درجی: دریچه‌ای رو به فرهنگ، زبان، مردم و خاک طالقان

درجی، به طالقانی یعنی: دریچه سقفی خانه‌های قدیمی که رو به نور و هوای تازه باز می‌شد و نقش پررنگی در معماری، فرهنگ، افسانه‌ها و مراسمهای طالقانی دارد.

درجی: دریچه‌ای رو به فرهنگ، زبان، مردم و خاک طالقان

درجی، به طالقانی یعنی: دریچه سقفی خانه‌های قدیمی که رو به نور و هوای تازه باز می‌شد و نقش پررنگی در معماری، فرهنگ، افسانه‌ها و مراسمهای طالقانی دارد.

درجی: دریچه‌ای رو به فرهنگ، زبان، مردم و خاک طالقان

دوست عزیز سلام

طالقان، ولایتی اصیل و ریشه دار، با مردمانی نجیب و آرام و فرهیخته و فرهنگی غنی و ناب و بی‌بدیل است.
از نظر جغرافیایی، طالقان را نگین رشته کوه‌های البرز می‌دانند. دیاری محصور در کوه‌های جنوبی مازندران و گیلان، همسایه با کرج و الموتِ قزوین. با فاصله 166 کیلومتری از تهرانِ پایتخت.

این دیار، 86 پارچه آبادی دارد که برخی از روستاهای آن، به دلایل فرهنگی (مثل: روستای اورازان - زادگاه جلال آل احمد که کتابی هم به همین نام دارد) سیاسی مذهبی (مثل: روستای گلیرد - زادگاه آیت الله طالقانی، جاذبه‌های توریستی (مثل: روستای کرکبود - آبشار کرکبود و روستاهای حاشیه سد طالقان) و دلایل دیگر، آوازه‌ای جهانی دارند.
همچنین یکی از مرموزترین روستاهای ایران که به "ایستا" معروف است و در خود طالقان به "ترک آباد" شهرت دارد، در آن واقع شده است.

امّا بیشترین شهرت طالقان، مربوط به مفاخر و بزرگان آن است. از ابوذر زمان (آیت‌الله سید محمود طالقانی) و نویسنده خسی در میقات (مرحوم جلال آل احمد) گرفته تا شهید تیمسار فلاحی، دکتر حشمت، درویش خانِ اهل موسیقی و زنده یاد مریم میرزاخانی که مشتی است نمونه‌ی خروار در ذکر مفاخر و بزرگان طالقان.

ناحیه طالقان، زیستگاه حیات وحش وگونه‌های متنوع گیاهی است که واجد ارزش‌های تفرجگاهی هستند.
طالقان به غیر از آثار ارزشمند طبیعی که درخود جای داده‌است، اماکن زیارتی و تاریخی ارزشمندی نیز دارد که بر جاذبه‌های آن می‌افزایند.

زبان مردم طالقان از ریشه های فارسی - تاتی است.
ما در اینجا گرد هم جمع شده‌ایم تا طالقان خود را بهتر شناخته و در جهت احیای فرهنگ و زبان خود گام برداریم.

تمام تلاش و همت ما بر این است که زبان و فرهنگ و خاک طالقان عزیزمان، از هر گزند و آسیب، محفوظ بماند.

خُجیره هم زبانان، البرزیانِ نازنین، شمایی قدم مایی چُشمی سر.
به خودمانی زبان گپ بَزنیم تا ماندگار بُمانه.


برای ارتباط با ما
از طریق ایمیل به آدرس taleghanidarji@gmail.com مکاتبه کنید.

طبقه بندی موضوعی
بایگانی

کلوچه سیب (پایِ سیب)

يكشنبه, ۱۷ مرداد ۱۳۹۵، ۰۲:۰۴ ب.ظ



کلوچه سیب

🍥 مواد لازم:
آرد: حدود 500 گرم
پودر خمیر مایه فوری: یک قاشق غذاخوری
شکر: دو قاشق غذاخوری برای داخل خمیر، سه قاشق غذاخوری برای روی سیب
دارچین: یک قاشق چایخوری
تخم مرغ: یک عدد کامل برای داخل خمیر، یک عدد زرده برای روی کلوچه
نمک: نیم قاشق چایخوری
شیر:  یک پیمانه
روغن یا کره: 6 قاشق غذاخوری
سیب: دو عدد

🍪 طرز تهیه:
ابتدا خمیر رو درست می کنیم: آرد، یک قاشق غذاخوری مایه خمیر فوری، دو قاشق غذخوری شکر، تخم مرغ، شیر و نمک، به همراه شش قاشق غذخوری روغن رو با هم خوب ورز بدید، و توجه داشته باشید که آرد رو باید کم کم بریزید تا خمیر نرم و لطیفی بدست بیاد و ممکنه آردتون زیاد یا کم بیاد.
بعد خمیر رو بگذارید یک ساعت بمونه تا خوب پف کنه

برای داخل کلوچه، سیب رو خرد کنید و یک مقدار با کره تفت بدید و چند قاشق شکر و دارچین بسته به ذائقه خودتون اضافه کنید و بزارید کنار

از خمیر به اندازه یک گردو بزرگ یا نارنگی کوچک بردارید و باز کنید. کمی از سیب آماده شده رو  توش بریزید و به شکل توپ گرد در بیارید. خمیرها رو توی کپسول مافین بگزارید و برای نیم ساعت به خمیر استراحت بدید تا شکل بگیره.

بعد زرده تخم مرغ رو با برس روی خمیرها بکشید. یه چوب خلال روی خمیرها بزنید و بگذارید داخل فر با دمای صد و هشت درجه بپزه تا روش طلایی بشه.

نکته: اگه به کلوچه های خیلی شیرین علاقه مندید، شکری که در خمیر استفاده کردید رو زیادتر بریزید.

🍃🍪🍎☕️🍃

این کلوچه رو درست کنید و در عصرهای بلند آخر تابستون، از عزیزانتون با یک فنجان چای و قدری مهربونی، پذیرایی کنید.

🍃🍪🍎☕️🍃     نوش جان

ارسالی از: سیده مریم قادری
#اورازان
منتشر شده در کانال طالقانیها

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">