📌 دست، دسته میشُوره، وگَرد مینه، دیمه میشوُره
یعنی تنهایی امور پیش نیمیشو، با کمک و تعاون و همکاری، کارها انجام میبو و اگه تو کمکی کنی، یکی دیگه دی تورِه کمک مینه.
با درجی، طالقانی گپ بَزنیم.
Telegram.me/taleghanidarji
طالقان خانه و درجی، صفایش سزا باشد کنم جان را فدایش
همه عشق مرا اینجا نهادند بریزم عمر خود را هم به پایش
شعر: سیده مریم قادری
حیوانات نیز بیتاب نداشته هایشان میشوند و به تدبیری اینبار از غم رهانیده شده.
با پوستی و کولی و تدبیر چوپانی مهربان
داستان این کولی با صدای سیدمصطفی افتخاری تقدیم به شما (دریافت کنید)
📌 مرغانه همسایه ی سرا، قُد قُد مینی بَه
معنی لفظیش میبو: تخم مرغ برای همسایه، صدای مرغ برای من
یعنی مرغی دانه رِ ما هامیدیم، اویی زحمته ما میکَشیم، سر و صدای و گندله بوشو ما تحمل مینیم، اما تخم مرغشه جای دیگه مینه.
ینی زحمت کار با منه اما سودشه کس دیگه میبره
به عبارتی به نام ما، به کام دیگران.
با درجی، طالقانی گپ بَزنیم.
Telegram.me/taleghanidarji
چپاک میگوت :
طالقان دبی یم و اعلام کوردون مسجد سالگرد عمو فلانی هسه..
ما دی گو ، ننه آقا طالقانی و ختم بشی ین فُرمان
اون سال دی ماشالا پیر مردکان و زنکان مسابقه درنگتی بی ین بموردونیب.... انگار اون سر و اون دنیا چه خبره!! ختم باد دکتی بی یِ یم .
قبرستان به مسجد و مسجد به قبرستان گردی به مایی آسیو راه و کلا حضرت عزراییل دی گوران رو کُنترات بیتی به.
القصه بَنشتیم مسجدی دل و ملا فلانی دی بیومی منبری سر و از نوحه بخوانستون شروع کورد تا صحرای کربلا و تف و لعن بر یزید و شمر گور به گور
اون سر دی یک دربست بیگیت بَشه جهندُم و دَرَک و تَش و دودی دل و اون کله دی یه سر بِزی به جنتی قطاره باغان و لاتان و آبیجاران
سر راه دی یه سلام علیک دو سه تا حوری سیه چشم رو کورد و دبه منبر رو تمان میکورد .
مُن چرتکه دست گیتی بی یم و هر جور حُساب سرانگوشتی دی میکوردوم به روایت اوامر و نواهی فقهی مونی جا یا درک جهندُم بَ یا نهایتا جهندومی هیمالانی سر
دبه منبر تمان میگردی که شیخ بگت : حضرت امیر بفرماسیه وقتی این دنیایی دل درین جان میکنین چه چیز گیر میورید که ارزش اون با عمر بشی یتان برابری مینه؟؟..
هرچی که اویی پی دباشین یعنی اونه یی سر عمر و مهلت بنگتین.
.آیا ارزشش با عمرتان برابری مینه یا نه....
که ناگهان این سخن امیر همچین یه ناتیریک مونه بِزی(تلنگر)
بعضی موقان دنیا حرف میزنن آدومه اِچین میمانه خِری وِری یاسین .(سخن حق در گوش نادان)
امبا یک حرف مینی آدومی دل چالی میان( وجود ) انقلاب مینه...
عجب کلامی
عجب نغزی
عجب گپی
اندی مونه فوکر و خیالی دل ببرد که اصن حالی یم نگردی یه لقمه غذا رو چطو کُفت کوردوم.
برنجش شفته بَ یا دان بَ؟
.فقط به این نغز حضرت امیر فوکر میکوردوم.
مسجد د درومی یم و راهی سر دِبی یم خالک زهرایی خانه یی پیش رد میگنسوم که یادوم کت خاله مونه بتیه یه گته لاک (سینی چوبی بزرگ) گندم برشتوک مونیب کنار بنگتیه.
بتوم خب این دی غِنیمت... همین یه لاک گندم برشتوک یه نصفه روز عمر رو هدر میدیه
مفت باشه، کُفت باشه.
در بِزی یم خاله در رو واز کورد و همین سولام نکوردیه شروع کورد مایی گردن کار بار کوردون
__ خاله تصدقت گرده... بلات سرُم... این کابینت رو دوش گیر ببر اتاق ایوانی دل سَرادین اینجه حیاطی دل دَباشه گربه لان میگرده میشون کُش میکشون بیصحابان
حالا نیمیدانوم این بَپوسیه کابینت رو راهی سر پیدا کوردی بَ یا کدام دره گَل د بیوردی بَ نمیدانوم
یه بایر زنگ بزیه کابینت که محله یی گل مینگتی بازیافتی دی اورو محل نمینگت.
__ آخه خاله جان گربه دی اینه یی سر کُش نمیکشه... این چیه بیوردی خانه یی دل؟؟
__ حرف نُباشه... بشو بنگن اتاق ایوانی سر.... میانش کلی چیز مینگنوم.
حدود شصت کیلو وزن این آشغاله کابینت بَ، به چه بدبختی و مکافات اورو دوش گیتوم ببردوم اتاق ایوان. به این فوکر میکوردوم که کارد باخوره شکمت.... آخه تو بگو یه سه خطه گونی گندم برشته تورو هادی ین. آیا ارزشش رو داشت؟؟ خیر سرت مثلا سخن نهج البلاغه عمل کوردی مفت گندم گیروری؟؟ خاک جمیع عالوم سرت
کابینت تمان گردی یه بپوسیه فرش دوازده متری دستی دی مایی گردن بار کورد که ببر تنورستانی دل.
از زمان احمد شاه قاجار فقط یک طایفه خالک زهرایی یالان و نوه هان و نتیجه هان این فرشی سر کُش بِزی بی یَن.
اون کُشاشی فرش رو دی بنگتوم تنورستانی دل و مونی شانان دیه سراکتی به. به هُرت باخوردون دکتی بی یم..
نفسم جرومی بتوم خاله مونی گندم برشتوکه هادین مون بَشوم تو مونی بابا رو دروردی. خالک دی بَشَه یه گته مشمع بیورد و دقیقا حس کلفتی رو داشتم که بعد از کار مزدش رو هامیگیره...
بشی یم خانه یی دل و کرسی بیخ بنشتوم یه پیاله گندم برشتوک دی پیشوم بنگتوم
یه اُزگه دی کف دستم دکوردوم و هی تُک میزی یم.
میجواستوم و به گلهای جاجین روی کرسی خیره گردی بی یم.
عمر میگذشت و دبی یم از یه دوندوک بزی ین به گندم کیف میکوردوم.
به هر حال چه کیف دباشه و چه دنباشه
شب غریب ساعتی عقربه هان وا نیمی یسه.
تا اون روز مونی خال( خیال) بیست میلیون تومن بدامه و یه کُلِ ماشین بخرستی بی یَم
.اما اینطور نَبَه بلکَم بیست میلیون و دو سال عمر بُدا بی یم(داده بودم) و یک کٌلِ ماشین بخرستی بی یم
کفت بگیره این ساعتی عقربه هانه..
وانیمی یسه
نویسنده: حامد نجاری
سال دِموج چیست؟
موجی است که در سال جدید راه میکوئه؟!
سالی است که دُلُش، قشنگه چیان موج میزنه؟!
آیا یک آدومه یا حتی وَره؟
خا ایسه گوش هادین تا بینی 'سال دِموج' چی هسته.
🎤 گوینده: خانم قادری
🎤 کاری از: سیمرغ، خبرنگار درجی
این متن با صدای خانمها قادری (مادر و دختر) تقدیم به شما (دریافت کنید)
قدیمان در طالقان مرسوم به کو اول روز عید قبل اینکه کسی بیا خانه، صابخانه میشه یه دنه وره میورد خانه ای میان و میگوتن بدا اول این وره قدم هانیه خانه ای میان و اعتقاد داشتن شگون داره.
یادش بخیر اون قدیمان که ما امیرنان زندگی میکوردم و هنوز وچه بیم، عید روزان با صدای وره ای که بابام میورد خانیه میان و هی بع بع میکورد، بیدار میگرستیم. واقعا که چه روزان خوبی به. فکر کنم دیگه هیچ موقع اون روزان ونمیگرده. چشم باز میکوردیم میدی ییم بابام یدنه وره سفید و قشنگ ره بیوردی خانیه میان، تا خانه ره پا بزنه و سال جدید، سال پر برکت و خوش یمنی باشه. وره ره به همه جای خانه میبرد به اتاقان و پیسینه و اونوقت میورد دانه دانه هامینا مایی بغل و ما هم کلی بغل میگیتیمش و وره ره نان و او هامیدایم و کلی نوازشش میکردیم. آخه وره خوشگل و دوست داشتنی به. زود با ما خو میگیت.
یادش بخیر چه روزای خوبی به...
با سپاس از خانم سحر سیدعلیخانی برای عکس و آقای شهرام صیادی بخاطر متن
شاعر: محمدرضا حاج علیان
متولد:1330/12/03
زادگاه:طالقان-گلینک
بیش از 500 بیت شعر سروده اند.
این شعر با صدای شاعر تقدیم به شما (دریافت کنید)
عزیز همشهریان گل سلام پیشاپیش عیدتان مبارک بو
ایمروز میخوام شمایی به از نوروز خانی و فلسفه نوروز خوانی بگوام امیدوارم که خوشتان بیای و لذت ببرین
ﻧﻮﺭﻭﺯﺧﻮﺍﻧﯽ یا همان (ﺑﻬﺎﺭﺧﻮﺍﻧﯽ) ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺁﯾﯿﻦﻫﺎﯼ ﮐﻬﻦ طالقان هسته که ﺗﺎ ﭼﻨﺪ وخت پیش ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﮔﺴﺘﺮﺩﻩای همه روستاهای طالقان و ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﻧﻮﺍﺣﯽ گیلان و الموت ، ... ﺭﻭﺍﺝ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ
ﺍﻣﺮﻭﺯ دیگه ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﺧﯿﻠﯽ ﭘﺮﺍﮐﻨﺪﻩ ﺩﺭ ﺭﻭﺳﺘﺎﻫﺎﯼ ﺩﻭﺭﺩﺳﺖ ﻧﻮﺍﺣﯽ ﯾﺎﺩ ﺷﺪﻩ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ می گرده
گمان کنم ﮐﻪ ﻣﻀﻤﻮﻥ ﺍﯾﻦ ﺁﯾﯿﻦ ﺩﺭ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﺳﻼﻡ ﻋﻼﻭﻩ ﺑﺮ ﺗﻮﺻﯿﻒ
ﻃﺒﯿﻌﺖ ﻭ ﺑﺸﺎﺭﺕ ﺑﻬﺎﺭ، ﺩﺭ ﺳﺘﺎﯾﺶ ﺍﻫﻮﺭﺍﻣﺰﺩﺍ، ﻣﺪﺡ ﺷﺎﻫﺎﻥ، ﺍﻣﯿﺮﺍﻥ، ﺑﺰﺭﮔﺎﻥ ﻭ
ﻣﺮﺩﻡ ﮔﺸﺎﺩﻩﺩﺳﺖ ﻭ ﺧﻮﺵﺭﻭ بیه
ﻧﻮﺭﻭﺯ ﺧﻮﺍﻧﻲ ﺩﺭ ﻭﺍﻗﻊ ﻧﻤﺎﻳﺸﻲ ﺗﺮﮐﻴﺒﻲ هسته ﮐﻪ ﺩﺭ اونی میان ﺷﻌﺮ ﻭﻣﻮﺳﻴﻘﻲ ﻭ ﺁﻭﺍﺯ ﻭ ﻧﻤﺎﻳﺶ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ هم قرار بیگیتین و ﮐﺎﺭﻧﺎﻭﺍﻟﻲ ﺍﺯ ﺟﺸﻦ ﻭ ﺳﺮﻭﺭ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ
میانگتن ﺍﺷﻌﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﮔﺮﻭﻩ ﻫﺎ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻫﻤﺮﺍﻫﻲ ﺳﺎﺯ ﻭ ﭘﺎﺳﺦ ﻫﻤﺨﻮﺍﻧﺎﻥ
ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ میگردی ﻣﺮﺩﻡ طالقان ﺩﻋﻮﺕ
ﻣﻲ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﺗﻴﻤﻦ ﻭ ﺗﺒﺮﻳﮏ
ﭼﻴﺰﻱ ﺑﻪ ﻧﻮﺭﻭﺯ ﺧﻮﺍﻧﺎﻥ هدین . ﻭ ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎﺕ ﮐﻪ ﺭﻳﺸﻪ ﺍﻳﻦ ﭘﻴﮑﻬﺎ ﻱ ﻧﻮﺭﻭﺯﻱ ﻫﻤﺎﻥﻣﻴﺮ ﻧﻮﺭﻭﺯﻱ هسته ، ﺣﺎﺟﻲ ﻓﻴﺮﻭﺯﻫﺎ ﻣﻲ ﺧﻮﺍﻧﻨﺪ ( ﺣﺎﺟﻲ ﻓﻴﺮﻭﺯﻩ ، ﻋﻴﺪ ﻧﻮﺭﻭﺯﻩ ،ﺳﺎﻟﻲ ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯﻩ )
ﺁﻳﻴﻦ ﻧﻮﺭﻭﺯ و نوروز خوانی طالقان ﻧﻪ ﻳﮏ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﺳﺎﺩﻩ ﻭ ﻧﻪ ﻳﮏ ﺭﻭﻳﺪﺍﺩ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﮔﺬﺭﺍ ،هسته بلکه ﮐﻪ ﺁﻳﻴﻨﻲ ﺑﻲﻫﻤﺘﺎ ﻭ ﺑﻪ ﺩﻭﺭ ﺍﺯ ﮐﻬﻨﮕﻲ هسته ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﺍﺳﻄﻮﺭﻩ ﻭ ﺁﺭﻣﺎﻥ ﻭ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻭ ﺍﺩﺏ ﻭ ﺗﺎﺭﻳﺦ
ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﺳﺎﻟﻪ طالقان ﺭﺍ ﺩﺭ ﺧﻮﺩ جا هدایهﻭ ﺳﺎﻟﻲ ﻳﮏ ﺑﺎﺭ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍﺑﻪ ﺳﺮﺁﻏﺎﺯ ﻭ ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﺣﻴﺎﺕ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ مان.میبره
شعر نوروز خوانی هم متن زیر هسته
ﻫﻤﯽ ﺧﻮﺍﻧﻢ ﺍﻣﺎﻡ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﺭﺍ
ﺷﻪ ﮐﺸﻮﺭ ﺍﻣﯿﺮﺍﻟﻤﻮﻣﻨﯿﻦ ﺭﺍ
ﻭﺻﯽ ﻭ ﺟﺎﻧﺸﯿﻦ ﯾﻌﻨﯽ ﻋﻠﯽ ( ﻉ) ﺭﺍ
ﺑﻪ ﯾﺎﺳﯿﻦ ﻭ ﺍﻟﻒ ﻻﻡ ﻭ ﺑﻪ ﻓﯿﺮﻭﺯ
ﺩﻫﯿﺪ ﻣﮋﺩﻩ ﮐﻪ ﺁﻣﺪ ﻋﯿﺪ ﻧـــــــﻮﺭﻭﺯ ........
ﺍﻣﺎﻡ ﺩﻭﻣﯿﻦ ﻫﻢ ﺩﺳﺘﻪ ﯼ ﮔﻞ
ﺷﻔﺎﻋﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺍﻭ ﺑﺮ ﺳﺮ ﭘﻞ
ﺣﺴﻦ ﺑﺎﺑﺶ ﺳﻮﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﺍﻭ ﺑﻪ ﺩﻟﺪﻝ
ﺑﻪ ﯾﺎﺳﯿﻦ ﻭ ﺍﻟﻒ ﻻﻡ ﻭ ﺑﻪ ﻓﯿﺮﻭﺯ
ﺩﻫﯿﺪ ﻣﮋﺩﻩ ﮐﻪ ﺁﻣﺪ ﻋﯿﺪ ﻧـــــــﻮﺭﻭﺯ
ﺍﻣﺎﻡ ﺳﻮﻣﯿﻦ ﺷﺎﻩ ﺟﻬﺎﻥ ﺍﺳﺖ
ﺑﻮﺩ ﻧﺎﻣﺶ ﺣﺴﯿﻦ ﺷﺎﻩ ﯾﮕﺎﻧﻪ ﺳﺖ
ﻣﺤﻤﺪ ﺭﺍ ﺑﻤﺤﺮﺍﺏ ﻣﯽ ﺭﺳﺎﻧﺪ
ﺑﻪ ﯾﺎﺳﯿﻦ ﻭ ﺍﻟﻒ ﻻﻡ ﻭ ﺑﻪ ﻓﯿﺮﻭﺯ
ﺩﻫﯿﺪ ﻣﮋﺩﻩ ﮐﻪ ﺁﻣﺪ ﻋﯿﺪ ﻧـــــــﻮﺭﻭﺯ
ﺍﻣﺎﻡ ﭼﺎﺭﻣﯿﻦ ﺯﯾﻦ ﺍﻟﻌﺒﺎﺩ ﺍﺳﺖ
ﮔﻞ ﺑﺎﻍ ﺣﺴﯿﻦ ﺍﻣﺎ ﻣﺮﺍﺩ ﺍﺳﺖ
ﺑﻪ ﯾﺎﺳﯿﻦ ﻭ ﺍﻟﻒ ﻻﻡ ﻭ ﺑﻪ ﻓﯿﺮﻭﺯ
ﺩﻫﯿﺪ ﻣﮋﺩﻩ ﮐﻪ ﺁﻣﺪ ﻋﯿﺪ ﻧـــــــﻮﺭﻭﺯ
ﺍﻣﺎﻡ ﭘﻨﺠﻤﯿﻦ ﭘﻨﺠﺎﻩ ﺑﻼ ﺭﺍ
ﺑﮕﺮﺩﺍﻥ ﺩﻭﺭ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺩﻭﻟﺘﺴﺮﺍ ﺭﺍ
ﺧﺼﻮﺻﺎ ﻫﻢ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺩﻭﻟﺘﺴﺮﺍ ﺭﺍ
ﺑﻪ ﯾﺎﺳﯿﻦ ﻭ ﺍﻟﻒ ﻻﻡ ﻭ ﺑﻪ ﻓﯿﺮﻭﺯ
ﺩﻫﯿﺪ ﻣﮋﺩﻩ ﮐﻪ ﺁﻣﺪ ﻋﯿﺪ ﻧـــــــﻮﺭﻭﺯ
ﺍﻣﺎﻡ ﺷﺸﻤﯿﻦ ﺷﺎﻩ ﻣﺪﯾﻨﻪ
ﺍﻟﻬﯽ ﻧﻮﺟﻮﺍﻧﺖ ﺑﺪ ﻧﺒﯿﻨﻪ
ﺍﻟﻬﯽ ﻧﻮﺟﻮﺍﻧﺖ ﺧﯿﺮ ﺑﺒﯿﻨﻪ
ﮔﻞ ﻋﺸﺮﺕ ﺑﻪ ﮐﺎﻡ ﺩﻝ ﺑﭽﯿﻨﻪ
ﺑﻪ ﯾﺎﺳﯿﻦ ﻭ ﺍﻟﻒ ﻻﻡ ﻭ ﺑﻪ ﻓﯿﺮﻭﺯ
ﺩﻫﯿﺪ ﻣﮋﺩﻩ ﮐﻪ ﺁﻣﺪ ﻋﯿﺪ ﻧـــــــﻮﺭﻭﺯ
ﺍﻣﺎﻡ ﻫﻔﺘﻤﯿﻦ ﻣﻮﺳﺎﯼ ﮐﺎﻇﻢ
ﺯ ﻧﻮﺭ ﺍﻭ ﻣﻨﻮﺭ ﮔﺸﺘﻪ ﻋﺎﻟﻢ
ﭼﻮ ﺑﻠﺒﻞ ﺩﺭ ﻗﻔﺲ ﺗﺎﮐﯽ ﺑﻨﺎﻟﻢ
ﺑﻪ ﯾﺎﺳﯿﻦ ﻭ ﺍﻟﻒ ﻻﻡ ﻭ ﺑﻪ ﻓﯿﺮﻭﺯ
ﺩﻫﯿﺪ ﻣﮋﺩﻩ ﮐﻪ ﺁﻣﺪ ﻋﯿﺪ ﻧﻮﺭﻭﺯ
ﺍﻣﺎﻡ ﻫﺸﺘﻤﯿﻦ ﺷﺎﻩ ﺧﺮﺍﺳﺎﻥ
ﺑﮑﻦ ﺗﻠﺨﯽ ﯼ ﺟﺎﻥ ﮐﻨﺪﻥ ﺗﻮ ﺁﺳﺎﻥ
ﺑﻬﺎﺭ ﺁﻣﺪ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﺷﺪ ﮔﻠﺴﺘﺎﻥ
ﺑﻪ ﯾﺎﺳﯿﻦ ﻭ ﺍﻟﻒ ﻻﻡ ﻭ ﺑﻪ ﻓﯿﺮﻭﺯ
ﺩﻫﯿﺪ ﻣﮋﺩﻩ ﮐﻪ ﺁﻣﺪ ﻋﯿﺪ ﻧﻮﺭﻭﺯ
ﺍﻣﺎﻡ ﻧُﻪ ﻗﺪﻡ ﺁﯾﺪ ﺑﻪ ﻣﯿﺪﺍﻥ
ﻣﻼﺋﮏ ﺑﺮ ﺳﺮﺵ ﺧﻮﺍﻧﻨﺪ ﻗﺮﺁﻥ
ﯾﻘﯿﻦ ﺩﯾﻦ ﻣﺤﻤﺪ ﺑﺮﻗﺮﺍﺭ ﺍﺳﺖ
ﻋﻠﯽ ﺩﺭ ﺧﺪﻣﺖ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﺳﺖ
ﺑﻪ ﺣﻖ ﺣﺮﻣﺖ ﺁﯾﺎﺕ ﻗﺮﺁﻥ
ﺗﻮ ﺻﺎﺣﺒﺨﺎﻧﻪ ﺭﺍﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﮔﺮﺩﺍﻥ
ﺑﻪ ﯾﺎﺳﯿﻦ ﻭ ﺍﻟﻒ ﻻﻡ ﻭ ﺑﻪ ﻓﯿﺮﻭﺯ
ﺩﻫﯿﺪ ﻣﮋﺩﻩ ﮐﻪ ﺁﻣﺪ ﻋﯿﺪ ﻧﻮﺭﻭﺯ
ﺍﻣﺎﻡ ﺩﻩ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﻓﺎﻧﯽ
ﻧﮕﻬﺪﺍﺭ ﺯﻣﯿﻦ ﻭ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ
ﺑﺪﻩ ﺑﺮ ﺻﺎﺣﺒﺨﺎﻧﻪ ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﯽ
ﺍﻟﻬﯽ ﺻﺎﺣﺒﺨﺎﻧﻪ ﺩﺭ ﻧﻤﺎﻧﯽ
ﺑﻪ ﯾﺎﺳﯿﻦ ﻭ ﺍﻟﻒ ﻻﻡ ﻭ ﺑﻪ ﻓﯿﺮﻭﺯ
ﺩﻫﯿﺪ ﻣﮋﺩﻩ ﮐﻪ ﺁﻣﺪ ﻋﯿﺪ ﻧﻮﺭﻭﺯ
ﺍﻣﺎﻡ ﯾﺎﺯﺩﻫﻢ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﻣﺤﺸﺮ
ﺷﻔﺎﻋﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺍﻭ ﺑﺎ ﭘﯿﻤﺒﺮ
ﺑﻪ ﺣﮑﻢ ﺧﺎﻟﻖ ﻭ ﺧﻼﻕ ﺩﺍﻭﺭ
ﺑﻪ ﯾﺎﺳﯿﻦ ﻭ ﺍﻟﻒ ﻻﻡ ﻭ ﺑﻪ ﻓﯿﺮﻭﺯ
ﺩﻫﯿﺪ ﻣﮋﺩﻩ ﮐﻪ ﺁﻣﺪ ﻋﯿﺪ ﻧﻮﺭﻭﺯ
ﺍﻣﺎﻡ ﺩﻭﺍﺯﺩﻫﻢ ﻣﻬﺪﯾﺶ ﻧﺎﻡ ﺍﺳﺖ
ﺗﻤﺎﻡ ﮐﻞ ﻋﺎﻟﻢ ﺭﺍ ﺍﻣﺎﻡ ﺍﺳﺖ
ﺑﺪﺍﻧﯿﺪ ﺣﻀﺮﺕ ﺻﺎﺣﺐ ﺯﻣﺎﻥ ﺍﺳﺖ
ﺑﻪ ﯾﺎﺳﯿﻦ ﻭ ﺍﻟﻒ ﻻﻡ ﻭ ﺑﻪ ﻓﯿﺮﻭﺯ
ﺩﻫﯿﺪ ﻣﮋﺩﻩ ﮐﻪ ﺁﻣﺪ ﻋﯿﺪ ﻧـــــــﻮﺭﻭﺯ
ﺧﺪﺍﯾﺎ ﺻﺎﺣﺒﺨﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﮔﺮﺩﺍﻥ
ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﻭﺭﺍ ﺩﺍﻣﺎﺩ ﮔﺮﺩﺍﻥ
ﻋﺮﻭﺳﺶ ﺻﺎﺣﺐ ﺍﻭﻻﺩ ﮔﺮﺩﺍﻥ
ﺑﻪ ﯾﺎﺳﯿﻦ ﻭ ﺍﻟﻒ ﻻﻡ ﻭ ﺑﻪ ﻓﯿﺮﻭﺯ
ﺩﻫﯿﺪ ﻣﮋﺩﻩ ﮐﻪ ﺁﻣﺪ ﻋﯿﺪ ﻧـــــــﻮﺭﻭﺯ
ﻫﻮﺍ ﺳﺮﺩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﮕﺮﻓﺘﻪ ﺻﺪﺍﯾﻢ
ﮐﻪ ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﺗﺨﻢ ﻣﺮﻍ ﺑﺎﺷﺪ ﺩﻭﺍﯾﻢ
ﺍﯾﺎ ﻫﻤﺸﯿﺮﻩ ﯼ ﻓﺮﺥ ﻟﻘﺎﯾﻢ
ﺑﮑﺶ ﺯﺣﻤﺖ ﺑﯿﺎﺭ ﻋﯿﺪﯼ ﺑﺮﺍﯾﻢ
ﺟﻮﺍﻧﺖ ﺧﯿﺮ ﺑﺒﯿﻨﻪ ﺍﺯ ﺩﻋﺎﯾﻢ
سال نو مبارک باشه
گروه تولید محتوای درجی
گته سُلام مینُم
روزهای آخرسال هسته، عید راهی میان دره
یادش بخیر، عیدی دمادم که میگردی، خلی ذوق داشتیم، خب اون سالان مثل الان نبی کو هرخانه ای میان یه ماشین دباشه. یا مردم آنقد سودای مسافرت داشته باشن، اونم طالقانی میان که اصلاً مردم یه حال و هوای دیه ای داشتُن.
ما طالقان دبی یِیم وخوشحال از این کو فامیلانمان، عید میان طالقان، ما میتانیم اوشانه بِینیم، بازی های خِلی جالبی دی داشتیم که این تعطیلاتی میان انجام هامیدایم. مثل قِییش بازی، خرارو، درنه یا وورد وورد، سنگکی رارو... اینها رایج ترین بازیهایی بَه که ما تعطیلات عید داشتیم که البته این درنه بازی بیشتر عروسیان انجام میبی که متاسفانه همه ی اینها از ذهن مردم درش، شاید ما دی اون بازیانه انجام ندیییم اما امیدواریم که بتانیم این درجی میان، خاطرات گذشته و بازیها ر دوواره زُنده کنیم.
✍متن: سیدمصطفی افتخاری
عکس: الهه تاجدینی
🌷 سه قدم مانده به صبح، سه صبح مانده به عید...
