اینه چُشم انتظار، آن یکین گرفتار

🎬 صحنه اول: سلمه آبجی یی حیاطی دُل

خداجان، چُبه نیامی؟!
مینی چُشم درومی اَندی این راهه نُگاه کُردُم
هیچ سابقه نُداشت، زبیده خالُک بیا و گرباکش نیا
همیشه او پیش دَبه!

هیع! سلمه آبجی میگوت این مردان وفا نُدارُنا
مُن گوش نیگیتُم
پَ کُوجه دِری بی وفا؟!


🎬 صحنه دوم: زُبیده خالُکی بُوومی سَر

ای خاکِی
باز این مَش قدرتی سگ، ما رو گیر بُدا
چِخه... چِخه پِدَسُخته صاحاب
بابات بمیره.. بشو رَد گن

یه ساهَته زُبیده خالُک بشیه سلمه آبجی یی خانه
مُن از ترس این ویله مال، پشت بُوومی سر دَرُم
حُکماً قشنگه نگارینم چُشم به راهه!


✍ سیمرغ