کُرگِ اخمو

سلام
صبح بخیر
اگه این کُرگ اخمو بیَله
میخوام شاهکارشی همرا مرغانه درست کنم

           بیو مایی وَر

 

جوره یا چوره

یک کلمه طالقانی: جورَه یا چورَه
که جمع آن می‌شود: جوران یا چوران

به معنایِ: جوجه، جوجه‌ها

 

 

ماشالله کُرگمان چندی جوره (جوجه) داره!

جوره رِ بیاردیه پیک نیک، آب و هواشان عَوُض گرده.
اِی امان الان بِدی چند تا گته جوره همسایه بیامیه وچانشی دانه رِ دَرَه میخوره.
عصبانی گردیه، پَرانشه پوش بُدایه که اونانه دُِندِک (نوک) بَزَنه که وَچانشی دانه رِ ناخوره.

 

متن تصویر از بانو مهری بهزادی (روستای وِشته)

با سپاس از بانو پروانه جوکار و آقای شهرام صادقیان

کانال طالقانی‌ها

ضرب المثلی برای خوشبختی

 

این قشنگِ کُرگِ لانه بِینین، چه پنجره ای داره...  چه قُرمُزه پرده ای اوزان کُردیَن
آدُومی دل میخوا اینجه زندگی کنه!
 

حَلا حکمت آن مثل طالقانی ر درک مینُم که میگو:
            آدِمی دِل خوش بو             خِنِه ش کُرگِ لان بو

یعنی:
آدُومی خوشبختی به دلشی خوشیانه، نه به کَمّ و کِیفْ دارایی‌هانُش

دلتان خوش عزیزان

عکس از: خانم زهرا بیگدلی

 

نظر یک همشهری: آدُومی دُل خوش بو، سه تا زُن (کُرگ) دی میگیرَه! اینه عسک میگو!!

نقل آدمهای خوب

زمانی نه چندان دور، در یکی از همین روستاهای طالقان، عالم با سواد و مهربانی زندگی میکرد. او روزها در آموزش و پرورش خدمت میکرد. صبح و شب در مسجد و منبر و بعد از تعطیلی از اداره، هم بر سر زمین به کار کشاورزی مشغول بود.
او نه تنها برای انجام وظیفه پیشنمازی و موعظه در مسجد و مدرسه پولی نمیگرفت که مرتب خمس و زکات و صدقه هم میداد.

پسر این روحانی بزرگوار تعریف میکرد که در زمان جوانی که  ما خام و جاهل بودیم، شبها بعد از نماز و منبر، همراه پدرم به خانه میامدیم و میخوابیدیم. پدرم که به خواب میرفت من دوباره بیدار میشدم و همراه دوستانم بیرون میرفتم و تا نیمه های شب، بیرون بودم.
یکی از تفریحات ما در آن شبها، مرغ دزدی از مرغرانیهای ده بود. به این ترتیب که هر شب نوبت یکی بود که چندتا مرغ بدزده و بیاره کباب کنیم و بخوریم.

چون پدرم شبها برای نماز شب بیدار میشد، من سعی میکردم زودتر از دوستانم خداحافظی کنم و به خانه برگردم تا پدرم متوجه غیبتم نشود.

یک‌شب دوستانم گفتن امشب نوبت توست که مرغ بدزدی و بیاوری. من با تعجب گفتم: من و دزدی؟ من پسر روحانی ده که همه ی مردم پشتش نماز میخوانند و قبولش دارند بروم دزدی؟

دوستان گفتند: فعلا که در جمع مایی و هرشب از این مرغهای دزدی نوش جان میکنی.

دیدم دوستانم راست میگویند. گرچه من آن گوشتها را با اکراه میخوردم ولی میخوردم.!
هر چه فکر کردم دیدم من اهل دزدی نیستم. لذا اون شب به خانه خودمان رفتم و چندتا مرغ از مرغدانی خودمان بردم و خوردیم.

صبح که شد وقتی مادرم مرغها رو از لانه بیرون کرد، متوجه دزدی شد و شروع کرد که به فحش و ناسزا و ناله نفرین کردن.
منم که از شنیدن نفرینهای مادرم مو بر بدنم سیخ شده بود، پیش پدر رفتم و اعتراف کردم.
در کمال تعجب، او نه تنها من را تنبیه نکرد بلکه با من و دوستان بسیار صحبت کرد و گفت هر وقت میخواهیم در جمع دوستانه بساط کباب بچینیم هزینه اش را میپردازد به شرط اینکه دیگه به مرغدانیهای مردم کاری نداشته باشیم و تفریح سالم  رو انتخاب کنیم.

خدا رحمتش کنه ای کاش تو این روزا باز هم چنین انسانهای بزرگ و مهربان و دست به خیر پیدا شود.

◀️ نقل از: بانو شهناز فلاحی #کولج و #حسنجون

عکس از: آقای رامین راد

TaleghaniDarji

تهیه شده در گروه تولید محتوای درجی

زندگی روستایی: مرغ و خروس

🎑 زندگی روستایی


قِدیمان در هر خانه ای، حیوان دَبه
حیوانات اهلی و مفید
مثلاً گربه و کَفتر و گو و میش.
که در دینمان دی به نگهداری از آنان در خانه، خیلی سفارش گردیه.
احادیثی داریم که پیامبر اکرم، صل الله علیه و آله، فرمایش کُردُن: «هرگاه صدای خروسی را شنیدید، بدانید که او فرشته‌ای را دیده است، پس از خدا طلب حاجت نمایید.»
و نیز «بودن گوسفند در خانه باعث می‌شود که هفتاد در فقر از بین برود.»
همینطور این یکی: « بودن گوسفند در خانه باعث برکت می‌شود و همچنین بودن گربه هم »
و یا امام کاظم علیه السلام که سفارش کُردُن: «خانه‌تان را از سه چیز خالی نگه ندارید که آن‌ها خانه را آباد می‌نمایند: 1- گربه 2- کبوتر 3- خروس»

از جمله این حیوانان، خروس بَ. خروس اوشانی ب کارِ ساعت و رادیو ر میکُرد و زمانِ نماز و عبادته به آدمان یادآوری میکُرد.
کنار خروس، چندتا کُرگ و جوجه دی دَبه. که خودشانیب زمینانی میان چنگ و چول میکُردُن و از بُمانده خوراکیان و خُوردِ ریز سفره و ایزار، تغذیه میکُردُن. به همین راحتی و بی خرج و بَرج اضافه، مرغانه و بعضاً گوشت سفید خانه دی تأمین می گردی.
همینطور از پر این ماکیان، بالش و مُتکا دُرُست میکُردُن و برای وَچان دی وجودشان، یه سرگرمی و وازی بَ.

ای خوشا به حال آن قِدیمان و قِدیمیان و قشنگه خروسشان


🍃🐎🍃🐏🍃🐣 ____ 🌾

ایزار: سفره
مرغانه: تخم مرغ
کُرگ: مرغ


تهیه شده در گروه طالقانی درجی

سیب زینی و مرغانه

سیب زینی بوربونی و مرغانه
دوده بو مینه و آی مُزه داره 😋😋

عسک خودوش گویای روش بَپُتین هسته
دورهمی باخورین، نوش جانتان

خروس خوش خیال

اِی خوش خیالِ خُروسُوک
چُجور روبای همرا، شیوه بازی دی مینه!
اون پوتِ کَلُتی میان چی میگذره؟
نُکُنه گُمان مینی این اراذُولِ روبایی همراه، رفیخ گردی، دست ومیگیره تی زُون و یالانه کاری نوداره؟

خاکان سَرُت! اون تیی همراه رفاقت مینه تا تیی لانِی راهِ یاد گیره و یه شو نُغافلی بیا جوراکانتی سَروقت
چَندی باید بُلا سرتان بیا تا اون پوتَ کَلُتانی میان، دُل شو روبا روباهه!
اوی رفاقته نمیشا اعتماد کُورد
حلا مُون بوگوتوم تو کوتِه پَر گوش نیگیر
حتماً باید خودوتی سَر بیا تا حالیت گرده؟
فقط نوگویی تو ره نوگوتوم که اون وَخت این تخته ای سر بشوردِ وَلِ تاجته دَر مینوم اَلَک مینوم داری توک...


✍ به قلم طنازِ: آقای مهدی. م طالقانی

گربه و مراد

🔰🔰 طنز طالقانی 🔰🔰

 
آقا معلم، شاگُردش دِ سوال مینه: مُراد! تو دَه تا چوچُک داری، گُربا میا چهار تاشه میبره، چندتا تیب میمانه؟

مراد: هیچی!

معلم: چُطو هیچی؟ فقط چهارتاشا بَبُردیه!

مراد: آقا اُجازه، او دیه اوشانی جا ر یاد گیتیه، تا هَمه شانه نبُره، ویل کُن نی...
😻😺😸😹

فتحعلی یی کُرگ خوراک گربه میگرده؟ یا گربه ای خوراک اویی خوراک میگرده؟

آبجی سَلمه هووووی !
بِین هی منه میگی کُرگانی همرا کار نداشته باش، بیو بِین فتحعلی ئی کُرگان بیامین منی خوراک دستم دِ دراورُن .

آی فتحعلیییی! کُجه دری؟ بیو این خیره مرغته بَبُر، دَهوامان میبو. نگی نَگُوتی ها !

✍متن: مهدی - م طالقانی

باز فتحعلی ویشیلی کُرد...

کُرک: چندی این سرِخُوران بداروم؟ جان کَنِش مینُن، الان در میشُنا

خروس: مُهل کن خیرناخورد، بیَس بِینوم این وشیل میا لانِمانی درِ دَبَنده یا نه
ما ر جا کورد، درِ دَنَبست، بَش نومزه بازی

کُرک: خیرِ بَهره نینی فتحعلی، من چندی اینانی دمِ بداروم دَر نَشُن

خروس: اوهنا وشیل یالدی مینه دَره میا

✍متن: امیر اسلامی - سگران_بزج