داستان دل شکستن هنر نمی باشد! (به گویش بایزرودی)

حلاج٬ یکی از روزهای ماه رمه ضون٬ بشیه جذامیونی ور
بدیه دره  نه هار  خرندنه.
وره تارف کردنه.
حلاج بنیشته اشونی ور یک گته لقمه بزا...

جذامیون وره بوتنه: دیگرون امی سفره ای سر ننیشتنه، اما  د بترسیه نه!

حلاج بوته:
اوهنون روزه هسسه نه...

و پارسسا

نماشدیر که ببیه، حلاج بوته:
جانه خدا، می روزه  ره  قبول کن.....!

وی شاگردون بوتنه:
اسسا  اما  بدیه می  ته  روزه  ره بشکنیای..!

حلاج بوته:
اما خدایی مهمون بیه می..
روزه ره  بشکنیامه
ولی دلی ره نشکنیامه...!

آنجا که دلی بود به میخانه نشستیم
آن توبه صدساله به پیمانه شکستیم

از آتش دوزخ نهراسیم که آن شب
ماتوبه شکستیم ولی دل نشکستیم

↩️ وگردون: آریوبرزن کیان - گته ده

🔶 این داستان، قبلا با گویش میان طالقانی و به صورت متن و صوت، در  درجی قرار گرفته است. عزیزان می توانند از لینک زیر به آن دسترسی یابند. 

داستان دل شکستن هنر نمی باشد!

داستان دل شکستن هنر نمی باشد!

نقله که منصورِ حلاج، ماه رمضانی میان، مسیرش بخورد به کوچه ای که جُذامیان، آن کوچه ای میان، زندگی میکردن.
خا میدانین که قدیمان، جُذام جزءِ بدترین مریضیان و یه بیماری لاعلاج محسوب میگردی و مردم مبتلایانه از اجتماع طرد میکردن، شبیه قرنطینه الان.

القصه، جذامیان دور نیشتی بیَن و ناهار میخوردن. اوشان، منصور حلاجِ تعارف کُردن و بفرما بزیَن...
حلاج دی بَش سفره شانی سر بنیشت و چند تا لقمه باخورد.

جذامیان اوره بگوتن: باقی مردم مای وَر نمیان و تو نَتَرسی و مایی سفره ای سر بنیشتی.

حلاج بگوت: مردم روزه هستن. اینی بابت که شمای وَر نمیان.
اینه بگوت و سفره دِ پایسا و بَش.

غروب دم افطاری موقع، حلاج بگوت: خدایا منی روزه ر قبول کن!
شاگردانش بگوتن: استاد ما بِدی یِیم که روزه ته بُشکتی...

حلاج بگوت: ما خداجانی مهمان بی ییم، روزه بشکتیم اما دلی نشکتیم!!!

آها عزیز جان مبادا که دلی بشکنی...

آنجا که دلی بود به میخانه نشستیم
آن توبه صدساله به پیمانه نشستیم
از آتش دوزخ نهراسیم که آن شب
ما توبه شکستیم ولی دل نشکستیم

🌹🌹🌹

✍برگردان متن: ابوالفضل یزدانی - خسبان
🎤 با صدای: فرامرز آهنگری - گوران

لینک دریافت صوت

http://s8.picofile.com/file/8272160768/%D8%AD%D9%84%D8%A7%D8%AC_%D9%81%D8%B1%D8%A7%D9%85%D8%B1%D8%B2%D8%A2%D9%87%D9%86%DA%AF%D8%B1%DB%8C.mp3.html

عکس: محمد آقابراری – وشته
کاری از گروه تولید محتوای درجی

روزه

🔰🔰 طنز طالقانی 🔰🔰

پارسال ماه رمضان، مُنُ بُرارم مشغول باغ بیل بیزّیَن بِیم. راستش اون روز خیلی گرم بَ و مایی کار دی سخت، روزه نیگیتیم. یه فلاسک چایی و نون و پنیر همرامان بَ، ساعت ۱۰ بَشِیم یه بوته ای پُشت و مشغول بُخُوردن گرستیم که یِهُو بِیدیم یه پیرمردُک از همشهریانمان بیامه مایی بالاسر ☹️

با عصبانیت بگوت: آهای وَچان، مگه شما مسلمان نییِین؟ 😠
ما خجالت بَکشیم و سرمانَ جیر اِنگتیم 😔
بعد بوگوت: جوان نُمُردان! حَلا مسلمان نییِین،طالقانی که هستین حداقل یه تعارف بِزِنین!!😊
 
من 😳
بُرارم
پیرمردُک😃
خلاصه سه نفری جاتان خالی......


✅ ارسالی از: احمد لهراسبی، لهران-سنگبُن

راز روزه داری

📚 گپان نغز و پر حکمت

پیرمَردَک دَ سوال کردم:
راز روزه داری چیَه؟

بگوت:
پرنده ای که چاق و چله باشه،َ خلی زود شکار میگردَه
تا بیا خودشَ یه تکان بدی، با اون وزن زیادش پَر هایرَه، کار از کار بگذشته!
البته اگه بُتانه پَرهایرَ!

راز روزه و ناخوردَن، درسبُک تر گردیَن برای پَرهایتُن هستَه

✍ برگردان و ارسال متن از:
سیدمصطفی افتخاری، روستای پراچان
گروه تولید محتوای درجی

مگه میبو تی جوری خدا رو دوست نُداشت
با وجود اینکه از همین اَلان میدانی که آخر ماه رمضان، یه چُرتکه میریم دَسِمان، روبروت مینیشیم که تا اوجه ای که امکان دارَه، رکات فِطرِمانَه کمتر هادییم،
تو این ماهی میان، ویشتر ما رُ نعمت هامیدی یی
خدایا ما رَ ببخش

سلام عزیزان و شروع یک روز دیگه از ماه بندگی حق تعالی تان خوش

حکایت پیرمردک و جوانان

ماه رمضان بی و چند تا جوان، بدیَن یه پیرمردُک، یه گوشه ای، قَییم گردی و خیلی با احتیاط، دزدانی جور، یواشیکی سرش اینور آنور میچرخانه. پیشا بشیَن، بدیَن دره غذا میخوره..
اوره بگوتُن: مگه تو روزه نی یِی؟؟
پیرمردُک بگوت: چرا روزه هستم، فقط چخدی خشکِ نان، دندان میزنم و یه قُلُپ دی او میخورم..
جوانان، پیرمردک خنده بزیَن و با طعنه بگوتن: واقعا روزه ای؟؟؟
پیرمردُک بگوت: به همین عزیزِ روز درو نمیگوَم. هیچ کی رِ بد نگاه نمینُم، چون چُشمانُم روزه یه. هیچ کی رِ مخسره نمینم و کسی رِ نمیرنجانم، هیچ کی مال و پول طمع نُدارم، دُرو دی نمیگم، پس دست و زُبانم دی روزه هسته.
ولی حالا پیر گردیَم و پیری هسته و هزارتا مرض. چون مریضم و مرضم دی خاصه و دارو مصرف مینم، .باید که این خشکُ نان و او باخورُم.
بعد پیر مردک رو به جوانان کُرد و بَگوت: ایسه شما راستش بگین روزه این؟؟
جوانان سرشانِ خجالت دِ جیر بنگتن و یکیشان بگوت: خیر باباجان، ما فقط غذا و او نمیخوریم...

آها عزیز جان، روزه بیتُن فقط به امساک از غذا و نوشیدنی نی. انشاءالله که همه مانی چشم و دل و زُوان و رفتار و کردار دی روزه دار باشه.
حلول ماه مبارک رمضانِ خدمتتان تبریک میگم.

✍برگردان متن و ارسال: ابوالفضل یزدانی، از روستای خُسبان
🎤 با صدای: محمدحسین رضایی، از روستای سنگبن
گروه تولید محتوای درجی

این داستان زیبا با صدای محمدحسین رضایی تقدیم به شما (دریافت کنید)