانی دَس دِ کتک باخوردیم. دوران راهنمایی کم، دبستان ویشتر اما دبیرستان کتک ناخوردیم، شاید یکم میترسیَن والّا میزّیَن😂و اما دوران ابتدایی که تَلِ خاطراتش هنوزم  مای چُشمی جلو، عین جُنّ و پری، ترس ایجاد مینه.
مای مدرسه ای وچان، دی اندی شیطان بیَن که حد و حساب نُداشت. کمتر درسی خاطر کتک میخوردُن، ویشتر کتکشان، شیطانیشانی واستان بَ. یکی دی پیدا نمیگردی این معلمانَ بگو: خا دی وسته، بزّی یی بکوشتی مردمی وَچِه رَ، الانی ابتدایی وچانه آدم نگاه مینه، نمیتانه فکرشم کنه که ایان کتک باخورن، چه کلفته پوستی داشیم ما.
یه دفتر حضورغیاب داشتن یادتانَه؟ اون گته دفتران. مای معلم یه چو داشت یک متر و نیم الی دو متر اویی بلندی بَ. میندا همان دفتری لا. خدا شاهُده وقتی کلاسی درِ واز میکُرد،قبل چهرهٔ نورانی معلم، یک متر اوُّلِ چو میامی کلاسی دُل،😢😢😢ایسه خنده دارش اینجه هسته که همین که وارد کلاس میگردی، همه پامیَستایم یک صدامیگوتیم: سُلام برمعلّم خوبَم.
به قول ننُم: آخه خدا تی عقل بَبُرَه، اندی کتک میخورین درین بَمیرین، تا میا کلاسی سر، این "معلم خوبم" کجاتان دِ در میا😂😂
بعضی از مای معلمانی بزّیَن، کتکِ نمیمانی ویشتر به "نوازش" شبیه بَ. شاید بعضی مواقع باید کتک میخوردیم، مادی همهٔ کتکانَ فراموش کُردیم. همه شانه دی دوست داریم. برای همین آرزو داریم یک بار دیگه اوشانه بینیم. همهٔ معلمای زحمتکشَی روز مبارُک باشه. ان شاءالله که هرجا دَرُن موفق باشُن

🌹خلاصه که معلمی چو، گُله _____ هرکی ناخوُرده خُله 😁

نقل خاطره از: سید مصطفی افتخاری، پراچانی شیطان وچه

نقاشی عکس از: رضا باقری