مون این دوده شهری میان میمیروم
اما اینبار که بیومیم تی یی ور
هرچه سیف و گندم، مردمی باغ و مزرعه ای میان دره میچینوم
تا به این جرم، تبعید گردوم کوه کتلان
شهران د دور
میدانی این قاضیان فکر مینن شهر، خجیره جا هسته
و تبعید گردین از آن، یه جور مجازاته¡
اوشانه حالی نی، مینی تبعیدگاه بهشته، طالقانه! آن دی تی یی ور ♡♡♡
✍ متن: سیده مریم قادری، اورازان
عکس: الهه تاجدینی، حسنجون و سیدآباد
اون چیزی رَ که دوست داری پیدا کن
بُدا تو رَ بکوشه
بُدا تو رَ غرق کنه
بدا تیِی شانه ی دیم بَچسبه
بدا تو رَ سنگین کنه
بدا تو رَ بَبُره سمت پوچی
آها... چه عیب داره؟ بدا تو رَ بکوشه...
مطمئن باش دیر یا زود هر چیزی تو رَ میکوشه!
پس بهترَه اون چیزی که دوستش داری تو رَ بکوشه ♡♡♡
جیرجیرک بش رفیقشی ور که یه خرس ب بگوت:
من تیِی عاشق گردیَم!!
خرس، خودشی پهلو رَ بُخارانی (بُخاراند) و بگوت:
الان منو خِو دره، هر وقت خِو دَ بیدار گردیَم در موردش گپ میزنیم.
🐻🐛
خرس به خواب زمستانی بش...
و نفهمست که جیرجیرکی عمر، فقط سه روز هسته...
✍ برگردان: سیدمصطفی افتخاری پراچانی
مُن یه کم ویشتر از عشق تو رَ میفهمُم...
راه زیادَه .. مهم نی
گاه، وقتی این بَروهوتی میان سرگردان میبُم.. مهم نی.
باد مدام منه پَس میزنه،
سرما میشو منی جانی میان.. مهم نی.
خودمه بُغال «بَغل» مینم
فقط میخوام بُدانم جاده هر چی دراز و طولانی باشه،
آخرش یه جای این جاده تو اُستای♡!
راهی میان یه آدُمهایی رَ مینُم که اوشانی جاده ای آخر، هیچکس دَنی!
این بَرهوتی میان، دَمیکواَ یه بَرهوته دیگه ای میان.
همین منه میترسانه،
همین باعث میبو که
خودمی تنهایی رَ دوست داشته باشم
آخه من گو به جز تو هیچ کسی رَ نُدارم😔
✍ برگردان متن: سیدمصطفی افتخاری
🎤 صوت این متن، با صدای خانم قادری به صورت وُیس تلگرامی در کانال آمده است.
همیشک، خانه شی کندای سر نیشتی به..
خانه شی در، دی همیشه وا به.
شب و روزش فرق نمیکرد...
پیره زنک، یه پسرش شهید گردی به. روزی یه بار میشه شهیدشی خاکه زیارت میکرد. هر وقت خانه ش د در میشه، در وا به...
جوانان و نوجوانان محل عجیب تحویل میگیت...
از ریز وچه بگیر تا پیرمرد، دست فرمانیشه میکردن.
زن دوست داشتنی ای به... اهل محلی سنگ صبور... همه اوی ور درد دل میکردن...
اما او دلشی گب هیچوقت نمیزی.
یه بار که ختم انعام داشت، قسمت گردی خریدانشه ببرم خانه شی میان...
اتاقه ک دل شیم، دوتا عکس شبیه هم دیواری سر دبه. فکر کردم جفتش شهیدشی عکسه!
نمیدانم چبه پیشا بشیم و عکسان خیره گردیم...
خوب جلو ده که نگاه کردم، بدیم همونجور که دور د عکسان خیلی شبیه هم هستن، خیلی دی با هم تفاوت دارن...
شاید چند دقیقه ای عکسانی پا وایسام و زل بزیم...
ذهنم عجیب درگیر گردی به...
یعنی چی مگه میگرده یه آدم دو تا عکسی میان، اندی چهره ش تغییر کرده باشه؟!
ظاهرا متوجه گردی که منی ذهن درگیره.
بدون اینکه من سوالی بپرسم، بگوت:
گت ترین، احمد، چهره ش به باباش بشی به... کوچکترین، محمدرضا، منی پی...
وگردیم بپرسم یعنی دوتا پسر داری یا.. ؟
نیشت حرفم تمان گرده.
بگوت: گت ترین، احمد، عملیات رمضان شهید گردی... همین گلزار شهدا دره....
کوچکترین، قطع نامه ی وقت بش... خیلی ساله منتظرم... 😔😔😔
نمیدانم چبه او که اهل درد دل نبه، سر درد دلش منی به وا گردی!؟
بگوت: قبلان، باباشی همراه منتظر بیم...
نوبتی کشیک میکشیم که بیا...
اما خیلی ساله باباش، برارشی ور خته و من تنها کشیک میکشم...
تا حالا که هیچ حرف و خبری نگردیه...
اما میدانم میا...
اندی انتظار میکشم تا بیا...
اینه که بگوت، تازه حالیم گردی چبه همیشه دری دم نیشته و هیچ وقت خانه شی دره قفل نمینه...
آها عزیزجان، منتظره
سالهای ساله که منتظره...
هرکس یه دردی ده میناله...
هر کس یه دردی ره بدترین درد مینه...
تجربه ثابت کرده که درد و آلام روحی سخت تر از درد جسمیه....
و به ظن حقیر، درد انتظار سخت ترین درده...
🍂🍁 جانم بر لب ز انتظار آمد
تسلیم کنم اگر نمی آیی 🍁🍂
✍ ابوالفضل یزدانی - خسبان
با صدای جناب آقای فرامرز آهنگری از روستای گوران تقدیمتان
http://s9.picofile.com/file/8271435692/_TaleghaniDarji_%D8%A7%D9%86%D8%AA%D8%B8%D8%A7%D8%B1.mp3.html
تهیه شده در گروه تولید محتوای درجی
طالقان
ای طالقان
ای طالقان
بوسه بر خاکت زنم من تواَمان
روزها را میشمارم هر زمان
تا بیایَم یک دمی در آن مکان
شعر و عکس: سیدمصطفی افتخاری
نمای حسنجون از بلندی، ارسال عکس: بانو شهناز فلاحی
سلام مینُم به شما همشهریای عزیز
همهٔ شما کم و زیاد در مورد نحوه ی ازدواج در زمان قدیم، یه چیزایی بشنواُستین.
همان طورکه می دانین، زمان قدیم در اکثر شهرها و ولایات ایران، از جمله طالقانِ خودمان، خانواده ها یه تفکراتی داشتن در مورد ازدواجِ وچانشان، مخصوصاً دُترکان که متأسفانه باعث خسارتهایی درزندگی میگردی.
اسه نه اینکه همه ی این ازدواجان ناموفق باشه، ولی خب همین نارضایتی با این سَبک، قابل تأمل هسته. مثلاً اگر خانواده ای، پسرشانیب میشیَن یکی از اهالی روستای خانه، تا اوشانی دُتر دَخواستگاری کنن، نظرِ دُترک معمولاً مهم نبی، هرچی پیَر بگوت همون. اگه دُترک از اون طرف، خوشش نمیابی، دی مجبور بی سکوت کنه و بدون میل خودُش، تن به این وصلت هادی.
اسه این داستانه👇👇بخوانین تا قشنگ متوجه قضیه گردین👇👇.
زمان قدیم دُترکان، حق انتخاب شوهرشانه نداشتن. بُرارم عباس، سلیمه رَ خِلی دوست داشت. مُن دی اوشانی پیغامانه ردّ و بَدَل میکُردم.
اون زمان حتی دُترکانی که عقدکرده بیَن، دی با نُمزدشان راحت گپ نمیزّیَن، چه برسه با خاطرخاهانشان❤️.
سلیمه خلی قشنگه دُتر بی. موآنش بلند و پرپشت بی، تا اینکه یه شو، متوجه گردیَم، کدخدای خانواده، سلیمه رَ پسرشانیب خواستگاری کُردُن.
سلیمهٔ بندهٔ خدا که بگوتُ بی من کدخدای پسرَ دوست ندارم، یه کتک حسابی پیَرشی دَس دَ باخورده بی.
طبق رسم، بدونِ نظرِ سلیمه، بله رَ بگوتُن.
فرداش سلیمه منه بَدی، بگوت: بشو عباسَ بگو خیالش راحت، نُمیَلُم کدخدای پسری دَس، منه برسَه. فقط یه کم وقت لازم دارُم.
ما نمیدانستیم سلیمه خودشی کلّه ای میان، چه نقشه ای داره. ویشترنگرانش بیِیم، تا اینکه اوشانی عروسیِی شو برسی.💃
من و عباس دی کاملاً ناامید گرده بیِیم😔
تا اینکه یه خبر، روستای میان بَپیچی،🎺🎺شوِ عروسی، چند دیقه بعد از اینکه زاما میشو عروسی حجله ی میان، بلافاصله فرارمینه اتاق دَ دَرمیشو!!🏃🏃
فردای عروسی، سلیمه ومیگرده پیَرشی خانه، پچ پچ و شایعات خِلی زیادبی. من دی با هزار زحمت خودمه برسانیَم سلیمه ی وَر، بگوتم ماجرا چیَه؟؟
سلیمه بگوت: وَختی زاما بما اتاقی میان، اوره بگوتم: چیدانی تنها نمای!!؟
هرچی او اصرار کُردکه تنهایَه، من ویشتراصرارکردم که دو نفرهمراهش هستن، ما الان اتاقی میان تنها نیِیم.
خلاصه من بقدری پافشاری کُردم، خودمه دی از اون دو نفری که همراهش بیَن بَپوشانیَم که خیال کرد من دیوانه یُم، یا اینکه جنّیانی همراه ارتباط دارم😱😱
مُن دُرو نگوتم، قسم میخورم که دوتا فرشته مراقبش بیَن☺️☺️😁😁
اسه من بدون اینکه کدخدای پسری دس منه برسه وگردیَم☺️
الوعده وفـا
من بدو بدو این خجیرِ خبرَ برسانیَم عباسَ
سلیمه قبل از ازدواج با عباس، عشق و وفاداری و زیرکی خودشه ثابت کُرد،
عباس دی بعد ازعروسی، سلیمه رَ بَبُردشهر تا ازطرف کدخدای خانواده، سلیمه ایب مشکلی پیش نیا.
از اون تاریخ به بعد، عباس سلیمه رَ وفا صدامیزنه و هیچوقت دی ازعشق و علاقه شان به هم، کم نگردی ❤️❤️❤️❤️❤️
✍ سیدمصطفی افتخاری - پراچان
یه چیزی در مورد طالقان یادم بما شمایب بگم:
هفت هشت سال پیشان، چند نفر توریستِ آلمانی، بما بیَن پراچان که بشن آبگرم سه هزار.
اول صبح بی، بنیشتن روخانه ای گَل صبحانه باخورن، یکی شان که یه کمی فارسی بلد بی، میگوت:
ما ایرانی میان خیلی جاهان بشی ییم، ولی این منطقه یه چیز دیگه یَه
میگوت: قدر این چیزهایی که دارینَ میدانین یا نه؟! کمتر جایی همچین منطقه ای پیدامینین 👌
ایسه این حرفَ یه خارجی بزّی، ولی ما خودمان دی باید قدر داشته هامانَ بدانیم🌺
طالقان
زمین گوی و رها درآسمان است بر آن البرز چون طوقی عیان است
چو نیکو بنگری این طوق رخشان نگینش سرزمین طالقان است
به گیتی مخزنی از صادقان است سرای عالمان و حاذقان است
همیشه طالقان از حاذقان داشت میان کوهسارش عاشقان داشت
سلیمان با چنان حشمت زمانی جلالی در جبال طالقان داشت
سلیمان در جبالش مشفقان داشت نظر بر صالحان و صادقان داشت
بهارش ابر و باران جاودان است ز باران آسمان چون ناودان است
چنان گلزار گردد کوه وصحرا که گوئی گلشن باغ جنان است
بهشتی در دل کوهان نهان است بهاری در کجا چون طالقان است؟
چنان از کوهسارش چشمه جاریست که گوئی طالقان در اشک و زاریست
گر از هر چشمه اش آبی بنوشی وجودت تا ابد از درد عاریست
همه آبش ز هر ناپاک عاریست به هرجا همچو زمزم آب جاریست
ز کوهستان به دورش سازه دارد شکوه و لطف بی اندازه دارد
اگر جانت شده پژمرده احوال به آنجا رو که جان را تازه دارد
به تابستان نسیم تازه دارد هوای طالقان آوازه دارد
طبیعت در بسی جای جهان است ولی آب و هوا در طالقان است
به صد کشور سفر کردم عیان شد هوای طالقان رشک جهان است
حربمش باغ پاک عاشقان است بهشت روی گیتی طالقان است
نشان گله با آوای زنگ است چرنده سرخوش و شاداب و شنگ است
سلاح هر شبانی چوب و سنگ است سگش آماده ی دعوا و جنگ است
چراگاهی که در آن دره تنگ است کمین بره گرگ تیز چنگ است
به پائیزش ز کوهستان حذر کن حذر از خرس و یوز و گرگ نر کن
اگر خواهی شوی محو تماشا مسلح شو ز کوهستان گذر کن
همه زیبا پسندان را خبر کن به اوج طالقان روزی سفر کن
زمین طالقان پر کوه و سنگ است به هر کوهی بز و خرس و پلنگ است
به هر صخره عقاب و کرکس و قوش به هر صحرا بسی مرغان شنگ است
چه زیبا جنگ ماری با خدنگ است طبیعت ناب و زیبا و قشنگ است
زمستان طالقان جای تماشاست کدامین دیده را یارای حاشاست؟
سپیدی بر جبالش تا ثریاست جمالش نوعروس قصر پاشاست
زمستان طالقان قوی فریباست میان برف و بهمن ها شکیباست
حریم طالقان هر فصل زیباست هوایش چون دم روح مسیحاست
ز رود طالقان تا اوج هر کوه نشاط و شادی از جاندار پیداست
کجا چون طالقان همواره زیباست؟ به جان تات عاشق بهترین جاست
باغ دل ( دیوان تات طالقانی )
شاعر: مهندس محب الله گلبابائی
عکس: ابوالفضل یزدانی
