زیبایی درون و بیرون
📚 گپان نغز و پُر حکمت
استاد خودشی شاگردان د َبَپُرسی: «شمای نظرچی انسانَ قشنگ مینه؟»
هرکی یه جورجواب هادا؛ یکی بگوت: «چُشمِ درشت»
دوّمی بگوت: «قدبلند»
سومی بگوت: «پوست روشن وسفید»
همین لحظه استاد، دوتا کاسه بندا شاگردانشی ور و بگوت: «این دو تا کاسه رَ خجیر نگاه کنین، اولی جنسش از طلا هسته میانش دی سم دره
دومین کاسه دی گِلی هسته میانش دی اِوِ تمیزی دره، اسه شما از کدام کاسه نوش جان مینن؟
شاگردان جواب هادان: از کاسهٔ گلی
استاد بگوت: وقتی که کاسه ی میانی حقیقته درنظربیتین،ظاهرش شمایب بی اهمیّت میبو
آدم دی همین کاسه رَ میمانه.
اون چیزی که آدمی رَ زیبامینه درونش و اخلاقش هسته. بایدسیرتمان زیباکنیم، نه صورتمانه.
⭕️ البت استاد، این زمانیه که بدانیم کاسه ای میان چی دَره... گاهی ظاهر زیبا مینُن، باطنه زهرشانه بِخورد آدوم هامیدن... تا میای بفهمی کار تُمانه‼️
✍ارسال متن: سیدمصطفی افتخاری، از روستای پراچان
📝 تنظیم و ویرایش: مریم قادری، از روستای اُورازان
گروه تولید محتوای درجی
