📌 اگه کَلیم، هَم سَریم. اگه کوریم، هَم چُشم
یعنی هرچی هستیم و هر عیبی داریم، با هم برابریم. هیچ برتری نسبت به هم نداریم، عیوب و درد و مرضهامان مشترکه.
تقریباً معادل این مثل فارسیه که میگو: دیگ به دیگ میگه روت سیاه، سه پایه میگه صَلّ عَلی.
با تشکر از خانم شهناز فلاحی (معلم کلاس مثلهای درجی) و آقای محمدحسین رضایی (که بهترین معنی رو برای این مثل گفتند)
با درجی، طالقانی گپ بَزنیم.
Telegram.me/taleghanidarji
📌 نپُته گَگالی، گاهی تو ره حالی بِ حالی
معنی لغوی: نان نپخته (خمیر)، هر دم به یک شکل در میا
کنایه از افراد خام و کم تجربه که رفتارشان قابل پیش بینی نی و مثل خمیرِ نان قطور (گَگالی = گاگیلی) هر آن ممکنه تغییر شکل هادیَن و روش دیگه ای در پیش گیرَن.
با تشکر از خانم شهناز فلاحی (معلم کلاس مثلهای درجی) و آقای احمد لهراسبی (که بهترین معنی رو برای این مثل گفتند)
با درجی، طالقانی گپ بَزنیم.
Telegram.me/taleghanidarji
📌 زیمینی گُلی گاز بیگیتُن
اول یه چی بگوئم شما رِه: گُل در طالقانی دو معنی داره: هم گُل و گیاه هم گِل، در این مثل، گُل به معنای گِل هسته.
یعنی از درد به خود پیچیدن، از کلافگی سر به زمین کوفتن
از درد زیاد گِل یا خاک زمین را با دهان گاز گرفتن
این مثل گاهی به عنوان رجزخانی طالقانیها در درگیری لفظی دی استفاده میبو: اِچین میزنم، زمینی گُلُ گاز بِیری (بگیری).
با درجی، طالقانی گپ بَزنیم.
Telegram.me/taleghanidarji
راه رفتن در طالقان انواع و اقسام حالت داره که برای انسان و حیوان متفاوته و بعضی ها هم مشترکه.
علاوه بر اون، راه رفتن بسته به احوال آدُم دی داره، مثلاً راه رفتن تو حالت: قهر، خوشحالی، ناراحتی، کار و بیکاری، راه رفتن برای تفکر، راه رفتن از سر بی خوابی، اینم یه نوع دسته بندی.
البته باز میشه بهش اضافه کرد. مثلاً کسی ،کسی رو خیلی وقته ندیده، داره میره ببینتش (پراگیت)، یا کسی که میل به رفتن نداره (لَس لَس). با عجله و عدم عجله.
راه کَتون یعنی راه افتادن.
دویدن تو طالقان نداریم به جاش میگن: تاخت کوردون، بُتازوندن، وشت بزین، جَست بزین
شصتک بزی و راه میشو: یعنی خوشحاله.
دبه میشه راهی میان بز رقص میکرد.
کین خوزک کین خوزک (خزیدن روی باسن)
کین شره (رو باسن رفتن)
کین کرش (خودش رو روی باسن کشیدن)
کُل کلی یعنی کسی که پاش سالم نیست،
ور ورا یا یه ور یه ور معنیش اینه که کسی پشت کرده به آشناها که نبیننش
توک پا (آهسته و رو انگشتی راه رفتن)
چران چران بشین
لنگان بشین
واز واز راه بشین
بچه ای که تو شلوارش خرابکاری میکنه یه اسم داره
یا کسی که چورش دره دی اوره حالی نی چتو میشو برسه دستشویی
بپر و بوزک
لُک دو: بین تند رفتن و راه رفتم: ایچین ماراتن
غلطت بزین
مَلَق بزین
هاله بزین
فُرار همون فرار کردن هست
سر سوم بشین یعنی بتاخت رفتن با عجله
تیش داشتن یعنی عجله داشتن
لی لی
البته نشستن هم حالت ها داره
مثلا چوک سر و ....
البته کسی که با کسی قهره تو راه رفتن تو برخورد یه اصطلاح داره یخورده بده
کین تُوُ
واز بزی یعنی یهو شتاب دویدن گرفت
به دو قسمت تقسیم میشه: راه رفتن انسان و راه رفتن حیوان
و انواع نشستن:
نشستن جزو حالت سکون راه رفتن هست
مثل ایست، پا سر، چوک سر، لَم هادا، باخوت، یه پایی سر بیَستا، کولی سر
کولی هادین یعنی سواری دادن
گورده ای سر، گورده به پشت میگن
نهیب برای بلند شدن اخر مهمانی مثلا مردک زنک را میگو زنک پایست بشیم خانه باخوسیم شما رِ چندی حرف دره
این متن با صدای آقای فرشید فلاحی تقدیم به شما دریافت کنید
بنوره، سنگ چین، دیفال، ستون، تیربند، نکاس، درجی، ناچولوک، اندود، گل کار، ایوان درست کردن، هیزم دان، تنورستان،
لکومبر
پستو، پسینه، طاقچه، لتازه، گوربا راه، دروازه، کولون، زنانه کوبه، مردانه کوبه.
صوتهای زیر را دریافت کنید:
دریافت صوت اول دریافت صوت دوم دریافت صوت سوم
عکسهایی از خانه های روستایی و معماری قدیمی طالقان
چند ساعتی میبو کِه آسمانی کین، وَزُرُستی
و دو دست باران، میکوتانه
و تمام دَر و دوجه رو اُو پُر کُردیه.
فایل صوتی این متن، با صدای پدرام سوداگری تقدیم به شما.
----------
وزُرُست: پاره شد
میکوتانه: میزنه، میباره
دَر و دوجه: کوی و برزن، کوچه بازار و خیابون و دره و راه (به عبارتی همه جا) واژه های هم معنی: دَر و تپه، کَند و چاله، سوراخ سُمبه، چاله چُغُور
با تشکر از سعید محمودان
📌 ککه بِیرین ککه، اُسبُج اویی کُمکه
وقتی کَک حمله مینه، ظاهراً پشتبندش، اُسبُج (شپش) به عنوان یار کمکیِ کَک، وارد عمل میگرده. همینی بِه میگوتُن: کَکه بِیرین (بگیرین) تا اُسبُج سَر نَرِسیه، که اگه دو تا میبیَن، کارسخت میگردی.
به عبارت دیگر: زود جلوی خطر رو بگیرین تا بیشتر نشده.
با سپاس از یارانِ پراچانیِ درجی
با درجی، طالقانی گپ بَزنیم.
Telegram.me/taleghanidarji
📌 سربال نَکَت
یعنی سرو سامان نگیری، به جایی نرسی، بزرگ نشی
سربال نکت کنایه به ناقص و نارس موندن
معنی لغوی اون میبو: هنوز بال و پر در نیاورده و یا پَر اصلیِ پرواز، رشد نکرده
در فارسی تهرانی، کفتربازها به پرهای اصلی پرواز میگن سربال
در طالقان اگه میخواستن کسی ره نفرین کنن، میگوتُن: الهی سَربال نَه کُویی.
با درجی، طالقانی گپ بَزنیم.
Telegram.me/taleghanidarji
