عشقی پیر بسوجه...
آدوم این سرما و ورفی میان، هی باید دِی دِیَک کنه تا کی یاروش پیدا میبو...
هیع سلمه آبجی، پ قشنگه گرباکت چو به نیمیا... یهنی کوجه دره؟!
✍ سیمرغ
ترجمه:
پدر عشق بسوزه، آدم تو این سرما و برف، هِی باید سرک بکشه و نگاه کنه تا کی یارش پیداش میشه...
هیع آبجی سلمه، پس گربه ی قشنگت چرا نمیاد؟
یعنی کجاست؟
هان چیه حیوان؟
ایسه هی اون میدان مو مو کون و اندی اون پنجر های پوشت، چوشم چوشم کن تا چوشموت در آیه¡
بی سر شبان سر هرز
از صبح تا حال کوجه دیبی؟
خاک بر سری پیی
با اون آبجی سلماکی گربیی همراه؟؟
نمیگی مون جز تو همدمی نودارم؟
اندی این پنجر ه ای پشت تی چوشم اونتظار بوماندوم، چوشموم درآمه؟
ایسه خوبه تو دی اون پوشت چوشم چوشوم کنی تا کی مون خانه ای در وا کونوم؟
مینی چوشوم انتظاری چندی سخته؟
این لایی در وامینوم بیای
ولی یادت در نشو چوشم انتظاری خیلی سخته خیلی...
عکس: بانو فریبا قاضی - حسنجون و سیدآباد
متن: آقای فرشاد فلاحی - کولج
خاله زبیده جان
این لایی مونه بیاردی شهر خودتی همراه
هیچ ناگوتوم
اما اگه مونی بابا ره قبری میان ده دراری
دیگه شهری دل پا نمنگنوم
مونه بنشاندین این لوس گرباکی کونار و هی چیک و چیک عسک بنگتون
لابود این عسکان دی دمنگنن اینستا و تلگرام و کوفت زهر ماری میان
ای خاک مونی سر
اگه سلمه آبجی گرباک این عسکان بینه؟
تو ره بگوتی باشم مون دیگه شهر نمیام
وامانده یه بوجاک خاک دنیه آدوم کوشوشی سر بریزه، همش سیمان و موزاهیک
مون دیگه شهر نمیام
پیله کونی بوگی بیا، میشوم خودومه شهرو اوو هامیدم
✍ متن: فرشاد فلاحی، کولج
_ باخور حیوان، معلومه خیلی گُسنُت هسته
_ زُبیده خالُک... تو دنبه بی یِی، هیشکی مُنو سرچُشم نمی گیت!!!
_ هِیع گرباکُم... مُنو دی شهری میان، کسی سرچُشم نمی گیت¡¡¡
_____________________
🍃🍂 آی مهربانان ...
همانطور کو نمی یَلیم حیوانان بی غذا بمانن،
نی یَلیم زُبیده خالُکان دی، احساس تنهایی و بی پناهی کنن..♡
✍ متن و انتخاب عکس: سیمرغ
_ زُبیده خالُک، بِین کی دَره میا... مَش میرزاقایی گتین پُسر با کَبلحسنی دُتر، این باغانی میان قرار بنگین، درُن گپ میزنن!!
_ عیبه حیوان... مردمی زاغ سیاهه چو نزن! اوشانه یک سالی هسته نُمزه کوردیَن، ایسه خوبه تو دی میشی سلمه آبجی یی گربه ای پی، ما دی تو ر چشم بکشیم؟!
حلا بیا کُنار.. جیر میکوعی، ما ر پِشیمانی مینگنی...
_ خا...!
✍ متن و انتخاب عکس: سیمرغ
خاله زبیده جان کجه دری؟
مونی چوشم در امه اندی تی خانه ای در پوشت چوشم چوشم کوردوم
تو که بوگوتی میشوم شهر عینوکوم عوض کونوم زودی ومیگردوم
پس کی ومیگردی؟
تو فقط زودی وگرد
مون قول هامیدم دیگه دل دلی نوکونوم و تو ره کوری هانیدم
فقط اجازه هادین تی گرم کورسی پایه بوخوسوم و خور خور کونوم
متن به گویش طالقانی: فرشادفلاحی_کولج
عکس: اصغر ادیبی_دیزان
مردی از این که زنش به بچه گربه خانه بیشتر از او توجه می کرد ناراحت بود، یک روز بچه گربه
را برد و چند تا خیابان آن طرف تر ول کرد.
ولی تا به خانه رسید، دید گربه زود تر از اون برگشته خونه، این کار چندین دفعه تکرار شد و مرد حسابی کلافه شده بود.
بالاخره یک روز گربه را با ماشین گرداند، از چندین پل و رودخانه پارک و غیره گذشت
و بالاخره گربه را در منطقه ای پرت و دور افتاده ول کرد.
آن شب مرد به خانه بر نگشت... آخر شب زنگ زد و به زنش گفت: اون گربه کره خر خونه هست؟
زنش گفت: آره.
مرد گفت: گوشی رو بده بهش، من گم شدم!
این داستان خانم المیرا قاضی به طالقانی وگردان کوردی.
این داستان با صدای خانم قاضی تقدیم به شما (دریافت کنید)
