درجی: دریچه‌ای رو به فرهنگ، زبان، مردم و خاک طالقان

درجی، به طالقانی یعنی: دریچه سقفی خانه‌های قدیمی که رو به نور و هوای تازه باز می‌شد و نقش پررنگی در معماری، فرهنگ، افسانه‌ها و مراسمهای طالقانی دارد.

درجی: دریچه‌ای رو به فرهنگ، زبان، مردم و خاک طالقان

درجی، به طالقانی یعنی: دریچه سقفی خانه‌های قدیمی که رو به نور و هوای تازه باز می‌شد و نقش پررنگی در معماری، فرهنگ، افسانه‌ها و مراسمهای طالقانی دارد.

درجی: دریچه‌ای رو به فرهنگ، زبان، مردم و خاک طالقان

دوست عزیز سلام

طالقان، ولایتی اصیل و ریشه دار، با مردمانی نجیب و آرام و فرهیخته و فرهنگی غنی و ناب و بی‌بدیل است.
از نظر جغرافیایی، طالقان را نگین رشته کوه‌های البرز می‌دانند. دیاری محصور در کوه‌های جنوبی مازندران و گیلان، همسایه با کرج و الموتِ قزوین. با فاصله 166 کیلومتری از تهرانِ پایتخت.

این دیار، 86 پارچه آبادی دارد که برخی از روستاهای آن، به دلایل فرهنگی (مثل: روستای اورازان - زادگاه جلال آل احمد که کتابی هم به همین نام دارد) سیاسی مذهبی (مثل: روستای گلیرد - زادگاه آیت الله طالقانی، جاذبه‌های توریستی (مثل: روستای کرکبود - آبشار کرکبود و روستاهای حاشیه سد طالقان) و دلایل دیگر، آوازه‌ای جهانی دارند.
همچنین یکی از مرموزترین روستاهای ایران که به "ایستا" معروف است و در خود طالقان به "ترک آباد" شهرت دارد، در آن واقع شده است.

امّا بیشترین شهرت طالقان، مربوط به مفاخر و بزرگان آن است. از ابوذر زمان (آیت‌الله سید محمود طالقانی) و نویسنده خسی در میقات (مرحوم جلال آل احمد) گرفته تا شهید تیمسار فلاحی، دکتر حشمت، درویش خانِ اهل موسیقی و زنده یاد مریم میرزاخانی که مشتی است نمونه‌ی خروار در ذکر مفاخر و بزرگان طالقان.

ناحیه طالقان، زیستگاه حیات وحش وگونه‌های متنوع گیاهی است که واجد ارزش‌های تفرجگاهی هستند.
طالقان به غیر از آثار ارزشمند طبیعی که درخود جای داده‌است، اماکن زیارتی و تاریخی ارزشمندی نیز دارد که بر جاذبه‌های آن می‌افزایند.

زبان مردم طالقان از ریشه های فارسی - تاتی است.
ما در اینجا گرد هم جمع شده‌ایم تا طالقان خود را بهتر شناخته و در جهت احیای فرهنگ و زبان خود گام برداریم.

تمام تلاش و همت ما بر این است که زبان و فرهنگ و خاک طالقان عزیزمان، از هر گزند و آسیب، محفوظ بماند.

خُجیره هم زبانان، البرزیانِ نازنین، شمایی قدم مایی چُشمی سر.
به خودمانی زبان گپ بَزنیم تا ماندگار بُمانه.


برای ارتباط با ما
از طریق ایمیل به آدرس taleghanidarji@gmail.com مکاتبه کنید.

طبقه بندی موضوعی
بایگانی

۲۴۴ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «شعر» ثبت شده است

البرز مرا می خواند...

سه شنبه, ۳۱ فروردين ۱۳۹۵، ۱۲:۲۲ ب.ظ

البرز مر ا میخواند
آن همدم تنهایی و سکوت
آوردگاه فراز و
فرود
پیلابور
کل سنگ
سی چشمه
تیغ چال
آزاد بر
دینه رود
شیر بشم
شاه البرز
مرا صدا می زنند
گیسوان سبز گرز و کما
منتظر نوازش دستان منند
آلاله های سرخ و زرد و سفید
بر بام بلند البرز
چشم انتظارند
در فضای عطرآگین از بوی پونج
زنبق ها
با لبخند
به استقبالم ایستاده اند
کوله ام کو ؟
باید بروم
و با جامی از برک
الرگ
آب گوارای دراز چشمه را بنوشم

شعر: حجت الله مهریاری
ارسالی از: سیده فاطمه میرتقی


طالقانم وطنم خاک پاکم  آن بهشتی که خدایم وعده داده آرزو دارم تو باشی
عکس: شهناز فلاحی

۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۳۱ فروردين ۹۵ ، ۱۲:۲۲
درجی طالقانی

دَف

چهارشنبه, ۲۵ فروردين ۱۳۹۵، ۱۱:۴۹ ب.ظ


دَف





ای جان ودل بِستان دلم غرق تمنّای توأم
وی ماه من اینک برآوقف ِتماشای توأم

درنزد من مأوا گزین بنشین وآشوبم ببین
می جویمت میخوامت در سِحرسودای توأم

امشب بمان دربزم دل روشن نما ایوانِ دل
مهتاب ِمن باش و ببین فرهادِ شیدای توأم
 
درهرغزل درهر سرود نجوای دل یادِ تو بود
من مولوی تو شمس من مجنونِ لیلای توأم

شورم ببین شعرم بخوان پرمی کشم تا آسمان
با این غزل دف می زنم چون مستِ مینای توأم....


فرشید_فلاحی 93/5/19

دریافت فایل صوتی با صدای شاعر



۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۵ فروردين ۹۵ ، ۲۳:۴۹
درجی طالقانی

جشنواره لاله ها

سه شنبه, ۲۴ فروردين ۱۳۹۵، ۱۱:۱۴ ق.ظ

بُدا هر رو صبح که خو دِ راست میگردیم
دلمانی درجی رو  ویگیریم
فریاد کنیم که هاااای زندگی: سُلام

بُدا اجازه هاندیم عادت بیا زندگیمانی میان، جا خشک کنه
بُدا از امرو، از این بارانی روزِ بُهاری
خودمانو قول هادی یِیم
کو زندگی ره زندگی کنیم....
از تک تک لحظاتش دِ لذت بَبریم و تکراری دَس دِ فُرار کنیم....
بُدا هر روز صبح، دوباره عاشق گردیم...
انگار کو امرو مایی اولین روز تولد هسته
دوباره بودنمانی خاطر، خدا رِ شاکر باشیم
دوباره خودمان را ....حسمان را.....بودنمان را.....زندگی کنیم

سلام  خوجیر صبح همتان بخیر
این لاله های البرزی دی پیشکشتان

متن: سحر سیدعلیخانی، سنگبن
عکس: شهناز فلاحی، کولج

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۴ فروردين ۹۵ ، ۱۱:۱۴
درجی طالقانی

شعر دترک

دوشنبه, ۲۳ فروردين ۱۳۹۵، ۱۰:۲۵ ق.ظ

خجیرَ دُتَرُک هیمانَ جم کُرد
ببرد خانه، تش و دودَ علم کُرد
یه جختی خستگی در کرد و پایسا
بوشورد دیمانشَُ، چایی رَ دم کُرد

شعر: محمود رضایی

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۳ فروردين ۹۵ ، ۱۰:۲۵
درجی طالقانی

طالقان، خانه و درجی صفایش

چهارشنبه, ۱۸ فروردين ۱۳۹۵، ۱۱:۵۳ ق.ظ

طالقان، خانه و درجی، صفایش
سزا باشد کنم جان را فدایش

همه عشق مرا اینجا نهادند
بریزم عمر خود را هم به پایش

شعر: سیده مریم قادری

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۸ فروردين ۹۵ ، ۱۱:۵۳
درجی طالقانی

هرکسی دنیای خود دید

سه شنبه, ۱۷ فروردين ۱۳۹۵، ۰۶:۴۳ ب.ظ

سلام
سلام سلاممم
صبح بخیر
 باورم نیست ز امروز که فردایی هست
یا اگر هست ، برای منو تو جایی هست
قدر  یک  بوسه  بدانیم  که امروز هنوز
فرصت خلق چنین صحنه ی زیبایی هست

به فرموده استاد عبدالناصر میرچی امروز را زندگی کن چنان که امروز است و بس

و این هم غزلی از استاد:

دریغا هر کسی ، دنیای_ خود دید!
من _ بیچاره را ، همتای_ خود دید
جنونم ، بس  مرا  عاقل  نشان  داد
که هر مجنون دلم صحرای خود دید
به رسم _ عاشقی ، هرعاشقی هم
شگفتا ، لیلی ام ، لیلای _ خود دید
گمان بردم ،که معشوقم نهان است
چسان اش عالمی ، پیدای خود دید؟
رخ _ زیبای  او ، در ذهن_ من بود
چراپس هرکس اش زیبای خود دید؟
به  رویایش دلم  ، خوش  بود ، اما
جهانی وصل او ، رویای _ خود دید
ندانستم  ،  ندانم  ،  باز  شاید ....
حریرم را کسی ، دیبای_  خود دید
؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛
تازه ترین غزل  استاد عبدالناصر میرچی

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۷ فروردين ۹۵ ، ۱۸:۴۳
درجی طالقانی

طالقانی قدیمی نقشه (نقشه قدیم طالقان)

سه شنبه, ۱۷ فروردين ۱۳۹۵، ۰۳:۲۸ ب.ظ

 

طالقان خانه و درجی، صفایش       سزا باشد کنم جان را فدایش

همه عشق مرا اینجا نهادند           بریزم عمر خود را هم به پایش

 

شعر: سیده مریم قادری

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۷ فروردين ۹۵ ، ۱۵:۲۸
درجی طالقانی

شعری در وصفِ قدیمان

سه شنبه, ۱۰ فروردين ۱۳۹۵، ۰۷:۵۴ ب.ظ
🔸 بخش اول: بُهاران

سرآمد فصل و گِردی سال دیگر            خداجانم مُنا دا بار دیگر
هنوز فصل زمستان، یه کَمیش بَه         همان سرما و سوزان، یه کَمیش بَه
هنوز جرأت نَبه در را کنیم باز                زِ لای پنجره، یخ، یه کَمیش بَه
هنوز رفت آمدای فصل سرما               میان دوست و فامیل، یک کَمیش بَه
هنوز گاو و گوساله، گوسفندان            درون هر طویله، یه کَمیش بَه

🔸 بخش دوم: بازیهای طالقانی

جوانان پشت بام خانه ها هم             میان بازیها جوز بازیشَم بَه
میان شوخی هم سن و سالان          دوقوزبازی و کندو بازیشَم بَه
کشیدند دایره ای در آن میانان            میان بازیها قِییش بازیشَم بَه
میان پیرمردان و بزرگان                     عجب حالی و لَنبر بازیشَم بَه
 میان دختران و نونهالان                    طناب در دار و تاب بازیشَم بَه
به روی بامها هم نوجوانان                پریدن با هم، دوقوز بازیشَم بَه
به فصل سیل اندر کوچه ها هم         بَبَم پل وازی پند از وازیشَم بَه
به فصل سبزه اندر سبزه زاران           سر چشمه همان اُو وازیشَم بَه
زمستان داشت تمام میشد دوباره      به روی بام، کرنا بازیشَم بَه
رضا بس کن تمام حرفهایت               سر قبرها حلوا بازیشَم بَه


شاعر: محمدرضا حاج علیان
متولد:1330/12/03
زادگاه:طالقان-گلینک
بیش از 500 بیت شعر سروده اند.

این شعر با صدای شاعر تقدیم به شما (دریافت کنید)


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۰ فروردين ۹۵ ، ۱۹:۵۴
درجی طالقانی

روز شمار برسین بُهار 4

سه شنبه, ۲۵ اسفند ۱۳۹۴، ۰۳:۲۵ ب.ظ

سلام، صبح پر از رحمت خداوندیتان به خیر و شادی

چه باران دل انگیزی، بُهاره
خدا جان ابرَکَت هر رو بُباره
بباره سبز کنه دشت و دمن را
که دل طالقانی وَن بی قراره
✍شعر: سحر سیدعلیخانی
عکس: الهه تاجدینی

🌷 پنج صبح دیگر عید است...

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۵ اسفند ۹۴ ، ۱۵:۲۵
درجی طالقانی

چند شعر و عکس نوشته

دوشنبه, ۱۷ اسفند ۱۳۹۴، ۱۰:۲۱ ق.ظ

این چوچُکی از شارجه، دلتنگ طالقانه

به عشق کوه و جاده، دَره آواز میخوانه

عکس: مینا قادری، شعر: مریم قادری


سلام من به طالقان، به آن خجیره شهرمان

به آفتاب کوهی تُک، به باغان قشنگمان

به چشمه ی پر از اُو، زلال و آبی رنگمان

عکس؟ شعر؟


الا ای طالقان و طالقانی، همیشه زنده و سالم بمانی

نکن یاد این زبان مادری رِ، که خوش بو همدلی و همزبانی

عکس و شعر: احمد لهراسبی

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۷ اسفند ۹۴ ، ۱۰:۲۱
درجی طالقانی