روستای بُزَج (بُزَّه)

بزج روستایی‌است در دهستان بالاطالقان و یکی از مرتفع‌ترین روستاهای طالقان می‌باشد که در جوار دره شلبان بزج و آبشار شلبان بزج واقع است.

بیشتر مردم این روستا دامدار، کشاورز و فرهنگی می‌باشند.

روستای بزج با روستاهای سگران و نویزک همسایه است.

در حال حاضر در روستای بزج مردم بومی خیلی کم هستند و سن و سال بالایی را دارا میباشند. دامداری در زمان قدیم رواج داشت ولی الان در این روستا بجز چند عدد دام که از انگشتن دست هم کمتر است، دیگر دامی در این روستا وجود ندارد و حتی کشاورزی هم رواجی ندارد چون ساکنان بومی از لحاظ سنی بالا هستند و قادر به فعالیت نمی باشند. البته بچه های این افراد در روستای بزج خانه های جدید ساخته اند و در اوقات فراغت به این روستا می ایند و صفای خاصی را در این روستا بوجود می آورند.

علاوه بر آبشار شل بن، غاری هم به درازای ۲۵ متر به نام غار بزج در نزدیکی این روستا وجود دارد.

به خدمت گرفته است
ابر و خورشید و حتی سایه را،
که زیباترین باشد......

بزج است دیگر.......

↩️امیر اسلامی #بزج

این هم مصاحبه خبرنگار درجی (سیمرغ) با یک بانویِ اهلِ بُزج

دریافت کنید

راههای طالقان

طالقانی راهان، به روایت آقای عباس فرامرزی از خُسبان

دریافت فایل صوتی

طالقان از طریق دو جاده، به آزادراه تهران کرج (تهران-کرج-قزوین) متصل می‌شود:

• جاده اول از نیروگاه شهید رجایی بعد از آبیک منشعب می‌شود.
• جاده دوم بین آبیک و قزوین از آزادراه منشعب شده از طریق روستاهای پایین طالقان به میان طالقان می‌رسد.

• چند سالی است که احداث مسیر کردان-طالقان که جمعاً ۳۰ کیلومتر طول دارد، آغاز شده است. احداث ۲۵ کیلومتر راه اصلی از سیبستان کردان تا ورکش طالقان به عهده وزارت راه و احداث ۶ کیلومتر بعدی از روستای ورکش تا شهر طالقان بر عهده شهرداری است. این جاده دارای تونلی به طول ۹۶۰ متر است. برای تکمیل این پروژه به ۷۰۰ میلیارد ریال اعتبار نیاز است.

همچنین مسیرهای قدیمی (پیاده روی و کوه پیمایی) به شرح زیر وجود دارد:

1. راه طالقان - قزوین: از طریق ناوه ـ قاضی کلایه ـ گزنه
2. راه طالقان - قزوین: از طریق کماکان ـ کلانک ـ فشکلدره
3. راه طالقان - قزوین: از طریق پرکه ئه رودبار محمد زمان خانی
4. راه طالقان - ساوجبلاغ: طریق فشندک ـ میناوند ـ گردنه تنگ دره ـ هیو ـ فشند
5. راه طالقان - براغان: از طریق اورازان - گوران ـ گلیرد ـ گردنه مامشکه در ولیان ـ براغان
6. راه طالقان - لوراء از طریق جوستان ـ گته ده ـ آزاد بر
7. راه طالقان - کلاردشت: از طریق جوستان ـ ناریان ـ گردنه دریچه ـ دلیر
8. راه طالقان - چالوس: از طریق جوستان ـ ده در ـ گردنه ماس چال ـ انگران ـ دزدبن (دیزبن)
9. راه طالقان - چالوس: از طریق جوستان ـ آسکان ـ سیاه بیشه ـ گردنه چم ـ دزدبن (دیزبن)
10. راه طالقان - تنکابن: از طریق جوستان ـ مهران ـ گردنه صاد ـ آبگرم دهستان سه هزارـ درجان
11. راه طالقان - الموت: از طریق کولج ـ حسنجون ـ نگار چشمه ـ گردنه مالخانی ـ آوه ـ مدان ـ شهرک الموت
12. راه طالقان-جوستان: دیزان بطرف خیکان-پراچان-مسیررودخانه پراچان تادوآب -دُمچه- گردنه حصار چال- میانرود -آبگرم حضرت سلیمان - روستای سه هزار -درجان - تنکابن

با امید به اینکه در آینده ای نزدیک و با به بهره برداری رسیدن جاده جدید طالقان، دیگر شاهد ترافیک سنگین در این مسیر نباشیم.

دوبیتی ها

دو بیتی های بخوانده شده توسط سجاد صائمیان

بهاری کوه مبارک بو شماره

شما دو تا خوار مخمل قُباره
خدا یاری کنه امشو بباره

زیر شولا گیرم شما دو تاره    دریافت کنید

سفید آب چاله و من چاله وانم

دوروش آلاله و من باغبانم
سفید آب چالیه نمی زنه باد

مالان شش بیگیتی داد و بیداد     دریافت کنید

آلالای کوهساران هفته ای بی

بنفشای جویباران هفته ای بی
منادی می کنم شهران به شهران

وفای گل عزاران هفته ای بی        دریافت کنید

معرفی روستاهای طالقان: سنگبُن (سنگبان)

روستایی بر بلندای سد طالقان

روستای سنگبان که در طالقان واقع شده، قدمت دیرینه ای دارد! با مردمانی ساده و صمیمی که اغلب از سادات هستند!

در قدیم نام این روستا سید آباد بوده که بعد از مهاجرت روستایی هایی که از روستاهای دیگر به این روستا مهاجرت کردند و ساکن شدند، به سینا بن و بعدها به سنگبان تغییر نام یافته است و هم اکنون در محاوره محلی، سنگبُن خوانده می شود.

این روستا، با آب و هوای پاک، مشرف به سد طالقان است که از لحاظ بناهای تاریخی، حمامی قدیمی داشت که به علت رسیدگی نشدن تقریباً خراب شده ولی سازه بنا پایدار و ماندگار می باشد و اغلب خانه ها بافت قدیمی دارند.

 از دیگر جاذبه های روستای سنگبان می توان به جیردشتان، جَردشت، آودره، عالی ده، چاک سر، چاکی دیم، تیخِ چال، پسی چال، سیاه کوه، مادیان یورد، پلنگ دره، طول عسل، دوربین تله، خَمَس چال، خوردابندک، پاله چال، تِسنگال چشمه، نفت چشمه، خراب دره، خراب کند، رجه ای سر، آفتوی بان و لات سرسبزی که زیر آب نهفته شد اشاره کرد.
و خیلی جاهای دیگر که اگر بخواهیم نام ببریم خودش یک کتاب میگرده!

علاوه بر این در محلی به نام میان بند پشت چاک سرد و غار زمین شناسی رو به روی هم نیز وجود دارد!
حتی از لحاظ زمین شناسی در سیاه کوه "ورجه ای سر" تخته سنگی داره که از سنگواره های صدفی و پلانک تون ها تشکیل شده است!

متاسفانه راه دسترسی به این روستا بین دو راهی سازمانها و اداره جات هنوز پس از گذشت چندین سال از احداث سد، سامان نیافته است!

✍️ سید مجید سیدعلیخانی #سنگبن

غیور مردان زحمتکش ایالت سنگبُن طالقان، در حال کشاورزی
عکس از: محمدحسین رضایی

ل کشاورزی
عکس از: محمدحسین رضایی

این متن از وبلاگ طالقانی درجی به نشانی Darji.blog.ir گرفته شده است. جانم طالقان

کبک کوهی

 

🔺 کبک کوهی یا همون خودمانی کوک
#حیات_وحش_البرز

📸 عکس از: حامد تیزرویان

سردار سرافراز اسلام: سید حمزه میرتقی

در روز میلاد حضرت اباالفضل العباس و بزرگداشت مقام جانباز، دوربین شبکه البرز مهمان خانه سردار سرافزار اسلام، سید حمزه میرتقی (طالقانی اورازانی) بود.

در این برنامه با سردار که هم از جانبازان دفاع مقدس و هم از جانبازان دفاع از حرم اهل بیت می باشند، همسر و فرزندان ایشان گفتگو شد و در نهایت، بانو میرتقی، همسر سردار، با طبخ غذایی محلی از دیار طالقان، به نام مرجو خورشت یا خورشت عدس، از اهالی شبکه البرز پذیرایی کردند.

 

 

 

طرز تهیه مرجو خورش اینجا

 

آدم برفی البرزی!

بیا... این دی یه آدُم وَرفی که تیب کَله مَلَق، بِزیَه!

عکس از: خانم توده روستا از تنکمان (کانال تنکمان نیوز)

از تبار البرز

📚 من از تبار البرزم

ورودم بدین کاروانسرا و سرای تَرک
بر دامنه کوه و
تاریخ تولدم
 بر تنه گردوی کهنسال، حک

هر بامداد، گیتی فروز
از بلندای البرز
بر من تابیده
و در کودکی، هر نیم روز
 با لالائی درخت امرود
 و دستان پینه بسته پر مهر، بر گاهواره خوابیده

در طول عمر، هر شب
 با نغمه پرندگان    
در عمق رویا  فرورفتن
و هر بامداد
با آواز مرغ سحر
چشم برانوار رخشان چراغ داشتن

صبحانه ام، شیر میش
چاشت و نهارم نان و ماست  و قیماقِ گومیش
و شامم قلیه
رفع عطشناکی، با آب زلال چشمه

گلستان دستباف، زیر انداز
و آسمان پر ستاره، روانداز

گل ختمی، پزشکم
و شفایم از داروخانه طبیعت
همیشه در گوشم، نغمه جویبار
و مدام، شادان از موسیقی باد

چشم انداز و دیدگاهم، دشت پر شقایق
کشتزار، خرمنگاه و جَرباغ رنگارنگ و شاهرود

و آرامگاهم ... و آرامگاهم
بر بلندای بوری، خَیلی یا تپه ای،
 من از تبار البرز


◀️ شعر و عکس: حجت الله مهریاری - آرتون

فیلمهای بهاری درجی

فیلم اول: کوه پراچان، ارسال از سید مصطفی افتخاری (پراچان)

  ویدیو را دریافت کنید

فیلم دوم: سفره سبز البرز کوه/تره چینی، ارسال از سیده مریم قادری (اورازان)
به لطف خدا البرز سفره سبز خود را گسترده
یادمان باشد به اندازه برداشت کنیم تا این منبع خدادادی برای همه و همیشه سبز بماند
به حرمت سخاوتش با کوه مهربان باشیم
  ویدیو را دریافت کنید

فیلم سوم: سهم ما از کوه، ارسال از سیده مریم قادری (اورازان)
سهم ما از کوه
شوروک و آتک و کمانگوش
نه ریشه د بکنیم، نه ریشه کن کنیم
گل و تخم گیاه دی نکنیم تا بمانه سال بعد، باز درآ
با کوه مهربان باشیم.
  ویدیو را دریافت کنید

فیلم چهارم: روستای دوروان کرج، ارسال از احمد لهراسبی
  ویدیو را دریافت کنید

فیلم پنجم: جناب آقای خیراله رضاخانی فرزند کربلایی وجیه اله از دنبلید، چند بیت از اشعار منظومه عزیز و نگار و زمزمه میکنند.
  ویدیو را دریافت کنید

فیلم ششم: وَهمن تونل.. ارسال از سید مصطفی افتخاری، خُجیره کوهنورد و شجاع وچه ای از خطه ی پراچان

  ویدیو را دریافت کنید

فیلم هفتم: طرز تهیه رشته طالقانی (اَرشته). ارسال: سیدمجید سیدعلیخانی، سنگبن

  ویدیو 1 را دریافت کنید                        ویدیو 1 را دریافت کنید

خاطُرات کوه بِشیَن قسمت اول: خُرس

دوستان، اِسه گو حرف این سبزی مَبزی هسته، بُدا شمایبِ ازکوه بشیَنِ خودُم بگم.
چند سال پیشی بهار، منُ و برارُم بشییم کوه، سبزی و لیواسکی بَ. یه مسافتی رِ با هم بشیِیم، بعد از هم جدا گردی یِیم، هرکدام یه سمت. فاصلمان آنقد گردی که دی با صدا، سوت، شول، هیچ جورِه نمیتانستیم خودمانِ پیداکنیم. البته ما کوهی میان گم نگردی یِیم، فقط همدیگرِ گم کُردیم.
همان طورکه می دانین، بهاری کوه خِلی خطر دارَه. هم کوه نرمَه، ینی سنگان لَقُّن، هم این که احتمال دارَه هرکدوم از این بندانی بیخ، جَکُ و جانورخُوتّه باشن. مثلاً یکی از این جانوران، خرسَه. مُن تو حال خودم بیَم، سرم دی جیر دبی، مشغولِ بچّیَن بیَم، تا برسیَم یه درّه ای میان، یه گته تخته سنگ دَبه. سَرِمَ راستا کوردم، یه سفیدی بدییَم، از ترس پسا کتُم. اوندی چطور تخته سنگ ارتفاش تا درّه، دو سه متر بی. مُن دی جیرکَتُم سنگی سر، اوزان گردییَم. اون حیوان خو دِبی، منی متوجه نگردی. من دی ازترس، نه میتانستم خودمه پرت کنم جیر چون بیدارمیگردی، نه میتانستم برارمَ صداکنم. فقط بتانستم خودمَه یواش جوعَرکَشُم، دی هیچی رِنگاه نکُردم. منی بدن دی مثل بید میلَرزی، رنگُم دی گردی اچینِ گچ!

همین طور یواش یواشَک خودمه حدود100متر دور ُردُم، تا خودمَه برسانیَم یه درّه، اون ورتر یه گته سنگی پشت بیاستام، یه دوربین شکاری دی منی همرا بی. نفس نفس زنان، دوربینی همراه، همون سمتِ نگاه کُردُم، بینُم اون بیصابک چیَه. چشمتان روزِ بدِ نینَه، بگیْن چی بی؟ اصلاً باورم نمیبی فقط ده دِیقه، دوربینی همراه از تعجب نگا میکردُم، چشمانم دراما بی. دبی دیوانه گردُم وقتی بدیَم وَرفِ جای خرس اشتباه بیتُم. درّه ای میان، که بهمن بمابی، یه مقدارش این سنگی بیخ که نُسامِ جا بی، بمانستِه بی، او نگرده بی، منی قلب دی هنوز 80 میزّی.
بالاخره بعد از 3ساعت برارمَ پیدا کُردُم، منَ بگوت تی رنگ رو چبه اچینِ گچه؟ مُن روم نمیبی بگم سرگذشتم چی گردی، اندی حالم بد بی تا خانه ای ور، اصلا گپ نزّیَم.
اسه نتیجه گیریش چیه؟ اینِه که هیچ وقت کوهی میان رفیقتان دَ جدا نگردین
کوه بر همه شما خوش

✍نقل خاطره: سیدمصطفی افتخاری، پراچان
📝 تنظیم و ویرایش: سیده مریم قادری، اُورازان
🎤 با صدای: سید مصطفی افتخاری، پراچان

عکس از: جام جم آنلاین
تهیه شده در گروه تولید محتوای درجی

هرگونه کپی برداری، تنها با ذکر منبع مجاز است.

این خاطره ی زیبا با صدای سیدمصطفی افتخاری تقدیم به شما (دریافت کنید)