شعر هفت سین
شنبه, ۱۹ فروردين ۱۳۹۶، ۱۱:۳۷ ق.ظ
من کُنج نشینِ دلِ بگرفته غُباری تو دشت ترین رایحه ی لیل و نهاری
من سیبِ سلامِ سبدِ سرخ ترینم تو سبزتر از واژه ی سرسبزِ بهاری
من تُنگ ترین ماهی ِاین سفره آبی تو شمع ترین آیینه در جامِ نگاری
من لال ترین پسته جا مانده ی عیدم تو سکه ترین رایج ِبازارِ عَیاری
من سفره خالی و پُر از شرمِ نگاهم تو بذل ترین حاتمِ هر ایل و تباری
من تُرشترین سرکه و در بسته ترینم تو نوش تر از شهدترین شربتِ یاری
من رعدترین برقم و آشفته ی باران تو بدرترین ماهِ شبِ رُودْکناری
ِشاید که از این سفره پُر مهر و محبت آشوبِ دلِ خویش رسانم به قراری
شعر از: فرشید فلاحی - کولج
با صدای: سیده مریم قادری - اورازان
