در دوردستِ خاطراتم یکی هست...
زنی با لباسی آبی، پر از شکوفه‌هایِ کوچکِ سفید
نگاهش می‌رسد تا به دخترکی زیبا و شاد...
که با دسته‌ای از گل‌های وحشی
در شیب دامنه‌ای سبز... به سویِ مادرش می‌دَوَد...
این گل‌های وحشی زیبایِ سرزمین مادری، تقدیمتان
اول هفته و آخر بهار خوش عِزیزان
عکس از خانم سیده فاطمه میرنورالهی (اورازان)
متن از خانم سیده مریم قادری (اورازان)
یه پیالَه تِشی چای
کَله‌ای وَر سیاه کیتیری و هیمه‌ای هَمرا تقدیم شما خُجیران
اگه بگوتین کُجاهان این تشی چایی خیلی می‌چَسبَه؟
با سپاس از آقای شهرام صادقیان (شهرک) بابت متن و آقای مسعود صفاری (زیدشت) بابت عکس
چشمه تروزان
چشمه تروزان که در مسیر صعود به قله سات قرارداد، معروف است که یکی از سردترین چشمه‌های منطقه طالقان می‌باشد. البته قله سات مسیرهای صعود مختلفی دارد و این چشمه در مسیر یکی از آنهاست.
آب این چشمه به قدری سرد هست که بیش از چند ثانیه نمی‌توان دست را در آن غوطه ور کرد. از گذشته بومیها شرط داشتند که چه کسی تحمل جمع کردن ٧ سنگ ریزه از درون چشمه را در یک نوبت غوطه ور کردن دستانش دارد.
متن از: آقای سبحان زمانی (روستایِ سِگران)
عکس از: آقای علی محمودی (روستایِ کَرکَبود)
منبع: کانال طالقانی‌ها
توضیحات درجی:
قله سات به ارتفاع 4،015 متر در منطقه طالقان واقع شده است و قله‌های شاه البرز در شرق، سیالان در شمال و منطقه تخت سلیمان (عَلَم کوه) در غرب این قله قرار دارند. پوشش گیاهی این کوه شامل انواع درختان میوه در ابتدای مسیر و در طول راه، بوته‌های گزنه و آویشن و کنار مسیر چشمه پونه و گیاهان وحشی است.
در ذکر پوشش جانوری آن می‌توان به گرگ، شغال، خرس، روباه، خرگوش و برخی از انواع حشرات و خزندگان اشاره کرد.
این قله از مسیرهای مختلفی قابل صعود است که مهمترین مسیر آن از روستای کَرکَبود، گِزینان، بُزَج و نَویز می‌باشد.
دیباز نُوماشانی وَخت گِردی، کَبلایی بیشی زیمینی سَر، ما گِوَ بیارَه.
اونی بَ تازَه واش بیچییه تا شیر بودوشونی وَخت، اونی جِلِو بیریزَه تا شیرُشَه جیر اِنگَنَه.
متن از: آقای شهرام صادقیان
مدیر کانال اصیل طالُقانیان
بی‌یَل خودومی حال میان دَباشُم. اُفطاری بُوخُوردمه تا نـآق! نمی‌تانُم پایَسُم!! ارسالی: آقای شهرام صادقیان
قِندیل – یخ‌لوله در بهار ارسالی: خانم رقیه صفی
بازی محلی «خر پشت خر وازی» - محل: پشت بامِ کبل عبدالرسول، طالقان – سال 1358 ارسالی: آقای مهدی رضاخانی
یقیناً این دَس‌پُخت َ هیچ رُستورانی میان، پیدا نمی‌نین ارسالی: آقای شهرام صادقیان
کالنَک: نان محلی سبزیجات کانال: ناریان بهشت من
پاک سرگردان گِردی‌یِم!
دَسانمانه بَشوریم، وزیر نیرو مکدر می‌گرده... نشوریم، وزیر بُهداشت برزخ میبو
خانه بُمانیم، به دیرَک قُبایِ وزیر اقتصاد بر می‌خوره... دَرشیم، دُگتُران ناراحت میبُن
زُنده بُمانیم، دولت ناراحته که هنو میخوا یارانه هادیه... بمیریم، مُرده شوران غُرغُر مینُن
نمی‌دانُم سَرِمِه بِی‌رُم کُدام بیابان دَرشُم؟!
ارسالی از: آقای مهدی رضاخانی
دلا بنگر که اینجا طالقان‌ست تجلی‌گاه و مهدِ عارفان‌ست
بدیده چون عزیـزی و نگاری سراسر جایـگاهِ عاشقان‌ست
فکنده دامنِ پرچینش البـرز چو مادر از برایش سایبان‌ست
چنین بی‌حاصل از این بحر مگذر که بس گوهر به دامانش نهان‌ست
به مستی جامِ شَهرودش سراسر زِ عُلیا تا به سُفلایش روان‌ست
بهاران بلبلش از شوق و مستی زِ شب تا به سحرگه نغمه‌خوان‌ست
به تابستان چنان خرم شود باغ که گوی روشه و باغِ جنان‌ست
خزان آید ولیکن نی غم‌انگیز که شاد از رنگ و جشن گردکان‌ست
زمستان‌ست و برفش بر تنِ کوه چو رختی از حریر و پرنیان‌ست
بیا زاهد که رازی با تو گویم بهشتی را که خواهی طالقان‌ست
شاعر: آقای جعفر قواعد
عکس از: آقای سعید ملک کیانی
کانال طالقانی‌ها
صبحِ رجب المرجبی، با نوای خوشِ دیندیرَکِ واران
با هزار دعایِ خیرِ ایمنی از آفات
به راه امروز راهی می‌شویم
سلام عِزیزان، خودتانی هوا رِ بُودارین، خِیر پیش
عکس سدِ طالقانمان از: آقای سینا میناوند
تازه صُبح بیامی و شقایقی چُشمان باز گردی
نرگِسَک دی زُلفِ‌شه شانه بِزی، چندی ناز گردی
چُنُسک از خنده‌ی اَفتو، هاگیته تازه جانی گرم
بَشِ تا آن گَلاهان، با پَنبه ابر، دمساز گردی
پَرپَروک آهسته بَش تا چُشمه‌ای وَر دیم بَشوره
اِسپی داری در نُماز با بلبلان همساز گردی
سلام، صبح و عاقبت به خیر عِزیزانِ درجی
وَگُردانی از یک شعر با شاعری ناشناس، مزیّن به عکسی از آقای کولی‌وند
سلام عزیزِ همراهان و خُجیرِ هم‌دلانِ درجی
خبر خوش آن که: صبحی دیگر از صندوقچه خداوندی به ما هدیه شد
آرزو داریم برآمدنِ آفتابِ امروز، گرمی بخشِ جان و زندگیتان باشد.
الهی شکر
یک سبد سلام، به شیرینی گلابی‌های وحشی، تقدیم به تو که اهلِ طالقانِ بهشتی
چند واژه طالقانی: سبد = چَلک chalk - گلابی وحشی = خُوج khoj
لبخند تو زیباست گلِ سرخِ انارم،
ماهِ من! سَر شدی از شمس و قمر با لبخند
کاش هر شب بشود با تو سحر
جانِ من، باز بخند
عکس از: سعید ملک کیانی
مال‌دار اونی هسته که همیشَک خوش حاله
قشنگ‌ترین حالانَ، فقط خودُت می‌تانی خودتیب بُسازی
باغان طالقان در پاییزان – عکس از: جعفر آقااحمدی (روستای دیزان طالقان)
تَشی سیب زینی!
با نوایِ شعر، گوشه‌ای از زیبایی‌های پاییز در روستاهای طالقان را با هم به نظاره می‌نشینیم.
تو هم همرنگ و همدرد منی، ای باغ پاییزی
چو می‌پیچد میان شاخه‌هایت، هوی هوی باد
به گوشم از درختان های های گریه می‌آید
مرا هم گریه می‌باید، مرا هم گریه می‌شاید
شاعر: مهدی سهیلی
باغ بی برگی
خنده‌اش خونیست اشک آمیز
جاودان بر اسب یال افشان زردش می‌چمد در آن
پادشاه فصل‌ها، پاییز
شاعر: مهدی اخوان ثالث
ای باغبان ای باغبان آمد خزان آمد خزان
بر شاخ و برگ از درد دل بنگر نشان بنگر نشان
ای باغبان هین گوش کن ناله درختان نوش کن
نوحه کنان از هر طرف صد بی‌زبان صد بی‌زبان
هرگز نباشد بی‌سبب گریان دو چشم و خشک لب
نبود کسی بی‌درد دل رخ زعفران رخ زعفران
حاصل درآمد زاغ غم در باغ و می‌کوبد قدم
پرسان به افسوس و ستم کو گلستان کو گلستان
شاعر: مولانا
شاخه با ریشه خود حس غریبی دارد
باغ امسال چه پاییز عجیبی دارد
غنچه شوقی به شکوفا شدنش نیست
با خبر گشته که دنیا چه فریبی دارد
شاعر: حسن میرزایی
با تشکر از دوستان طالقانی و پیج اینستاگرام حیات وحش و طبیعت طالقان
