جیرجیرک بش رفیقشی ور که یه خرس ب بگوت:
من تیِی عاشق گردیَم!!
خرس، خودشی پهلو رَ بُخارانی (بُخاراند) و بگوت:
الان منو خِو دره، هر وقت خِو دَ بیدار گردیَم در موردش گپ میزنیم.
🐻🐛
خرس به خواب زمستانی بش...
و نفهمست که جیرجیرکی عمر، فقط سه روز هسته...
✍ برگردان: سیدمصطفی افتخاری پراچانی
وقتی دبیم سال نود و چهاره، خانه دِ در میکردم، یادم بیامه که بیامینشی بَ چه شور و شوقی داشتم. هرکس میرسیم، تبریک میگوتم. هرکس دی من میرسی، تبریک میگوت. چندی بالا پایین کردم خودم و خانه ر نو نوار. ایسه دبیم نود و چهاره خانه د در میکردم، با یه مهربان لبخند وگردی منه نگاه کرد و دَرشه. انگار من دِ هیچ بدی و شری ندی بَ.
با نگاهش منه بگوت: خیالت راحت، این من نیَم که میشم. این تو هستی که این ایستگاه دِ رد گردی یی..
بعد بهار و عید روزان بیامه و بش ماه رمضان نود و پنج بیامه و تا ما سر بچرخاندیم تمام روزانش دی رد گردی.
ایسه الان سال نصم گردی و پاییز از راه برسی...
حواسمان باشه، چند بار این ایستگاهان بیامه و بشه. تابستان تمان ولی یادمان باشه که ما دی این ایستگاه د رد گردیم. معلوم نی سال دیگه دی این ایستگاه بینیم و از گرما و شبهای بلندش خاطره بسازیم
تابستان بیامه و بشه... مثل بهار.. مثل همه فصلهای قبلی
امیدوارم جوری این روزهای عمرمان د استفاده کنیم که وقتی به آخرین ایستگاه برسیم و دریم پیاده میبیم، شرمنده نباشیم و حسرت ناخوریم که چه راحت برکت و رحمت و حیات، چنگمان د درشه..
آها عزیزجان تکان باخوری پاییز و زمستان دی دست تکان هامیدی و میشو....لحظه ها را دریاب.
✍ متن: ابوالفضل یزدانی - خُسبان
یه فرصتَ اگه بی یَلی که بُگذَره
*این موقح* میبو *آن موقح*
میبو مثل یه یخَ چایی که تی پیش کته
که با جان و دل و عشق، کله یْ سر دَم کُرده بی ی و یادت درشیکه باخوری...
اُسه الان با هیچ قند وشوکولاتی، هیچ کسی مذاقَ خوش نمیا که اونَ باخورَ، و باخورد نمیبو که نمیبو ....
فرصتَ که بی یَلی بُگذره میبو تنگَ ماهی میانی اِوی جور که به وختُش اورَ عوُض نکنی...
اون موقح دیگه اون ماهی هم ماهی نمیبو اِو جان هامی دی...
قدر لحظاتمانَ بُدانیم...
زندگی هیش کسی منتظُر نمیمانه...
قانون زندگی قانون باور ها یه..
بزرگان زاده نمیبُن، بلکی ساخته میبُن...
موفق باشید👍
◀️ برگردان و ارسال متن:
سید عباس افتخاری طالقانی پراچانی
