درجی: دریچه‌ای رو به فرهنگ، زبان، مردم و خاک طالقان

درجی، به طالقانی یعنی: دریچه سقفی خانه‌های قدیمی که رو به نور و هوای تازه باز می‌شد و نقش پررنگی در معماری، فرهنگ، افسانه‌ها و مراسمهای طالقانی دارد.

درجی: دریچه‌ای رو به فرهنگ، زبان، مردم و خاک طالقان

درجی، به طالقانی یعنی: دریچه سقفی خانه‌های قدیمی که رو به نور و هوای تازه باز می‌شد و نقش پررنگی در معماری، فرهنگ، افسانه‌ها و مراسمهای طالقانی دارد.

درجی: دریچه‌ای رو به فرهنگ، زبان، مردم و خاک طالقان

دوست عزیز سلام

طالقان، ولایتی اصیل و ریشه دار، با مردمانی نجیب و آرام و فرهیخته و فرهنگی غنی و ناب و بی‌بدیل است.
از نظر جغرافیایی، طالقان را نگین رشته کوه‌های البرز می‌دانند. دیاری محصور در کوه‌های جنوبی مازندران و گیلان، همسایه با کرج و الموتِ قزوین. با فاصله 166 کیلومتری از تهرانِ پایتخت.

این دیار، 86 پارچه آبادی دارد که برخی از روستاهای آن، به دلایل فرهنگی (مثل: روستای اورازان - زادگاه جلال آل احمد که کتابی هم به همین نام دارد) سیاسی مذهبی (مثل: روستای گلیرد - زادگاه آیت الله طالقانی، جاذبه‌های توریستی (مثل: روستای کرکبود - آبشار کرکبود و روستاهای حاشیه سد طالقان) و دلایل دیگر، آوازه‌ای جهانی دارند.
همچنین یکی از مرموزترین روستاهای ایران که به "ایستا" معروف است و در خود طالقان به "ترک آباد" شهرت دارد، در آن واقع شده است.

امّا بیشترین شهرت طالقان، مربوط به مفاخر و بزرگان آن است. از ابوذر زمان (آیت‌الله سید محمود طالقانی) و نویسنده خسی در میقات (مرحوم جلال آل احمد) گرفته تا شهید تیمسار فلاحی، دکتر حشمت، درویش خانِ اهل موسیقی و زنده یاد مریم میرزاخانی که مشتی است نمونه‌ی خروار در ذکر مفاخر و بزرگان طالقان.

ناحیه طالقان، زیستگاه حیات وحش وگونه‌های متنوع گیاهی است که واجد ارزش‌های تفرجگاهی هستند.
طالقان به غیر از آثار ارزشمند طبیعی که درخود جای داده‌است، اماکن زیارتی و تاریخی ارزشمندی نیز دارد که بر جاذبه‌های آن می‌افزایند.

زبان مردم طالقان از ریشه های فارسی - تاتی است.
ما در اینجا گرد هم جمع شده‌ایم تا طالقان خود را بهتر شناخته و در جهت احیای فرهنگ و زبان خود گام برداریم.

تمام تلاش و همت ما بر این است که زبان و فرهنگ و خاک طالقان عزیزمان، از هر گزند و آسیب، محفوظ بماند.

خُجیره هم زبانان، البرزیانِ نازنین، شمایی قدم مایی چُشمی سر.
به خودمانی زبان گپ بَزنیم تا ماندگار بُمانه.


برای ارتباط با ما
از طریق ایمیل به آدرس taleghanidarji@gmail.com مکاتبه کنید.

طبقه بندی موضوعی
بایگانی

۱۱۴ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «جانم طالقان» ثبت شده است

چند ترانه محلی بسیار زیبا از آوش قادری

دوشنبه, ۱۸ بهمن ۱۳۹۵، ۰۲:۰۷ ب.ظ


ویدیو ننه جان (مادر)
میکس:بهنام اکبری
صدا: آوش قادری_اورازان

دریافت کنید



آهنگ ستاره   دریافت کنید


موزیک محلی(طالقانی) فوق العاده شاد و عاشقانه: مریم جان

دریافت کنید


آهنگ عاشقانه: یادت نوشو     درد دل یه دختر روستایی با نامزدش
دریافت کنید


۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۸ بهمن ۹۵ ، ۱۴:۰۷
درجی طالقانی

سید کاظم سید علیخانی

پنجشنبه, ۲۳ دی ۱۳۹۵، ۱۰:۲۹ ق.ظ


فرزند زنده یاد مظاهر علیخانی از اهالی روستای سنگبن طالقان مدافع اسبق تیم پرسپولیس تهران و تیم ملی در سن ۶۲ سالگی درگذشت.
پیکر زنده یاد کاظم سید علیخانی که امروز به دیار باقی شتافت.از جلوی منزلش به بهشت زهرا انتقال یافت این پیش کسوت پرسپولیس قرار است فردا در بهشت زهرا تشییع شود..

کاظم سیدعلیخانی متولد سال 1333 بود و فوتبال را در سال 52 از راه آهن شروع کرد و سال 55 به تیم ماشین سازی تبریز پیوست. سیدعلی خانی در سال 57 به تیم ملی دعوت شد و شهریور 57 اولین بازی ملی خود را برابر تیم ملی شوروی انجام داد.


سید علیخانی در سال 58 به پرسپولیس آمد اما به علت یک تصادف هولناک رانندگی حدود یک سال از میدان دور بود. او تا سال 1368 در پرسپولیس بازی کرد، سپس به گسترش و در نهایت به پورا رفت و در سال 1373 زمانی که 40 ساله بود، فوتبال را کنار گذاشت.

 عرض تسلیت به خانواده ورزش طالقان
روحش شاد و قرین رحمت باد


  آخرین مصاحبه کاظم سیدعلیخانی پیشکسوت باشگاه پرسپولیس

دریافت کنید

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۳ دی ۹۵ ، ۱۰:۲۹
درجی طالقانی

شعر روستا

دوشنبه, ۱۳ دی ۱۳۹۵، ۱۰:۱۳ ق.ظ

به نام آن خدای مهربانم                        تی ب من این حکایت را میخوانم
گله ای دارم عزیز راه دورم                     گمون داری که من سنگ صبورم
عجب دارم ز دست این زمانه                 که گه یار، گهی نامهربانه
قدیمون مردمی دل با صفا بَ                 به لطف و مهربانی آشنا بَ
جوانان در پی کار زراعت                        زناکان آبرو دار قناعت
بیَن مردم همه راضی به قسمت            زمینان سبز از باران رحمت
نجابت بَل میزه سرخ دیمان                   قناعت جیر می کَت پاره جیفان
به سفره گر نداشتن لقمه نانی             ولی دل د می کردن شادمانی
دلم کردی هوای اون قدیمان                  دری کندا منیشتن سرخ دیمان
دری پیش او و جارو میکردون                 می شن مالانی چی دی میکردون



جای چشم وهمچشمی خوشدلی بَ    به جای گچ دیواران کاه گلی بَ
کوفای واش تن هامیدا ارا داسه             وچان با حَظ میخوردن جو کلاسه
سری صبح پا می اسان از زن و مرد        نبه هیچ آدمی بی عار و بی درد
ترکتور یا که ماشینی نداشتن                زمینانه گوی همراه میکاشتن
قدیمان هر کسی کاری بلد بَ                میان مردمان روزی رصد بَ
ز گو گلبانی و گوسفند چرانی                ز پالان دوجی و تعزیه خوانی
یکی او یار و دیگر چاروادار بَ                  تفنگچی به یکی اهل شکار بَ
یکی خشت زن یکی دی گیوه دوز بَ       یکی کهنه گیوانی دور دوز بَ
یکی استای نعل و میخ طویله                یکی کلاس می پت زرد کاجیله
زمستانان بساط کرسی جور بَ              اگه چو دنبه گمره وفور بَ
دم عیدی به شور و شادمانی                میکرد عباسعلی نوروز خوانی




بهار وقتی علوفه کم می آردن                ز صحرا چایر و منجر می آردن
دیگه اون گو بمرد و واره بواُسی              قدیمی راه و رسم کم کم دگردی
به جای واش چینی و گون بار                 میشون شرکت جوانان بر سر کار
چشمه او گرسی بسته بندی                نمی دانی بنالی یا بخندی
اتاقانی کفان ماشینی فرشه                 نمد مالی دیگه یادان د درشه
زمانه گل بگیت درجیه راهه                    نمگویم که کارش اشتباهه
جوان مردی دیگه یاور نداره                     مرام و معرفت مُشتر نداره
پنیر خیکی میان جایی نداره                   ملخ مورچانه را وینای نداره
از آن وقتی که لاتی او بگیتی                 تو گویی مردمان خو بگیتی
دیگه باد تو نمیدی گندمان                     محبت یاد هاکردی ده میان
نکاس لو همه بامان د ور کت                  چپر خرمن داران د بی خبر کت
خانی گل بام دیگه معنا نداره                  پرندی چینه ی سر جا نداره
چه عزت هامینان گرسوزی نور                اسه با چلچراغی سوت و کور



کجه بش اون صفای روستایی                کبلا اله بداشت و مش بمانی
کجین ادمای صاف و ساده                     که تا گیلان میشن پای پیاده
چی گردی اون قدیمانی عروسی            که تا هفت روز میکردن دیده بوسی
چه خوش به ناله ساز و نقاره                 عروسای خوشگل مادیان سواره
بگوتم تا سبک گردم ز غصه                    جوانان ره همین یک نقل بسه
جوان پیر نکن نامهربانی                         همیشه نو نیه تازه جوانی
محبت کن که تا دل شاد گرده                 ز شادی خاطرت آباد گرده
خدارو یاد کن صب تا نمازی                     که این دنیا نداره واپرازی
امیدوارم حسابت پاک پاک بی                 بسی نوروز بیا تن زیر خاک بی




این شعر بسیار زیبا از همشهریمان آقای امیر غرقی می باشد که با صدا و لهجه ی زیبا و مخملی همشهریمان آقای فرشید فلاحی تقدیمتان گردیده است. پیشنهاد می کنیم این فایل صوتی رو از دست ندید.


دریافت فایل صوتی

دریافت فایل صوتی با کیفیت بالاتر

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۱۳ دی ۹۵ ، ۱۰:۱۳
درجی طالقانی

معنی "خا" در طالقانی

سه شنبه, ۷ دی ۱۳۹۵، ۱۰:۳۶ ق.ظ

📌 زوان نی کو، قند عسله😍❤️😘


وختی یه طالقانی #خا# میگو،
مهنیش کاملا واضحه...
ایسه خودت بین:

خا: باشه - تاییدی
خا: باشه دیگه - تاییدی کلافه
خا: تو که راست میگی - کنف کردنی
خا: واقعا؟! - ناباورانه
خا: ببند دهنو - عصبانیتی
خا: ادامه بده - مشتاقانه
خا : خب - موافقانه
خا: آره باباااا - شیطنت آمیز
خا: بیخیال - رفاقتانه
خا: بعدش چی شد - تعجبانه
خا: بعله - موافقت خجالتانه!


دیگه #خایی جا نماند؟



۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۷ دی ۹۵ ، ۱۰:۳۶
درجی طالقانی

طالقانم ....

پنجشنبه, ۴ شهریور ۱۳۹۵، ۰۳:۲۸ ب.ظ

 طالقان

زمین گوی و رها درآسمان است      بر آن البرز چون طوقی عیان است
چو نیکو بنگری این طوق رخشان      نگینش سرزمین طالقان است
به گیتی مخزنی از صادقان است     سرای عالمان و حاذقان است
همیشه طالقان از حاذقان داشت     میان کوهسارش عاشقان داشت
سلیمان با چنان حشمت زمانی      جلالی در جبال طالقان داشت
سلیمان در جبالش مشفقان داشت نظر بر صالحان و صادقان داشت
بهارش ابر و باران جاودان است       ز باران آسمان چون ناودان است
چنان گلزار گردد کوه وصحرا            که گوئی گلشن باغ جنان است
بهشتی در دل کوهان نهان است    بهاری در کجا چون طالقان است؟
چنان از کوهسارش چشمه جاریست که گوئی طالقان در اشک و زاریست
گر از هر چشمه اش آبی بنوشی     وجودت تا ابد از درد عاریست
همه آبش ز هر ناپاک عاریست       به هرجا همچو زمزم آب جاریست
ز کوهستان به دورش سازه دارد     شکوه و لطف بی اندازه دارد
اگر جانت شده پژمرده احوال         به آنجا رو که جان را تازه دارد
به تابستان نسیم تازه دارد            هوای طالقان آوازه دارد
طبیعت در بسی جای جهان است  ولی آب و هوا در طالقان است
به صد کشور سفر کردم عیان شد  هوای طالقان رشک جهان است
حربمش باغ پاک عاشقان است     بهشت روی گیتی طالقان است
نشان گله با آوای زنگ است         چرنده سرخوش و شاداب و شنگ است
سلاح هر شبانی چوب و سنگ است سگش آماده ی دعوا و جنگ است
چراگاهی که در آن دره تنگ است  کمین بره گرگ تیز چنگ است
به پائیزش ز کوهستان حذر کن      حذر از خرس و یوز و گرگ نر کن
اگر خواهی شوی محو تماشا         مسلح شو ز کوهستان گذر کن
همه زیبا پسندان را خبر کن         به اوج طالقان روزی سفر کن
زمین طالقان پر کوه و سنگ است  به هر کوهی بز و خرس و پلنگ است
به هر صخره عقاب و کرکس و قوش به هر صحرا بسی مرغان شنگ است
چه زیبا جنگ ماری با خدنگ است  طبیعت ناب و زیبا و قشنگ است
زمستان طالقان جای تماشاست    کدامین دیده را یارای حاشاست؟
سپیدی بر جبالش تا ثریاست        جمالش نوعروس قصر پاشاست
زمستان طالقان قوی فریباست      میان برف و بهمن ها شکیباست
حریم طالقان هر فصل زیباست      هوایش چون دم روح مسیحاست
ز رود طالقان تا اوج هر کوه           نشاط و شادی از جاندار پیداست
کجا چون طالقان همواره زیباست؟  به جان تات عاشق بهترین جاست

باغ دل ( دیوان تات طالقانی )
شاعر: مهندس محب الله گلبابائی
عکس: ابوالفضل یزدانی

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۴ شهریور ۹۵ ، ۱۵:۲۸
درجی طالقانی

وسایل قدیمی: دیزیندان و قَراَفتوئه

چهارشنبه, ۲۷ مرداد ۱۳۹۵، ۰۳:۰۰ ب.ظ

دیزیندان:

یک وسیله آهنی سه گوش که روی تنور می گذارند که بتوان دیگ غذا را روی آتش گذاشت.

فایل صوتی تلفظ دیزیندان را دریافت کنید


عکس از: بانو مرضیه نعمتی



قَراَفتوئه/قَرَفتابه:

پارچ یا کوزه مانند بزرگ مسی که برای حمل و نقل مایعات، مخصوصاً آب آوردن از چشمه از آن استفاده می شد.


عکس از: بانو شوکت لُهراسبی



لُکومبَر:

دودکش تنورهای قدیمی مخصوص نان پختن.

در عکس، لوله دودکش تنور نان پزی، انبر فلزی نان گرفتن از تنور و سر تنور نان پزی را مشاهده می کنید.


عکس از: بانو شوکت لُهراسبی


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۷ مرداد ۹۵ ، ۱۵:۰۰
درجی طالقانی

معرفی روستاهای طالقان: خسبان

سه شنبه, ۱۰ فروردين ۱۳۹۵، ۰۷:۵۷ ب.ظ


سلام به همه خجیر همشهریان
معرفی اجمالی روستای خسبان
تقریبا اکثر طالقانیان که اونور د میان حدود گیلنگ که میرسن یه گته کوه روبروشان مینن.تکش دی ابری بیخ دره.این قشنگ کوه مای عزیز خسبانی کوه هسته که مای قشنگ خسبان دی این کوه پشت هادایه.شهرک میان نرسیده به بانک ملت یه دور برگردان داره که روبروش یه خیابان که محضر و قدیمی دامپزشکی این خیابانی میان دبه.این خیابان د جرشی یه همواره جاده هسته به نام کلاندشت. که بر خلاف دهات دیگه زیاد سر جوءر و سرجیری و پیچ و خم نداره.
که سمت راست این جاده مزارع روستای خسبان و سمت چپ این جاده فرهنگسرای جلال آل احمد و مقبره الشهدا قرار دارد. خلاصه این جاده ده که جر میشی میخوری به یه دوراهی که یه راه به گزینان میرسه یه راه به خسبان تابلو دی داره.دوراهی ر به سمت راستگ که میشه یه آهنی پل هسته رودخانه سر اون دی رد گردی اولین امتیاز خسبان مینی تاسیسات سیلندر پرکنی گاز که از همه دهات طالقان میان اوجه کپسول گاز پر مینن و میبرن. بعد از عبور از مالاندشت و شادره ای کش و پشتی افتاب به یه بلنده جا میرسیم که تقریبا اونجا د کل روستا پیدایه. روستای خسبان به چند محله تقسیم میگرده:
جیرمله. جوءر مله. میان مله. آسیوسرک. قلاچاک.
این روستا داری مناظر بکر و دیدنی هسته که عبارتند از: خاکرو. زودر. منطقه شلبن. آبشار شلبن (واقع در پایین روستای بزج که این آبشار دسترسی از خسبان آسانتری نسبت به روستای بزج داره). پردلو. چاکبن. کباغی سر. آسیویی سر. کبود باغ. اوندستی باغان. چاکی سر. چالان. کلاندشت. مالاندشت.
فاصله زمانی خسبان تا شهرک با اتومبیل پنج دقیقه هسته.خسبان داری یردهای مهمی برای گوسفند داران هسته به نامهای لت سرک.  سگلان. جوجوار. قلقل چشمه۰ پاییزه گهره. الهو کول. نفت دره. خورگیره ای گردون.
تو این کوه ما یه قله بالای چهارهزارمتر ارتفاع داریم.که هرساله برای فتحش کوهنوردان بسیاری جر میشن.
البته بنا بر دلایل گوناگون بیشتر از راه گزینان میشن.مای قشنگه خسبان یکی از بزرگترین دهات طالقانه البته بیشتر ملکش  دیم زاره دلیلش دی این هسته که خسبان کوهی او بیشتر سمت کرکبود و دهات اونور میشو. با این حال باغ و در دی زیاد داریم.یعنی زنان و مردان سخت کوش و با غیرت خسبانی هرجا که یه قطره او دبه.یا حتی زمین یه کوچیکه نم داشته یه نهال بکاشتن. که مایی خسبان تقریبا تو این منطقه مرکزیت داشته.از یه طرف به گزینان میچسبه از یه طرف به نویزک و بزج و از سمت جنوب به شهرک و پردسر قدیم.
در گذشته از دهات اطراف مثل گزینان و بزج و نویزک و بعضا سگران برای درس بخواندن میامین خسبان.
برخلاف روستاهای دیگه که پیشه مردم دامداری و رعیتی به، خسبان در قدیم شغل سومی دبه.بله مای عزیز خسبان مهد صنعت طالقان به. و صنعت کارهای بسیاری در زمینه های مختلف داشته که از خیاط و معمار و بنا بگیر برس به آهنگر و نجار.علاوه بر این خسبان مهد فرهیختگان بسیاری هم هسته.از ملا بگیر برس به مکلا.اما از صنعت بگوتم یادم امه که یه مثل بزنم.اوج هنر و خلاقیت صنعتکاران خسبانی ره اگر اشتباه نکنم در ده نویز مینین که معروف به جوب سنگی هسته.استاد کار خسبانی سالها شاید نیم قرن پیش کوه و کتلی میان سنگ تراش هادایه و یه قشنگ جوب وبزرگ جوب اوی به درست کرده که هنوز بعد این همه سال پابرجا هسته و ازش استفاده میگرده.
موفق باشید.
گروه تولید محتوای درجی
با تشکر از پوریا فرامرزی 



آرش صابری_ناریان
آبشار شل بن_خسبان



فایل صوتی "خسبان به روایت رضا بُریری" تقدیمتان

دریافت کنید

۳ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۰ فروردين ۹۵ ، ۱۹:۵۷
درجی طالقانی

معرفی روستاهای طالقان: لُهران

سه شنبه, ۱۸ اسفند ۱۳۹۴، ۰۴:۵۹ ب.ظ


روستای لهران در پایین طالقان، طول جغرافیایی ۵۰درجه و۳۶دقیقه وعرض جغرافیایی ۳۶درجه و۱۳دقیقه وارتفاع۱۸۰۰متر و در۲۷ کیلومتری شهرک واقع شده است.


لهران بدلیل داشتن کوههای فراوان ودر ارتفاعات بالاتر هم مرز بودن  با الموت از موقعیت جغرافیایی بسیارخوبی برخوردار است و بیشتر مورد علاقه ی کوهنوردان، صخره نوردان و شکارچیان در تمامی فصول سال است. همچنین در فصل بهار دارای امکان سبزی چینی وکمان گوشت و در تابستان اسفندچینی میباشد. روستای لهران دارای یکی از کوههای مهم طالقان بنام وجین است که در گذشته مردم لهران در این مکان مستقر بودند که بدلیل وجود مارهای سمی به منطقه کنونی نقل مکان کردند که اثارکمی از دیوار خانه های قدیمی و سنگ نوشته ای عظیم الجثه هنوز برجای مانده است.
روستای لهران دارای چشمه بزرگی است که از دیرباز تمام نسل روستا انرا سینه به سینه به یادگار دارند، غروب نشینی جوانان لهران، پرکردن اب کوزه و تولکا و اب دادن احشام و رفع خستگی جوانان از ویژگیهای محبوبیت این چشمه است.

از آثار باستانی این روستا میتوان به تپه ی باستانی معروف به قلعه دیو اشاره کرد و همچنین قبرستان قدیمی که با توجه به اثار برجای مانده از سنگ قبرها میتوان انرا به زمان زرتشتیان تخمین زد.


روستای لهران در نوروز پذیرای مهمانان گرامی میباشد.


عکس: احمد لهراسبی

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۸ اسفند ۹۴ ، ۱۶:۵۹
درجی طالقانی

معرفی بزرگان طالقان: عبدالناصر میرچی

دوشنبه, ۱۷ اسفند ۱۳۹۴، ۰۹:۳۲ ق.ظ


طالقان زاده ای بزرگ

جناب آقای عبدالناصر میرچی فرزند مرحومان قنبر علی میرچی و بلقیس رسولی اهل روستای میر

ایشان شاعر این دو بیتی معروف هستن

 

خدا   با    خط خوش اینجا    نوشته ست


که خاک   طالقان نصف بهشت است


برایم جا به جای    طالقان   چون


کلیسا ،  مسجد   و    دیر    و کنشت    است


نمونه ای تک بیتی های استاد :

خر استخوان گرفته و سگ هم علفچر است
اینجا گمان کنم که جهان ، جور دیگر است

قسمتی از فعالیتهای ایشان در ذیل گرد آوری شده و بدین شرح میباشد.

* معاون سیاسی  و مدیر واحد مرکزی خبرصدا و سیمای گیلان
* مدیر کل اموراجتماعی استانداری مازندران و عضو ستاد پشتیبانی جنگ استان مازندران
* مدیر کل دفتر ایرانگردی و جهانگردی کشور
* مدیر کل سازمان قند و شکر ج.ا.ا
* مدیرعامل مرکز اطلاعات تاریخی تهران
* مدیرعامل شرکت خدمات رفاهی و اجتماعی شهرداری تهران
* عضو کمیته ی ارتباطات ستاد جناب آقای خاتمی و مسوول کمیته ی ارتباطات دفتر مشارکت های مردمی رییس جمهور منتخب سال 76
* مشاور فرهنگی وزیر تعاون و مدیرمسوول ماهنامه ی تعاون
* عضو موظف هیات مدیره صندوق تعاون کشور ( بانک تعاون )
* نایب رییس فدراسیون بولینگ و بیلیارد ج.ا.ا
* مشاور وزیر اموزش و پرورش
مسوول کمیته ی روابط عمومی ستاد اصلاح طلبان جناب آقای هاشمی سال 84
* 8 سال برکنار از کلیه ی مشاغل و مناصب دولتی ( دوره ی جناب آقای احمدی نژاد )
* مدیرکل ارزیابی و نظارت بر خدمات گردشگری کشور
* مشاور معاون رییس جمهور و رییس سازمان میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری کشور
* مدیر کل میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری استان البرز ( در حال حاضر )
* شاعر و نویسنده ی کتاب " بغضی همیشه " و سه کتاب در دست انتشار.


جانش ساق باد

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۷ اسفند ۹۴ ، ۰۹:۳۲
درجی طالقانی

طالقان قشنگ

يكشنبه, ۱۶ اسفند ۱۳۹۴، ۰۳:۲۱ ب.ظ


طالقان قشنگه

باران بیا قشنگه

برف بیا قشنگه



غروبش قشنگه

آسمانش قشنگه

زمینش قشنگه

بهارش قشنگه

تابستانش قشنگه


ای خدا جان خلقتتی قربان



۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۶ اسفند ۹۴ ، ۱۵:۲۱
درجی طالقانی