📌 زمین بَخِردِه آدِم داره بن دَ درمیورَ:
Zemin bokhorde adom dara bonda dar miyara
یعنی آدم زمین خورده درخت را از ریشه می کند. کنایه از اینکه دیگر چیزی برای از دست دادن ندارد.
با سپاس از آقای علی صفاری - زیدشت
با درجی، طالقانی گپ بَزنیم.
Telegram.me/taleghanidarji
🎬 صحنه اول: خاله زُبیده، یکی از دهی پسرکانه مِینه که یه غریبه دُتر همراشه
_ خاله زبیده جان سلام
_ سُلام لیله جان.. مِیتی جانم، خوبی خجیری؟
این دختروک کیه تی یی همرا؟ مُعرفی نمینی؟
_ خاله جان، مونی نُمزه هسته!
_ بَه بَه، به سلامتی، مُوارک باشه! خا کُجانی هسته؟
_ خاله جان شهری آدومه، آن دور دوراااان!
_ خا خیلی خوب، نامُوش چیه لیله؟
_ ناموش بهاره هسته خاله جان
🎬 صحنه دوم: چند لحظه بعد از بِشیَنِ مِیتی و نُمزه ش
_ ای لیله جان، نَناکوت بمیره! بهارُش اینه، پاییزُش کودامه؟!
چندی سیاهِ چغرِ دختر! لَمچش چُو بَ باد کوردیه؟! خدا به دور... خر مُهره دی دُماغشی میان اوزان کوردیه!
حیف اون قشنگِ خالُک دُترش نَبه؟ خاک بر سرِ تورِ ویشیل! مُونی گرباکی عقل، تو دِ ویشتره! اِی خاکـِی...
✍متن: فرشاد فلاحی - کولج
با صدای: دختر البرز_طالقان دریافت فایل صوتی
📌 داستان عامو رحمت - به گویش محلی روستای مهران طالقان
جَعدَه ی دِلِه اصلاً ماشین به هم نَرِسِمبیِه...
خیکّانی ترکتور، ماسه بار داشته، دیزون دِ اِمبیِه سمت مهران، بعد دی جوستان.
رانندَه ی ریش و گیس دی بلند و کورِ گَرد داشته.
یَی دفعه بَدیمِه، عامو رحمت، ساک و بُقچِه به دست، روخونِه ی دَم دِ تاخت کُنه و داد زَنِه :
- دایی هایییییی، ترکتوره بَدار تا بَرِسِم ...
بالاخره عامو نَفَس، نفس زَنون بَرِسیِه
دو تا آهِنِه صندلی رانندَه ی دو طرف، گتِه چرخونی سَر دَبیِه .هر دو جوعِر شیمی بَنیشتِمی اوشونی سَر، مِن شِمبی مِه تهرون، عامو رحمت دی دهه محرم، خواسته بَشِه «کوجور» مُخالف خونِ قَهّاری بیِه.
آهینِه صندلی و ترکتور دی هَمِش اَمارِه راستِه بِنِه کُوتِمبیِه!
هر چی چاشت و ناهار، پِلا خورِشت بَخوردِه بی می دِلِ و رودِه و اِشکِم دِ جوعِرِ مابیِه، دَبیِه اَمَی گَلی سَر !!
خلاصه صَدتا بَلا بَمَردِمی تا بَرِسّی می «جوستون»!
اِسا مَگَه جوستون دِلِه ماشین به هم رِسِم بیِه؟
سیّد جومعلی، اَخم داشتِه و مَردِمِ نفت روشِم بیِه .صفّی دِلِه، خر و قاطر، دبّه و بُشکِه دی اِلا ماشاالله... یَی نیسان تیش دَبیِه سمت شهرک !
مِن و عامو بپِّرِستِمی باری پَشت.. اِسا ساک وی وَر و بُقچه دی وی بَغَل دَرِه.
نِیسان، جادّه ی دِلِه چوطور زوزه کَشِن بیِه! ناغافل، جوستونی پِشت بَزا تُرمُزی سَر... چندتا ژیگولِ پِسِرَکِ ناز بَداشت. سُوار بَبینیه بیِه مانِه باری دِلِه اَمَی وَر....
عامو رحمتی بُقچَه ی گوشه دِ شَیپُوری لوله دِرگامِه بیه. جوستونی پِسَرکُن، یَ قَدی اَمارِ اِشِن بینِه... یَ قَدی شیپوری لوله رِه، گاهی خودشونی همراه دی پِچ پِچ هاکُن بینِه..
یکی شون که جَختی پُرّ روتَر بیِه بوتِه: عمو جون، خیلی چاکریم، شرمنده، شما نوازنده اید؟
عامو رحمتی عَینَک دَبیِه وی فِنی تِک! وچاکِ وَراَنداز کوردِه و جواب بَدا: نَخَیر پِسر جون!
وَچاک وِل کن نَبیِه، هَی شیپورِ اِشِن بیِه، اَدی بَپُرسیِه :عمو جون، میشه اون ساکسیفون رو بدی بزنیم؟
عامو رحمت اوّل با تَعَجِب، کلّه رِه می سمت چرخ هادا، یواش بوته :چی گونه؟ ساکسی کُفت...!!؟
همونجور که تقلّا کُومبیِه شیپوری لوله رِ بُغچَه ی دِلِه جا بَدیِه ولی نَبومبیِه جواب بَدا :نَه خَیر پِسَر جون، این شَیپور مَذهبیه!
پایان قسمت اول
قسمت دوم
پسرکُن خند مبینِه. یکی شون شیپوری لوله رِ دَست کَشِنبیِه. یکی دی هَی اُصولِ دّین پُرسِن بیِه. عامو رحمت بَدیِه خَیر، ایشون وِل نَکُندِه، دست دَکُوردِه قَباشی جیفی دِلَه، یَی گَتِه کاغذِ دَراُردِه و بُوتِه: الله اکبر، الله اکبر، شَیپورِ وِل کُنین، یَک چیزِ بهتری دارم، شعره!
بعد دی عَینَکِشِه فِنی سَر جابجا کورده .
اون پِسِرَک که پُرروتر بیِه، یَی چَک خودِشی دیمه بَزا و بوتِه: عمو جون این تن بمیره اینو بی خیال! شعر خوب نیست، ساکسیفون رو بده یه حالی کنیم!
عامو رحمت دی اصلاً چپاک اهمیت ندا و خودِشی کارِ هاکُن بیِه. درازِ کاغَذِ وا کورده و شروع کوردِه خونِستِن: ایران، محیط معتدل و خوبِ آسیاست، هر قریه اش، قشنگ و فرح بخش و دل گشاست...
پررو پِسِرَک، همون شعری وسط، هَی یواش نالِه کومبیِه: عموجون، مرگ من بی خیال شو...
عامو، عَینِکشِ بَیتِ و بوتِه: به خرجِتون نرفت اِهِه! خاب، پس حالا اینو گوش بدین:
ای که زد آب و هوای بَدِ تهران به سرت، خاکِ عالم به سرت!
شُدی آواره، وطن کرد چنین در به درت، خاکِ عالم به سرت!
بُرو امروز صفِ سنگکی و داد بِزن، جیغ و فریاد بزن
گوشتِ قلّابی زِ قصاب، خریده پسرت، خاک عالم به سرت!
چَپاکُن خَندَی دِ غَش کُن بینِه، شعری وسط، مَسَط بَپِّرِس ِنِه و بوتِنِه: عموجون خیلی حال دادی، دم شما گرم، ساکسیفونو که نمیدیش بزنیم، پس حداقل خودتون بزنید!
نَیسان، جادَه ی کورِ گَردِ راسّ هاکوردِه بیِه، همه، دَکَتمی کُل کُل، بَرِسّی بیمی اوانَک!
خُدای تِه بَی دور کُن، مِنُ و عامو، خَلی سال بیِه ایچینی چُمَک نَدی بیه می.
عامو رحمت، یواش یواش دَبیِه بی طاقَت بَبو و بوتِه: لا اِلهَ الا الله، باش! پِسر جون، دَست بَیر...
پّررو پِسِرَک تا دَهَنِشِ اِندَفِه وا کُوردِه، عامو ناغافِل سَرِشِ می سَمت چَرخ هادا و خودِشِه دی خَلاص کُوردِه و اوشُونِه بوته: (اِشارِه بِه مِن) این دایی رو ببینید! شَیپور زَنِ نُمرِه یَکِ طالقُونه!!!
بعد عامو، حُولّی، بُقچَه ی کورِگِرِ هاچّیِه و دِرازِ شَیپورِ هادا می دَست!
- دایی..! اِهِه، بَزِن بیِه شِم!
مِن تَمُومِ عُمرِم نَه شَیپور دَست گیته بیمِه نه بَزابیِه مِه!
عامو و پِسَرکُنی دَهَن، هَموچون وا بیِه و مِنِ تماشا کُن بینِه... دُنِستِه مِه، این شَیپوری زَدَن، کارِ هرکسی نیِه. دِلِم، شُروع کوردِه به تَپ.. تَپ زَدَن. تَمُومِ جُونِ مِه جَمع هاکُوردِمِه تِکِ پَری دِلِه، شروع کوردمه زدن
دُدّ...رو....دوووووووووووووووو د
خُدا مِنِه رحم کُوردِه و شَیپورِ صِدا دَپیتِه!
عامو رحمتِ خَلی خُوشِ ما بیِه. و شَیپورِ هایته و اَدی دِلِه زا بُقچَه ی میون.
غَریبِ چَپاکُونی گوش، دَبیِه کَر بَبو و کَلّه شُونِه دو دَستی داشتِنِه: داداش دَمِ شما گرم، جون مادرت بَسّه!
خُلاصِه بَرِسّیمی شهرک!
🔚 تــَــمـــوم ☑️
ا______________ا
✍نویسنده و خوانش متن: ایوب مهرانی، مهران
دریافت فایل صوتی قسمت اول
دریافت فایل صوتی قسمت دوم
کاری از گروه طالقانی درجـی
📌 میان گزنا، میدان ازنا:
Miyan gazna maidan ozna
از درون مانند گزنه، خشن و گزنده و از بیرون همچون گشنیز لطیف.کنایه از ظاهر خوب و باطن خراب افراد.
معادل فارسی: از دور، دل میبره، از نزدیک زَهره.
با سپاس از آقای علی صفاری - زیدشت
با درجی، طالقانی گپ بَزنیم.
Telegram.me/taleghanidarji
📌 ترشِ اِنار شیره نمیبو:
Toorshe anar shira nimibo
انار ترش، قابلیت تبدیل شدن به شیره و چیز شیرین را ندارد. (کسی که به زور و حیله بخواهد خودش را در دل مردم جای دهد).
با سپاس از آقای علی صفاری - زیدشت
با درجی، طالقانی گپ بَزنیم.
Telegram.me/taleghanidarji
📌 اسبه هَده، خَر هگیتی. از خوشحالی پَر هَگیتی
یعنی اسب رو داده، خر گرفته و از خوشحالی هم پر گرفته، مربوط میشه به اینکه کسی معامله ای میکنه و در اون معامله ضرر و زیان هم میبینه ولی چون متوجه نیست خیلی هم خوشحاله.
معادل فارسی: اسبشو داده خر گرفته، از خوشحالی پر گرفته
با سپاس از آقای علی صفاری - زیدشت
با درجی، طالقانی گپ بَزنیم.
Telegram.me/taleghanidarji
عزیزِ طالقان جانم، تی قربان ♡~♡ نگاری پی نُشو کوهان به کوهان
نگارجانت بَنیشتی دار سایه ♡~♡ می کشه گل و بوته او به سوهان
خوشا سوهان وآب خوشگوارش ♡~♡ همان، البرزکوهِ با وقارش
درخت بید لرزان سایه افکن ♡~♡ نشسته حوریان اندرکنارش
نوای بلبلان با مرغِ شب خوان ♡~♡ به گوش دل رسد ازآن چنارش
الهوچال چاله و آلاله بسیار ♡~♡ فرح افزا بُوَد بوی بهارش
فرخ نو بنگر و هفت چشمه آبش ♡~♡ نمی یابی تو مثلی در جوارش
چشمه حیدر بنوش آبی گوارا ♡~♡ بسان کوثر است آن آبشارش
مسلمانان رسیدم دانخانی ♡~♡ یادم آمد عزیز با آن نگارش
نگارچشمه نشین در مالیخانی ♡~♡ سنگ سامان نهاد از بهرِ یارش
چله مارخانه و بلغور سوویش ♡~♡ بود در خاطرات میادگارش
عزیزا کت بزن برعمر رفته ♡~♡ دمی خوش باش با شیر و شکارش
هوای آب خوش با نغمه ی حور ♡~♡ جوانان وطن در انتظارش
ز صنعا صالحی گوید به آوا ♡~♡ نموده میل سوهان بیقرارش
✍ شعر: طالقانی سرود ص 54- محمد علی صالحی
◀️ ارسال شعر (و خواندن آن) از خانم بهناز علیمحمدی - شهراسر
دریافت فایل صوتی
پز یک زن طالقونی به زن همسایه در مورد عروسش:
•
•
•
•
مای عارووس اداره ایه ¡¡¡
✍فرشاد فلاحی_کولج
ترجمه شعر عکس: عروس قشنگ دارم، عروس کارمند دارم، اون بره سرِ کار، من خودم بچه شو نگه میدارم.
📌 زمین بَخِردِه آدِم داره بن دَ درمیورَ:
Zemin bokhorde adom dara bonda dar miyara
یعنی آدم زمین خورده درخت را از ریشه می کند. کنایه از اینکه دیگر چیزی برای از دست دادن ندارد.
با سپاس از آقای علی صفاری - زیدشت
با درجی، طالقانی گپ بَزنیم.
Telegram.me/taleghanidarji
📌 هرجور تیی صَلاحِه، مایی کُلاهِه
حرف شما رو سر ما جا دارد.
هر جور تو صلاح بدانی، ما بالای سر میگذاریم.
با سپاس از آقای علی صفاری - زیدشت
با درجی، طالقانی گپ بَزنیم.
Telegram.me/taleghanidarji
