دستانِ گِلی و حنایی مادر
دوشنبه, ۲۳ تیر ۱۳۹۹، ۰۹:۰۷ ق.ظ
به قُربانِ حنایِ پشتِ دَسّـِت
تَنوری دَم نشو می‌سوجه دَسّـِت
تو گُلکار مینی و مُن غصه دارُم
دَسّت چون گُل ولی گُل گِردی دَسّـِت
شعر از: بانو سیمرغ - عکس از: بانو سهیلا
_______________________________
شعر دیگری از همشهری خوش‌ذوقمان جناب آقای شهرام صادقیان که فی‌البداهه سرودند:
به قُربانَ حنایَ سَر گیسُـت
تَنوری وَر نُشو، می‌سوجه گیسُـت
تو گُلکار مینی و مُن خَسته گَردوم
سرُت چون گُل ولی گُل گِردی گیسُـت
خدا بُداره‌تان. سپاس
