درجی: دریچه‌ای رو به فرهنگ، زبان، مردم و خاک طالقان

درجی، به طالقانی یعنی: دریچه سقفی خانه‌های قدیمی که رو به نور و هوای تازه باز می‌شد و نقش پررنگی در معماری، فرهنگ، افسانه‌ها و مراسمهای طالقانی دارد.

درجی: دریچه‌ای رو به فرهنگ، زبان، مردم و خاک طالقان

درجی، به طالقانی یعنی: دریچه سقفی خانه‌های قدیمی که رو به نور و هوای تازه باز می‌شد و نقش پررنگی در معماری، فرهنگ، افسانه‌ها و مراسمهای طالقانی دارد.

درجی: دریچه‌ای رو به فرهنگ، زبان، مردم و خاک طالقان

دوست عزیز سلام

طالقان، ولایتی اصیل و ریشه دار، با مردمانی نجیب و آرام و فرهیخته و فرهنگی غنی و ناب و بی‌بدیل است.
از نظر جغرافیایی، طالقان را نگین رشته کوه‌های البرز می‌دانند. دیاری محصور در کوه‌های جنوبی مازندران و گیلان، همسایه با کرج و الموتِ قزوین. با فاصله 166 کیلومتری از تهرانِ پایتخت.

این دیار، 86 پارچه آبادی دارد که برخی از روستاهای آن، به دلایل فرهنگی (مثل: روستای اورازان - زادگاه جلال آل احمد که کتابی هم به همین نام دارد) سیاسی مذهبی (مثل: روستای گلیرد - زادگاه آیت الله طالقانی، جاذبه‌های توریستی (مثل: روستای کرکبود - آبشار کرکبود و روستاهای حاشیه سد طالقان) و دلایل دیگر، آوازه‌ای جهانی دارند.
همچنین یکی از مرموزترین روستاهای ایران که به "ایستا" معروف است و در خود طالقان به "ترک آباد" شهرت دارد، در آن واقع شده است.

امّا بیشترین شهرت طالقان، مربوط به مفاخر و بزرگان آن است. از ابوذر زمان (آیت‌الله سید محمود طالقانی) و نویسنده خسی در میقات (مرحوم جلال آل احمد) گرفته تا شهید تیمسار فلاحی، دکتر حشمت، درویش خانِ اهل موسیقی و زنده یاد مریم میرزاخانی که مشتی است نمونه‌ی خروار در ذکر مفاخر و بزرگان طالقان.

ناحیه طالقان، زیستگاه حیات وحش وگونه‌های متنوع گیاهی است که واجد ارزش‌های تفرجگاهی هستند.
طالقان به غیر از آثار ارزشمند طبیعی که درخود جای داده‌است، اماکن زیارتی و تاریخی ارزشمندی نیز دارد که بر جاذبه‌های آن می‌افزایند.

زبان مردم طالقان از ریشه های فارسی - تاتی است.
ما در اینجا گرد هم جمع شده‌ایم تا طالقان خود را بهتر شناخته و در جهت احیای فرهنگ و زبان خود گام برداریم.

تمام تلاش و همت ما بر این است که زبان و فرهنگ و خاک طالقان عزیزمان، از هر گزند و آسیب، محفوظ بماند.

خُجیره هم زبانان، البرزیانِ نازنین، شمایی قدم مایی چُشمی سر.
به خودمانی زبان گپ بَزنیم تا ماندگار بُمانه.


برای ارتباط با ما
از طریق ایمیل به آدرس taleghanidarji@gmail.com مکاتبه کنید.

طبقه بندی موضوعی
بایگانی

سلامی چو بوی خوش آشنایی

پنجشنبه, ۲۶ آذر ۱۳۹۴، ۰۱:۰۴ ب.ظ

در تاریخ 26 آبان ماه 1394، با همت دوستانمان در تلگرام، کانال درجی متولد شد.

کانالی برای درج متن، صوت و عکسهایی مرتبط با طالقان عزیزمان که آرمان آن احیاء و حفظ زبان طالقانی است.

جایی برای طالقانی گپ زدن، طالقانی شنیدن و تمرین صحبت کردن با زبان مادری.

باشد که آنچه کردیم در جهت رضایت خداوند و همدلی بیشتر همزبانان و همشهریان و حفظ قشنگه زبان طالقانیمان باشد.



معنای درجی: دریچه های سقفی خانه های قدیم طالقان که برای ورود نور و هوا تعبیه میشده است را دَرجی یا دِرجی می گویند. 



در شروع کار، متنی از آقای پدرام سوداگری رو می شنویم:

دیشو شامی سر مارر و می همرا صوحبت میکردم بوگوتم ایترنتی میان یچی راه انگتییم کو طالقانیان اونجه بیان سخت کلمات، معنی همرا بوگون یاد ده در نوشو. یدانه تی یی قربان بوگوت کوچیک خواری دل او گردی اومبا اندی کلمه بوگوت منی سر فریادی گردی. چلک ده دلش لاک و لاکیجه ده درآمه، حالا باید  یوقتی هانیم یا اونان بینبیسم یا اوره راضی کنم خودش کلمان معنی همرا بگو من اونی صدارو ظبط کنم.


دریافت فایل صوتی


نظرات  (۳)

سلام طالقان واقعا زیباست بخاطر طبیعتش ومردمان خونگرمش هرسالی دوبار کوههای سر به فلک کشیده اش راصعود  از انگه تا دراپی ادر امتداددره طالقان دلم میگیره تنها از قزوین میکوبم میام  اونجا از دیو دد ملولم انسانم آرزو ست ممنون
پاسخ:
سلام
ایام بر شما مبارک و خجسته
احسنت
ان شاءالله که همیشه سلامتی تن و دلخوشی جان، شما رو در به صعود از اوتاد همیشه دلنواز طالقان همراهی کنه.
ممنون از نگاه زیباتون.
بسیار عالی همشهری.......ای کاش نوشته ها به صورت کتاب چاپ میشد ..... هرچی میخونم از نوشته اتون سیر نمیشم .....باعث افتخارید همشهری عزیز....دستمریزا
پاسخ:
سربلند باشید بزرگوار

درجی مطالب خیلی خاصو قشنگی داره خوبه که طالقان شما عزیزانو داره گرچه زاده تهرانم اما جزء اولین کسانی هستیم که حوالیه ۵۰ سال پیش پدربزرگم در ابراهیم آباد باغچه ای خرید که ظاهرا اولین ساختمان ویلایی بیرون از محیط روستا بوده و همچنان هست امیدوارم روزی کسی پیدا بشه که بتونه اطلاعی در مورد درب هایی که از امام زاده ها برده شد بده چون حدود ۱۵ سال قبل غیر از درب چوبیو نفیس امام زاده ابراهیم شنیدم برای چند امام زاده دیگرم همین اتفاق افتاده ،افرادی که خودشون رو مامور میراث فرهنگی یا سازمان مسئول امام زاده ها معرفی کرده بودن در روز روشن درب هارو بردن ای کاش میشد فهمید این درها کجا برده شدن و برشون گردوند . با تشکر از عوامل محترم سایت درجی 

پاسخ:
سلام و دعای خیر
بسیار ممنونیم که به ما لطف دارید.
بله متاسفانه به غیر از درب امامزاده، بی شمار اشیاء نفیس تاریخی که از دلِ مادرِ وطن به غارت رفت.
من خودم در روستامون یادم هست سنگ نوشته میخی داشتیم. کلی سنگ قبر باستانی... الان حتی یکی از اونها برجا نیست.
خدا کنه روزی تمام این سوالات بی پاسخ، به جواب روشنی برسه. امان از غارت

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">