سیمینی برای جلال
شنبه, ۲۷ شهریور ۱۴۰۰، ۰۱:۵۳ ب.ظ
یه وَختی دی جلال، سیمینی‌ب نامُه بنوشتی بَ
و آن وَختی که همدیگه دِ دور بی‌یَن
که:
«هر کی یی همرا گَپ می‌زَنـُم، اولین کاری که مینُم اینه که یه طوریایی انگُوشترِ حلقه‌مانه اویی چُشمی پیش بَکشُم
تا که او مُن دِ بپرسه: عِه! زُن بیگیتی‌یِی؟
مُن دی گَپ ر بَرسانُم تا تی‌یِی سَر
و بَهد دی عَکسته نُشانُش هادیـَم!..»
ایسه الان کُجاین این جلالانِ طالُقانی عاشُقی بلد؟ 
