مهندس خلیل طالقانی، فرزند میرزا علی اصغر و نواده میرزا علی اعظم ،اهل ده اوانک طالقان بود. پدر مهندس خلیل عنصر وزارت خارجه بود و مدتی به سمت سفیر ایران در سوئیس و فرانسه در زمان رضاشاه پهلوی انجام وظیفه مینمود.
مهندس خلیل، دروس ابتدایی و متوسطه را در تهران به پایان رسانید. آنگاه برای تکمیل تحصیلات به امریکا رفت و مهندسی خود را از امریکا دریافت نمود.
او پس از اخذ مدرک مهندسی به ایران بازگشت و در وزارت دارائی مشغول کار شد و بعد به سازمان برنامه منتقل و مدتی ریاست سازمان برنامه را عهده دار بود.
او در کابینه دکتر علی امینی عهده دار پست وزارت کشاورزی شد.
مهندس خلیل طالقانی از مهندسین معروف کشور است که با خارجی ها مخصوصاً امریکایی ها سروکار داشت و در عقد بسیاری از قرارداد های فنی و خدماتی با خارجیان از طرف ایران ماموریت داشت و آن قراردادها با نظارت او انجام می شد.
سد کرج که به نام سد امیرکبیر معروف است از طرف سازمان برنامه به وسیله خارجیان زیر نظر او ساخته شد. همچنین وی برای ده اوانک که زادگاه آبا و اجدادش بود، نهر آبی احداث کرد که آب رودخانه شاهرود را از اراضی ده سفجخانی از راه ده کرود به ده اوانک جاری می ساخت که قسمتی از اراضی ده کرود و ده اوانک از آن شروب می شد و آنرا مهندس جوب می نامند. او با این کار خدمت بزرگی به رعایای ده اوانک نمود.
مهندس طالقانی در رشته کشاورزی مهندس بود. او پس از بازنشسته شدن چون از سهامداران کارخانه لاستیک سازی بی اف گودریچ و عضو هیئت مدیره آن کارخانه بود، در آنجا مشغول به کار شد.
مهندس طالقانی دریکی از دهات کلاردشت نیز اقدامات عمرانی انجام داده است.
او یکی از رجال مشهور طالقان می باشد.
کتاب: شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد دوم) در باره ایشان می نویسد:
مهندس خلیل طالقانی فرزند میرزا على اصغرخان طالقانى، در ۱۲۹۴ در اوانک طالقان تولد یافت. بعد از انجام تحصیلات ابتدائى و متوسطه به آمریکا رفت و در رشته کشاورزى و آبیارى درجه مهندسى گرفت. چندى در دانشگاه به تدریس اشتغال داشت و مدتى در سازمانهائى که آمریکائیها در ایران تاسیس نموده بودند، مدیریت گرفت. در سال ۱۳۳۰ دکتر محمد مصدق در ترمیم کابینه خود، او را به جاى ضیاءالملک فرمند به وزارت کشاورزى منصوب نمود. وى تا تیرماه ۱۳۳۲ در آن شغل قرار داشت. در آن تاریخ به اصرار از کار کنار رفت و کفالت وزارتخانه به عهده مهندس عطائى معاون وزارت کشاورزى قرار گرفت. در اواخر حکومت زاهدى، صندوق مشترک ایران و آمریکا براى ادامه عملیات عمرانى تاسیس یافت، مهندس طالقانى در راس آن قرار گرفت. در ۱۳۳۴ در کابینه علاء با حفظ سمت به وزارت کشاورزى منصوب گردید. در اواخر حکومت علاء، جاى خود را به مصدق الدوله ناصرى داد و خود وزیر مشاور شد و در حکومت دکتر اقبال، همچنان پست وزارت مشاورى را براى خود حفظ کرد. علاوه بر وزارت، مدیرعامل سد کرج هم شد. وى همزمان با مشاغل دولتى، در بخش خصوصى نیز فعالیت داشت. در تهران بزرگترین کارخانه تهیه لاستیک را بنیاد نهاد و تدریجا محصول آن به بازار آمد و تا حدى احتیاجات کشور را تامین می نمود. در بنیانگذارى این کارخانه که نامش «گودریچ» بود، سرمایه داران و متخصصین آمریکائى دخیل و دست اندرکار بودند. طالقانى با دختر عمادالملک محسنى که زمانى کفیل وزارت فرهنگ بود ازدواج کرد. او سرانجام در سال ۱۳۷۱ درگذشت.
با سپاس از کانون فرهنگی روستای اورازان
زندگینامه مهندس خلیل طالقانی را در ویکی پدیا بخوانید (تفاوتی در سالهای تولد و وفات وی وجود دارد) کلیک
