درجی: دریچه‌ای رو به فرهنگ، زبان، مردم و خاک طالقان

درجی، به طالقانی یعنی: دریچه سقفی خانه‌های قدیمی که رو به نور و هوای تازه باز می‌شد و نقش پررنگی در معماری، فرهنگ، افسانه‌ها و مراسمهای طالقانی دارد.

درجی: دریچه‌ای رو به فرهنگ، زبان، مردم و خاک طالقان

درجی، به طالقانی یعنی: دریچه سقفی خانه‌های قدیمی که رو به نور و هوای تازه باز می‌شد و نقش پررنگی در معماری، فرهنگ، افسانه‌ها و مراسمهای طالقانی دارد.

درجی: دریچه‌ای رو به فرهنگ، زبان، مردم و خاک طالقان

دوست عزیز سلام

طالقان، ولایتی اصیل و ریشه دار، با مردمانی نجیب و آرام و فرهیخته و فرهنگی غنی و ناب و بی‌بدیل است.
از نظر جغرافیایی، طالقان را نگین رشته کوه‌های البرز می‌دانند. دیاری محصور در کوه‌های جنوبی مازندران و گیلان، همسایه با کرج و الموتِ قزوین. با فاصله 166 کیلومتری از تهرانِ پایتخت.

این دیار، 86 پارچه آبادی دارد که برخی از روستاهای آن، به دلایل فرهنگی (مثل: روستای اورازان - زادگاه جلال آل احمد که کتابی هم به همین نام دارد) سیاسی مذهبی (مثل: روستای گلیرد - زادگاه آیت الله طالقانی، جاذبه‌های توریستی (مثل: روستای کرکبود - آبشار کرکبود و روستاهای حاشیه سد طالقان) و دلایل دیگر، آوازه‌ای جهانی دارند.
همچنین یکی از مرموزترین روستاهای ایران که به "ایستا" معروف است و در خود طالقان به "ترک آباد" شهرت دارد، در آن واقع شده است.

امّا بیشترین شهرت طالقان، مربوط به مفاخر و بزرگان آن است. از ابوذر زمان (آیت‌الله سید محمود طالقانی) و نویسنده خسی در میقات (مرحوم جلال آل احمد) گرفته تا شهید تیمسار فلاحی، دکتر حشمت، درویش خانِ اهل موسیقی و زنده یاد مریم میرزاخانی که مشتی است نمونه‌ی خروار در ذکر مفاخر و بزرگان طالقان.

ناحیه طالقان، زیستگاه حیات وحش وگونه‌های متنوع گیاهی است که واجد ارزش‌های تفرجگاهی هستند.
طالقان به غیر از آثار ارزشمند طبیعی که درخود جای داده‌است، اماکن زیارتی و تاریخی ارزشمندی نیز دارد که بر جاذبه‌های آن می‌افزایند.

زبان مردم طالقان از ریشه های فارسی - تاتی است.
ما در اینجا گرد هم جمع شده‌ایم تا طالقان خود را بهتر شناخته و در جهت احیای فرهنگ و زبان خود گام برداریم.

تمام تلاش و همت ما بر این است که زبان و فرهنگ و خاک طالقان عزیزمان، از هر گزند و آسیب، محفوظ بماند.

خُجیره هم زبانان، البرزیانِ نازنین، شمایی قدم مایی چُشمی سر.
به خودمانی زبان گپ بَزنیم تا ماندگار بُمانه.


برای ارتباط با ما
از طریق ایمیل به آدرس taleghanidarji@gmail.com مکاتبه کنید.

طبقه بندی موضوعی
بایگانی
آخرین مطالب
پیوندهای روزانه

۳۱۹ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «زندگی روستایی» ثبت شده است

مرکَبِ دیروز و امروز

پنجشنبه, ۲۷ تیر ۱۳۹۸، ۱۱:۳۸ ق.ظ


دیروزانی مَرکَب و

ایمروزانی مَرکَب

ایلاهی مَرکَبِ زندگیتان رَهوار

 

عکس از: مهرداد تاجدینی

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۷ تیر ۹۸ ، ۱۱:۳۸
درجی طالقانی

خاطرات ریسیده با چُل

پنجشنبه, ۲۷ تیر ۱۳۹۸، ۱۰:۵۶ ق.ظ


خواخورجان چُلتو بِریس!

تو دِ فرداهان، یه پَشمی دَس‌جوروپ میمانه و

هُزار خاطُره...!

 

عکس: کِنان دِمیر

طالقانی درجی

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۷ تیر ۹۸ ، ۱۰:۵۶
درجی طالقانی

چینی بند زَن

چهارشنبه, ۲۶ تیر ۱۳۹۸، ۱۰:۲۴ ق.ظ

 


 قِدیمان هِلِکی وسایلشانه دور نمینگَتُن.

 حتی اگه چینی بَه و میشکُت اونه ر بَست میگیتُن. از این رو چینی بند زَنی یکی از آن مشاغلی بَه که در قدیم وجود داشت.

۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۶ تیر ۹۸ ، ۱۰:۲۴
درجی طالقانی

گوشواره دخترک روستایی

شنبه, ۲۲ تیر ۱۳۹۸، ۰۳:۱۵ ب.ظ

 


قِدیمان، دُترکانی گوشِ سوراخ میکُردُن، اگه گوشوار نُداشتُن، اونی میان تا (نخ) دمیکُردُن یا سنجاق قوفلی!

ایسه الآن مُد گِردیه!! بالا شهری دُترکانی گوشواران این شکلیه!

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۲ تیر ۹۸ ، ۱۵:۱۵
درجی طالقانی

سلطان سکه

شنبه, ۲۲ تیر ۱۳۹۸، ۰۹:۵۵ ق.ظ

قُربانُت گَردُوم نَنجان

که «سلطان سکه» فقط خُودُوت

سکه‌هات دی از جنس اُو... آرد... زیندیگی

برکت سفره‌هامان


توتُک و کُولاس: از نان‌های شیرین و خوش طعم طالقان




این عَسک تا کُجان می‌بَره ما رَ؟

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۲ تیر ۹۸ ، ۰۹:۵۵
درجی طالقانی

گوگَل

شنبه, ۲۲ تیر ۱۳۹۸، ۰۸:۱۹ ق.ظ


قدیمها به میدان تجریش تهران، گوگَل می‌گفتند. یعنی جایی برای گله‌های گاو.

گوگَل، میدانی بود خاکی و از 33 آبادیِ شمیران به این منطقه می‌آمدند و گاو و گوسفند و الاغ، خرید و فروش می‌کردند.

در طالقان هم که مثل شمیران، گویش‌های زبان تاتی رواج دارد، کلمه گوگَل استفاده می‌شود. مثلاً یکی از باغات در اورازان، گوگَل پَس نام دارد. (به معنایِ پشتِ جایِ گله گاو)

علاوه بر قرابت زبان طالقانی و شمیرانی که از انواع گویش‌های تاتی هستند، فرهنگ‌های مردم در دو منطقه نیز به یکدیگر شبیه است. مثلاً یکی از معروف‌ترین غذاهای هر دو منطقه، والَک پلوست که محبوب طالقانیان و شمیرانیان می‌باشد.


یکی از خیابان‌های تجریش، همچنان نام گوگَل را دارد که گویا باعث ایجاد یک شایعه نیز در مورد این نام شده است. (اینجا را بخوانید) کلیک


خاطرات گوگل تا تجریش، از روزنامه شرق را اینجا کلیک بخوانید.


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۲ تیر ۹۸ ، ۰۸:۱۹
درجی طالقانی

چایِ ننه و غم ایام!

چهارشنبه, ۱۹ تیر ۱۳۹۸، ۱۲:۵۹ ب.ظ


نَنه جان...

یه چایی بیور...

غمِ ایامه بَشوره بَبوره...!


عکس بالا از: سعید ملک کیانی



زندگی رواج عزیزان...


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۹ تیر ۹۸ ، ۱۲:۵۹
درجی طالقانی

ساج و تنور

يكشنبه, ۹ تیر ۱۳۹۸، ۰۳:۲۵ ب.ظ

در طالقان، پخت نان، در تنور صورت می گیرد و استفاده از ساج مرسوم نیست. ولی گاهی اوقات، مثلاً مواقعی که همراهِ گله گوسفندان در کوه هستند، برای پخت نان، از ساج هم استفاده می شود.

عکس از: حسین ریاحی



برای بیشتر دانستن و خواندن از طالقان، به کانال و وبلاگ درجی مراجعه نمایید.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۹ تیر ۹۸ ، ۱۵:۲۵
درجی طالقانی

گپی با طالقان به زبان آن شِرلی!

يكشنبه, ۹ تیر ۱۳۹۸، ۰۳:۲۰ ب.ظ

طالقان جانُم

مُنه بگو آن کاهگُلی خانه آنوت

که وَختی واران میزَه

کاه و گُلی بو، آدُومه مَست میکُورد

چی گِردی؟

 

آن سَبزه مورته باغانُت

چی گِردی؟

 

کُجِه بَش آن قشنگه کوچه گَلانُت؟


 

متن از سیده مریم قادری، از اهالی اورازان طالقان

عکس از مریم مومن آبادی

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۹ تیر ۹۸ ، ۱۵:۲۰
درجی طالقانی

غروب... کوه... روستا

دوشنبه, ۳ تیر ۱۳۹۸، ۰۸:۰۱ ب.ظ

غروب یک روز تابستان

که خسته از کارِ صحرا، به ده باز می‌گردی

اَنوار طلاییِ خورشید

با آخرین نوازش‌های کم رمقِ خود

تو را بدرقه می‌کنند...

جانُت سلامت ای روستایی

 

متن: سیده مریم قادری

عکس: آقای ادیبی

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۳ تیر ۹۸ ، ۲۰:۰۱
درجی طالقانی
ساخت وبلاگ در بلاگ بیان، رسانه متخصصان و اهل قلم