حَتم دارُم یا دروازِمانی زِنگ خُورابه!
یا دِهِمانی جاده!
شاید دی شمایی تیلیفُن قَعطه!
و اِلّا مُون کو بَعید میدانُوم تو مُنو یادا کُورده باشی بَبه جان...!
عکس از: مهدی ویسانیان
طالقانی درجی
قِدیمان هِلِکی وسایلشانه دور
نمینگَتُن.
حتی اگه چینی بَه و میشکُت اونه ر بَست میگیتُن. از این رو چینی بند زَنی یکی از آن مشاغلی بَه که در قدیم وجود داشت.
سلام عِزیزانِ جاآن
خوش بیامی‌یِین به صبح ایمروز
روزیِ مقدّرتان پر برکت بو ان‌شاءالله
عکس از: مصطفی بایرام
طالقانی درجی
قلاچی کو تنها بُوماندیه
خیال مینه پرواز کُوردُون یه جور مَرَضه!
تنها نُمان عزیز جان...
عکس از: علیرضا مقدم منش
طالقانی درجی
زندگانی همین ایمروزه
همین نفسی که میکَشی
همین خنده‌ای که مینی
همین چایی که دسته جمع، نوشِ جان مینی
آها عزیزجان... زندگی گوارایِ جان
قِدیمان، دُترکانی گوشِ سوراخ میکُردُن، اگه گوشوار نُداشتُن، اونی میان تا (نخ) دمیکُردُن یا سنجاق قوفلی!
ایسه الآن مُد گِردیه!! بالا شهری دُترکانی گوشواران این شکلیه!
اونی که تو رَ بُفَهمه... جَختی بُوگِی وَسَه!
وَگُردان: فرشید فلاحی کولجی
همینجوری...
به دنیایِ کارتُنَک بِزی
بَـخَـند عزیـزجان
کارتُنَک: تار عنکبوت، کارتُن کلمه‌ای که در اصل تارتَن و به معنای عنکبوت می‌باشد
قُربانُت گَردُوم نَنجان
که «سلطان سکه» فقط خُودُوت
سکه‌هات دی از جنس اُو... آرد... زیندیگی
برکت سفره‌هامان
توتُک و کُولاس: از نان‌های شیرین و خوش طعم طالقان
این عَسک تا کُجان می‌بَره ما رَ؟
نَنه جان...
یه چایی بیور...
غمِ ایامه بَشوره بَبوره...!
عکس بالا از: سعید ملک کیانی
زندگی رواج عزیزان...
