اگه همه چی آسان باشه که دیه جَر بِشی‌یَن و رُشد کُردُن، بی مَعنایه
مایی گَت گردیَن، وَختی اتفاق دِمی‌کوئه که سختی‌هان و به قولِ امروزیان: چالُش‌ها رِ رَد مینیم.
آها عِـزیـز جان
شاید این سختیِ پیشِ راهُت، یه پله‌کانه تا تو رِ جَـرتَر بَبوره!
پَ توکل کن به خدا و ادامه هادین....!
سختی زُمُستان در قدم بُهار تُمام میبو
کتاب «به قامت سرو» زندگینامه یکی از شیروَچان طالقانی، سرتیپ دوم پاسدار سید حمزه میرتقی اورازانی است که به قلم خواهر زاده ایشان، سرکار خانم سیده آمنه میرمطهری اورازانی نوشته شده است. سردار میرتقی یکی از شهدایِ زنده جنگ تحمیلی و نیز نبرد با داعش می‌باشد. خدا او ر بُداره.
دوباره پنجشنبه گَردیُ و دُلمان اونانی بَ که مایی وَر دینیاَن تنگ گردوستی
همه ی پنجشنبه هانی اَسا
یادی مینیم از اونان که دلتنگشان میگردیم
یادی مینیم از اونان که هنوز دوستشان داریم
دلمان گرم هسته به خجیر خاطراتی که اونانی همرا داریم
یادی مینیم از آقاجانمان که مایی وَر دینیه
و مهربان نَنَکمان که بَشیهَ خداجانی وَر
خداجان همِشانه ببخشهُ بیامرزه
شادی روحشان فاتحـه و صلواتـے قرائت بفرمایید
متن ارسالی از: آقای وحید شعبانی‌سوهانی
ادمین درجی: ایمسال این پِنج‌شَمبه آخُرِ سال، با خانه نشینی و غمِ بیماری کرونا، ویشتَرَک دل گیره.
ایلاهی خدا همه رفتگانِ بیامُرزه وُ زنده‌هانِ دی سلامت بُداره.
از راه دور یادشان مینیم و فاتحه و صلواتی مهمانشان
بسم الله الرحمن الرحیم....
تو هستی...
و خانُه‌مان گـَرم...
و چایی‌مان به راه...
این غم و غصه‌هانُ دی بگو: یه شو کوتاه بیا!
خانُوتان گرم
متن از: سیده مریم قادری
عکس از: مهدی ویسانیان
سلام، شمایی خُجیرِ روز بخیر
نیمیدانوم کُجِه دَرین و چی می‌نین ولی امیدوارُم کیفتان کوک بو و حالتان خُجیر
این بیصحبِ کرونا اَواره گرده ان شاءلله
آخر مریضی گرده
مرحوم بوروسلی حق داشت این صغیره چینیانه صبح تا نمازیسَر دودست میکوتَند. یکی دنبه اینانه بوگو ، یِتیم، آخه خفاشم گردی غذا؟ کوفته بوخورین. پدرسوخته هیچی نوداران شمایی دست دَ صغیر و کبیره گرفتار گردوستی اَن.
کم بدبختی داشتیم اینم گردوستی سرِخر، نه میتانیم میدان بیشیم ، نه وچه‌نی دست دَ میتانیم خانه بومانیم، خلاصه شب عیدی بد جور گرفتار گردوستی‌ییم
فقط تو رو خدا خودتانی هوا رَ بودارین، بالانتانه حسابی بوشورین، میدانان نیشین ، خانه ای میان بمانین.
تو رو به روح امواتتان اندی سیر نوخورین
برران و خوهران، خداجان دِ میخوام تا جانِتانه سالم بُداره و شمایی روحَ پر از نور و شادی کنه.
ببخشین که کال گپ بزیم، فقط میخواستوم دیمتان خندان گرده
روزتان پر از مهربانی و در پناه خدا
متن ارسالی از آقای وحید شعبانی سوهانی طالقانی (به گویش پایین طالقان)
قشنگ‌ترین جملاتی که می‌تونی وقتِ رسیدن به خونه، تویِ یک روز سردِ زمستونی بشنوی:
بیو جـآن... دَستِتِه مُنه هادین... بِنیش تِشی وَر
تیب یه چایی بیُورُوم تا گَرم دکوئی ای جانتی قُربان
رسیدن به خیر ... خدا قوت
عکس از: مهدی ویسانیان
#کمپین_عید_نمیشیم_طالقان
طالُقانی یالان
طالُقان بیشَن دیر نیمیبو
ما و شمایی سُلامتی واجُبتَره
برای آرامش دیارمان و مصون بماندن افراد ساکن، طالُقان نمی شیم
#امن_تر_از_خانه_دنی
طالقان جان، دوری تو تاب میارم ولی تو رو به ویروس آلوده نمی کنم
ننه جانُم سلام، حالُت چِطورهَ؟ بگو بِینُم که احوالُت چِطورهَ؟
چی مینی، در چه کاری، رو به راهی؟ خُجیری، ساق و کُرچی، پادُشاهی؟
بیامم باز تی اِی اَحوال پرسی دِنِ بِی تا مینی حالَ بُپُرسی
ننه جان چایی داری کرسی پایَه؟ مینی دُل داغَ چاییتَ می خوایه
بِنیش اینجه مینی وَر اِی ننه جان تی ای دیم و تی اِی دستانی قُربان
ننه ایمسال مان دی سَختَ سال بَ تُمـامَ باغـُکانی میــوه،کـال بَ
دُلامَه سیــل بُهاران تا پِسیــنَه هوا آلودِه گِــردی، چُشــم نِمِیــنَه
همه تُک بند دَبُندان دیمُشانَ دیگه خنده دیمان دَ نیمیشانَ
ننه جانُم گُرانـــی داد کُردی تمامَ قیمتان دی بـــاد کُردی
ننه جانُم همه رَ غم بیگیتی دَمِ عیدی، بُلا این جان دِپیتی
ننه جان،گربه مان دی، شیر بُشاندی گِوُمان دی بُزاستی، چـــی، بُخواندی
«هوا بس ناجوانمردانه سردَه» دعا کن کار و بارُم خوب گردَه
ننه جان تا بُهار چیزی نُماندی مینی این آخُرین شعرَ نُخواندی
ننه جان، اون بهشتی دُل صفا کن نُماشانان،مینی بَ دی دُعا کن
شعر از: استاد فرشید فلاحی اسفند ماه 1398
ننه جان میگو:
این بُلا سَر شو (کرونا)، قشنگه بُهار میا... طاقت بیور عِزیز جانُم
زُمُستان، یه عاشُقِ دُختَرُکی اُسم بَ که عُمرُشَ این راهی میان، تُمام کُرد و گیسانُش سیفید گِردی و هیچی نَگوت...
آها عـزیـز جان...
عاشُقی یه گَتـه تَحمل می‌خواااا!
وَگُردان: فرشید فلاحی
اگر چه شاعر میگو:
اُتاقانی کَفان، ماشینی فَرشَه نَمَدمالی دیگه، یادان دِ دَرشَه
اما هنو در طالُقان‌جانُمان، چنین فرشهای خوشگلی بُبافت میبو. تازه رنگ سال دی هَسته.
این دی یه قدیمی قالیچه که بانوی هنرمند طالقانی، مادر آقای مهدی رضاخانی با سرپنجه عشق و هنر بُبافتیه و از خود به یادگار بِنگیه.
فرش دستبافت طالقان خدایی قشنگه
