همت ساختنِ بهشت

ایمروز هامون بهشتیه که خداجان وعده کُرده

ایسه بالته بِنگَن لِنگانِتی سَر و یاعلی بُگو

این بهشت، تی‌یِی همته کم داره عِزیزجان

افتخاری دیگر برای طالقان در حوزه سینما

سیمرغ بلورین بهترین فیلم سی و ششمین جشنواره فیلم فجر، بر شانه های فرزند برومند طالقان نشست.

آقای سعید ملکان از دیار طالقان و روستای جوستان، تهیه کننده فیلم تنگه ابوقریب، جایزه خود را دیشب دریافت نمود.

این فیلم، همچنین در بخش بهترین چهره پردازی هم نشان سیمرغ دریافت کرد.

با تبریک به آقای ملکان عزیز و تمامی طالقانیان و طالقان دوستان، برای ایشان و کلیه هنرمندان طالقانی، آرزوی سلامتی و موفقیت داریم.

همـّت نـفـس

مُن همیشاک، وَختی راهُم میرسه به یه دری کو دَبُسته
یا جایی که آدُومانُش مُنو راه هانمیدیَن پیش بَشُم

ویشتر سماجت مینُم که خودمی بَه راهه وا کُنُم

آن وَخته کو هم شو راه میشُم، هم روزان...

آها عزیزجان
دَبُسته درآن بَه که مُنو به آن جَرایان برساند!


✍🏻  متن طالقانی: سیده مریم قادری – اُورازان
با الهام از متن هوشنگ گلشیری

ترجمه:

من همیشه وقتی می رسم به یه در بسته

یا جایی که آدمهاش راه نمیدن به من که جلو برم

بیشتر سماجت می کنم که راهی برای خودم باز کنم

اون وقته که هم شبا راه میرَم و هم روزها

آره عزیزجانم

درهای بسته بود که منو به جاهای بلند رسوند...

آیت الله طالقانی و امداد رسانی به زلزله زدگان

زلزله غرب کشور و جان باختن جمعی از هموطنان عزیزمان، دلها را اندوهگین و داغدار نمود.

تصاویر و فیلم های منتشر شده از این مناطق و به خصوص (دیدن رنج و آلام) بازماندگان مصیبت دیده، انسانیت هر انسانی را به درد می آورد.

باید همگان از این درد انسانی، نهایت همت مان را برای کمک رسانی به زلزله زدگان به کار بگیریم.

در این حال و روز، به یاد یک عالم مجاهد انسان دوست افتادم. ذهنم به سوی ابوذر زمان؛ مرحوم آیت الله طالقانی و خاطره ای از ایشان در امداد رسانی به زلزله زدگان رفت. خوب و لازم است به این خاطره معنادار اشاره کنم:

حدود ساعت ۱۱ شامگاه ۱۰ شهریور ۱۳۴۱ زمین‌لرزه‌ای به بزرگی ۷/۲ ریشتر شهرستان بوئین زهرا را لرزاند.

این زلزله به کشته شدن حدود بیست هزار نفر و بی خانمان شدن عده زیادی منجر گردید.

زلزله بوئین زهرا، زلزله ای در وجود سید محمود طالقانی انداخت و آرامش را از او گرفت. ایشان به همراه جمعی از دوستانش به یاری زلزله زدگان شتافت. آیت الله طالقانی مسجدش؛ مسجد هدایت را تبدیل به ستاد امداد رسانی به زلزله زدگان نمود.

این عالم مجاهد دفتری را برای جمع آوری کمک های مردمی در مسجد هدایت آماده کرد و اعلام کرد که در روستای حسین آباد (که کامل تخریب شده بود) با کمک های مردمی و با یاری دانشجویان و دوستانش برای زلزله زدگان، خانه سازی خواهند کرد.

ایشان مدتی بعد با جمعی از دانشجویان و همراهانش برای تحویل خانه ها به حسین آباد بوئین زهرا رفتند و مرهمی بر دل زخم خورده مردم آنجا شدند.

اسم و رسم این مرد بزرگ همیشه زنده باد.

محسن طهماسبی
حوزه علمیه قم

این مطلب در کانال طالقانیها منتشر شده است.

ایلجار (ایلِ جار)

در ادامه بررسی آداب و رسوم طالقانیان به یک رسم دیگر می رسیم به نام ایلجار

در فرهنگ لغات آمده: ایلجار (الجار) به معنای گردهمایی رعایا برای انجام کاری است.

در طالقان هم به هنگام انجام کاری بزرگ که معمولاً از عهده یک یا چند تن برنمی آمد، مانند جُو دَرکُنی یا جاده درست کردن، اهالی به دور هم جمع شده و یکدیگر را خبر می کردند. تا پس از مشورت با بزرگان و خبرگان و تصمیم گیری و برنامه ریزی و نقشه چینی، به یاری یکدیگر آن کار بزرگ را به سرانجام برسانند.

در عکس، نمونه یک کار دسته جمعی (ایلجار) در درست کردن مسیر آبیاری در روستای اورازانِ طالقان را مشاهده می کنید.

با تشکر از آقای فرشید فلاحی

و کانون فرهنگی اورازان

تهیه شده در گروه طالقانی درجی

غیرت آقاجان

ماشاءالله به همت و غیرتت آقاجان
عصایی همرا دَره میشو اویاری