ما همه نامحدودیم
پس باید نامحدود بِینیم، فکر کنیم و عشق بورزیم
توان ما را همون حدودی محدود مینه که خودمان بُساتیم
سلام خُجیر همشهریان
صبحتان بخیر
غم از جانتان دور
شادیتان نامحدود
مثل شکوفه های سیب
قشنگ و دور از دسترسی
وقتی میای بهار میاد
بوی گل انار میاد
عطری که با نسیم صبح
از روی سبزه زار میاد
تا بشویم رویِ سیمین تو را
شبنم از لاله زار آوردم
تا دهم بوی خوش به گیسوی تو
عطر صبحِ بهار آوردم
درود رود روان شاهرود بر همدیاران ژرف اندیش و نیکو خصال طالقانی ام
روزی دگر آغاز شده است و این بامداد زیبا و سرد دی ماه، شروعی است برای دوباره زنده بودن و دوباره عشق ورزیدن.
مهربانی پیشه کردن و دل در گرو یار دادن،
بار از دوش دوست گرفتن و یاری کردن یاران مهربان.
امروز را اولین روز بدانیم از روزهای باقی مانده زندگی مان و دل بسپاریم به طنین قدرتمند زمین که فریاد میزند همدیاران برخیزید که طلیعه فجر، طومار لشگر شب را در هم شکسته است.
سلام طالقان
صبح بخیر طالقانی
تنور دلتان گرم
🌺🌺🌺
به قلم: امید م _مهران
خواندن متن: بانو سارا شیرجی_مرجان دریافت فایل صوتی
عکس: ابوالفضل یزدانی_خسبان
صبح دیگر شد من از عمق وجود می فرستم همگروهی ها درود
یا چطور است حال و احوال شما فارغ از هر مشکل و بود و نبود
شکر حق که تندرست و سالمید من به شکرانه دمادم در سجود
در گروه از هر طرف راندیم سخن می توان از طالقان یادی نمود
صبح سر می داد آهنگش قلاچ می توان حتی غرابانش ستود
بامدادش عقل و هوش از سر برد واژه کم آید در این شعر و سرود
قصدم آن بودش که بنویسم زیاد یاد تو ای طالقان♡ نطقم ربود
نام تو حک شد به تاریخ دلم می توان لب را به نام تو گشود
طالقان و طالقانی زنده باد جاودان باد پرگه، دهدر، کرکبود
آسفاران و انگه و زیدشت، گراب میر و لهران و فشندک تا کرود
بر همه همشهریان، یاران، سلام یادتان بر قلب من یاری فزود
قبله گاه من تو هستی طالقان ای وجودم از وجودت شد وجود
من همان بهزاد کوهستانیم نام پرگه هست مرا در تار و پود
صبحتان زیبا دمادم دوستان تا درود دیگری بدرود، درود
✍ شعر: بهزاد کوهستانی طالقانی
در این روزهای سردِ پاییزی،
که گوئیا زمستان، نیز، با نفس پُر از ابهت و شکوهش،
آرام آرام، با گام‌های فولادینش،
از پشت کوه ها و ابرها، رَجَزخوانی خود را شروع کرده
و گاه گاه، با عطسه ی مهیب خود، برف ها را می پر اکند
هیچ گرمایی دلچسب تر از مِهر
و هیچ نوری، درخشانتر از امید نیست
که دل گرم را یارای نشستن پنجه ی سردِ هیچ برفی نیست
و هیچ سیاهی را توانِ ظفر بر نور امـیـد
دلهایتان پر از پرتوی نورِ امید و مهر باد ☀️🎼
سلام طالقان_سلام طالقانی
✍ متن: بانو شیوا فلاحی - کولج
🎤 با صدای: بانو مینا صائمیان - شهرک دریافت فایل صوتی
عکس: آرش صابری - ناریان
درودی بی کران بر یکایک هم دیاران مهربان
خورشید از بلندای کوه های سر به فلک کشیده ی البرز، با طلیعه ی نور بی همتای خود، آغاز شدن اورمزدشیدی (پنج شنبه) دیگر را نوید می دهد. دفتر کاهی خیالمان، با عطر کاهگلِ خیس از باران، در هم آمیخته و در این صبحِ زیبای خداوندی، خاطرات خوبمان را قلم میزند.
طفل دل بر پشت بامِ آرزوها، بادبادک یاد در دست گرفته و گاهی به عمد، رها می کند این پرنده ی خیال انگیز را، تا به بالای ابرها برسد و نظاره مان کند.
یکی از همین صبح ها، چشم می گشاییم و هزار رنگِ پاییزِ طالقان را یک سر سفید می بینیم ❄️❄️❄️
زمهریرِ زیبایِ خاک پاکمان را سرمه چشم می کنیم تا آنقدر سپید باشیم که درخشش بی مانندمان، خود گرمای وجودمان باشد.
صبحگاهان خوش و تنور دلتان گرم ☀️🍃
عکس: خانم زهرا عالی - مهران
متن: آقای امید. م - مهران
با صدای: آقای صادق مهرانی - مهران
در تاریخ 26 آبان ماه 1394، با همت دوستانمان در تلگرام، کانال درجی متولد شد.
کانالی برای درج متن، صوت و عکسهایی مرتبط با طالقان عزیزمان که آرمان آن احیاء و حفظ زبان طالقانی است.
جایی برای طالقانی گپ زدن، طالقانی شنیدن و تمرین صحبت کردن با زبان مادری.
باشد که آنچه کردیم در جهت رضایت خداوند و همدلی بیشتر همزبانان و همشهریان و حفظ قشنگه زبان طالقانیمان باشد.
معنای درجی: دریچه های سقفی خانه های قدیم طالقان که برای ورود نور و هوا تعبیه میشده است را دَرجی یا دِرجی می گویند.
در شروع کار، متنی از آقای پدرام سوداگری رو می شنویم:
دیشو شامی سر مارر و می همرا صوحبت میکردم بوگوتم ایترنتی میان یچی راه انگتییم کو طالقانیان اونجه بیان سخت کلمات، معنی همرا بوگون یاد ده در نوشو. یدانه تی یی قربان بوگوت کوچیک خواری دل او گردی اومبا اندی کلمه بوگوت منی سر فریادی گردی. چلک ده دلش لاک و لاکیجه ده درآمه، حالا باید یوقتی هانیم یا اونان بینبیسم یا اوره راضی کنم خودش کلمان معنی همرا بگو من اونی صدارو ظبط کنم.
