خدا ما رِ یه «زندگی خوب» یا یه «زندگی بَد» هانُدا
ما رِ فقط «زندگی» هادا
اِسه این بستگی به خودِ ما داره که اونِه ر «خوب» یا «بد» بُسازیم.
بُساتُنِ یه زندگیِ خوب از هامون اول صُبحش شروع میبو!
پس بَزَن صبحانه رِ بَر بَدَن بِینُوم!
برگردان متن: آقای افتخاری - عکس: بانو منیژه کمانی
تقویم نجومی یی میان بنوشته، ایمروز یه خجیره روزه برای:
خواستگاری و عقد و عروسی، آغاز بنایی و خشت بنا نهادن، تجارت و داد و ستد، شروع به کسب و کار، نقل و انتقالات دی خُجیره!زایمان مناسب و نوزادش صبور و فاضل خواهد شد ان شاء الله
️ مسافرت خوب و سودمند و خیر دارد.
️ خرید حیوان
️ آغاز معالجه
️ عهد نامه نوشتن با رقیب
️ خرید جواهرات
️ ختنه نوزاد نیک است
️ اصلاح مو موجب ایمنی از بلا است
️ حجامت و فصد و زالو موجب صحت بدن است.
منبع: تقویم حبیب الله تقیان
اما مینی نظر باشه ایمروز بهترین روزه برای یه چایی باخوردون از تی یِی دستان زیر این نوایِ باران ️
سلام_عاقبتتان_بخیر️ روز دانشجو مبارک
یک کلمه طالقانی: جورَه یا چورَه
که جمع آن می‌شود: جوران یا چوران
به معنایِ: جوجه، جوجه‌ها
ماشالله کُرگمان چندی جوره (جوجه) داره!
جوره رِ بیاردیه پیک نیک، آب و هواشان عَوُض گرده.
اِی امان الان بِدی چند تا گته جوره همسایه بیامیه وچانشی دانه رِ دَرَه میخوره.
عصبانی گردیه، پَرانشه پوش بُدایه که اونانه دُِندِک (نوک) بَزَنه که وَچانشی دانه رِ ناخوره.
متن تصویر از بانو مهری بهزادی (روستای وِشته)
با سپاس از بانو پروانه جوکار و آقای شهرام صادقیان
کانال طالقانی‌ها
ما هیشوقت عروسُک و خانه باربی نوداشتیم
مُن حتی دوسش دی نوداشتُم
ولی همیشک دِلوم میخوا یه خانه بندانگوشتی پر از قدیمی اثاثان.
تو دی اینانه خوش داری؟
پس بیو بنیش تا یه کَموک قدیمی وازی کنیم...
آها عزیزجان... خونه درجی... واسه خالُک وازی... هُزارتا قصه داره
دانلود کلیپی زیبا از یک خانه قدیمی بندانگشتی
دیباز شروع میگردَه
تُندَ وارانان،،، وازِ چتران
دُلشوره هایِ خیس بُخورد
چُراغ‌هایِ قُرمُزی پشت، فال‌هایِ نَم بَکُشی
قُرمُزَ اناران،،، سبزَ نارنگیان
دیباز شروع میگردَه
روزهایِ نُصفَ نیمَه،،، شِوْ هایِ بی اُنتُها
عطرَ تلخَ قهوَه،،، کافه‌ای کُنج
خط خطی نیمکتان،،، شلوغَ ایستگاهان،،، صبورَ تُرافیکان
شروعَ دوبارَه زُندوگی
پُر از ولگی بو، خاکی بو، عُشقی بو
سُلام به پائیز کو می‌آیَه
اوسنه‌ی طالقان
بَنشتُم جویی کُنار و بگوتُم: آقاجان، چیب اینجِه اِندی قشنگه؟
بگوت: ما این قشنگی یِی بِ یه اوسنه داریم!
بگوتم: بَگو تا بُدانُم!
بگوت: یه وَختی خدا همه‌‌ی آدُمانِ جمع کُرد و به همه شان، یه سهمی از زیمین هادا، تا سرزمینشان گَرده. هر قومی، خودشی زیمینِ ویگیت و بَش سَر وختِ زُندُگانیش.
یه روز رَد گِردی بِیدی‌یَن صُدایِ در میا... فُرشته‌ی نُگهبان بَش دَرِ وا کُرد. بِیدی یه پیرمَردُک، با گالُش و روستایی قُبا، که بیلُش دی کُولُشی سَر دَبه، دُل آمه.
فُرشته بگوت: تو کی یِی؟ اینجه چُکار داری؟
بگوت: بیامیَم دَهوا...! خدا رِ کار دارُم!
خدا صُدا بِزی: مُن میشنوئُوم، کارِتِ بگو.
پیرمردُک بَگوت: خداجان... تو که اَندی عادل و عاقُلی، چیب همه رِ زیمین هادای و ما رِ نه؟ گُمانُم یادُت دَرشیه، آخه ما طالقانیان که همه دِ ویشتر تو رِ عبادت مینیم، همیشاک دی گَپانته گوش بُداییم، زَحمت کَش و بی سَرصدا، خودمانی کاری پِی دِریم و هیش کَسه آزار نمینیم! ایسه رَوایه ما بی زیمین بُمانیم؟
بَهد دی چُشمانُشی اَشکان جیر آمی‌یَن و فُرشته‌ها دی غُصه‌شان بیگیت.
اَمبا خدا یه قشنگه لبخند بِزی و بگوت: ای جانِ طالقانی بَنداکُم! مُن هیش‌وَخت هیچ آدُمی رِ یادا نمینُم و هیش حقی دی یادُم دِ دَر نمیشو. آن دی شما خُجیرِ طالقانیان... اَمبا هرچی نُگاه کُردُم زیمینی سَر شمایی بِ یه لایُقِ جا گیر نیوردُم. اینی واستان بَ که شما بی سرزمین بُماندین.
بَهد خدا به فُرشته‌هان دستور بُدا: بِشین یه تیکاک از بهشتِ که خودمی واستان کُنار بِنگی‌بیَم بَکَنین و بیورین.
اوشان اُطاعت کُردُن.
خدا دی آن یه تیکاک بهشته بَچُسباند زیمینی سَر و بگوت: ایسه این دی شمایی سرزمین!
و اینجوری خدایی سهم از زیمینِ بهشت گِردی مایی نازنین طالُقان.
حَلا بُفَهمُستی چیِب اینجه اِندی قشنگه؟!
به قلم: خانم سیده مریم قادری (اهلِ روستایِ زیبایِ اورازانِ طالقان)
عکس از: آقای حسن جعفری (روستایِ زیبایِ دیزانِ طالقان)
حنا دستت، چشانت سُرمه مالِه
میشی مالانی پِی‌سَر، جواَر مَاله
بیامیَم دزدکی رویِ تو بِینُم
مُنه خود نیگیتِی، جنست خرابه
شعر از: آقای مسلم گرشاسبی، اهل آبادی کَش طالقان
کلمات و اصطلاحات:
حال و هوای این روزای درجی عاشقانه شده، و این از لطف شما دوستانه.
نکش ای جانِ مار چُشم انتـظاری ناکـن اِنـدی مُنـیـبه بی قـراری
تو کو هر شو و روز دَس به دعایی بـه امـیـــدِ خــدا امـیــدواری
🍃☀️ سلام
امیدتان به خدا بو عزیزان
صبحتان بخیر ☀️🍃
#شعر_محلی
عکس از: آقای عشقعلی ایرانمنش
اِ شیرِ دُخترانمانی قُربان
روزتان مُبارُک عزیزِ چُشم و چراغان خانه
حضرت معصومه جان دعاگوی هَـمّـُتان
در دوردستِ خاطراتم یکی هست...
زنی با لباسی آبی، پر از شکوفه‌هایِ کوچکِ سفید
نگاهش می‌رسد تا به دخترکی زیبا و شاد...
که با دسته‌ای از گل‌های وحشی
در شیب دامنه‌ای سبز... به سویِ مادرش می‌دَوَد...
این گل‌های وحشی زیبایِ سرزمین مادری، تقدیمتان
اول هفته و آخر بهار خوش عِزیزان
عکس از خانم سیده فاطمه میرنورالهی (اورازان)
متن از خانم سیده مریم قادری (اورازان)
