مُحرم در طالقان - قسمت اول
از ازلم آشنا، مهر تو را یا حسین
تا به ابد با توام، شکرخدا یا حسین
هرکه حسینی شود، خاک کند کیمیا
چیست مگر کیمیا؟ عشق و صفا یا حسین
میگن فرهنگو از مراسمات و آیینهای مذهبی میگرده بفهمی. آیینهای مذهبی در همه جهان مرسومه، به یه دین یا مذهب خاص دی تعلق نداره.
مای عزیزِ ایران دی که غالباً مسلمان و به مذهب تشییع، تشرف دارن، مردمانمان، آییینهای خاص مذهبی دارن که هرمنطقه بنابر جغرافیا و رسومات گذشته، خودشی مراسمات مذهبی ر برگزار مینن. حالا خواه در ولادتها، خواه در مصیبتها.
مای قشنگِ طالقانی میان دی، با توجه به اقلیم کوهستانی و هوای مطبوع و فرهنگ اصیل و کهن، از دیرباز، مردم به اهل بیتِ پیغمبرِ خاتم، صل الله علیه و آله، ارادت ویژه ای داشتن. به طوری که این ارادت، شدیداً با زندگی و فرهنگ این خاک زرخیز و عالِم پرور، عجین گردیه.
طالقانیان، رسومات قشنگی دی دارُن و برگزار مینُن. این رسومات، تقریباَ در تمام طالقان رواج داره و با کمی تفاوت، اما در کل شبیه هم هسته. اوج این مراسمات در خجیرِ طالقان، در دهه ی محرم مشاهده میگرده. شاید به جُراَت بشا بگوت، هر طالقانی که هر جایِ ایران و جهان دَباشه، برای تاسوعا و عاشورا، گزینه اولش، حضور در طالقان و محله شانی مسجده.
معولاً مراسمات محرم در طالقان، از یه هفته قبل از محرم شروع میبو که زناکان زحمت میکشن و به نظافت مسجد همت مینُن. مردکان دی تزیینات و سیاه پوش کردن مسجده به عهده میرُن. مداحان، دفترچه مرثیه و نسخه و فردشانِ در میارن، شروع به تمرین مرثیه ها و نوحه هان مینن. هیئت امناء مساجد دی، برنامه ریزی دقیق مینُن که مجلس امام حسین، علیه السلام، آبرومند برگزار گرده و کم و کاستی نداشته باشه.
اگر مسجد یا محل برگزاری مراسم دهه محرم، نیاز به تعمیر و ترمیم یا تجهیز داشته باشه، با کمک اهالی انجام هامیدین. مابقی کارها از روحانی بدین مسجدی به، شروع میبو تا آشپز و آبدارچی و سیستم صوتی و تهیه مواد اولیه غذایی برای روزانی که خرج هامیدین و پذیرایی اولیه...
در این میان، مردم عادی دی یادشان دِمیکوئه چه نذر و نیازی بدهکارن به آقا که این دهه ای میان باید ادا کنن. جوانان، سیاه پیرهَنِ شانِ در میارن و میشورن و اتو مینُن. ننه هان برای وچانشان که تازه به سنی برسیَن که میتانن در این مراسمات شرکت کنن، سیا پیرهن میدوجُن یا تهیه مینُن. خلاصه، هرقدر که به محرم، نزدیک میگردیم، یه شور و حال عجیبی، طالقانی مردمه ومیگیره. همه دست به دست هم هامیدین تا مراسم به زیبایی هرچه تمام تر و در شأن این اتفاق عظیم، برگزار و تُمان گرده.
و به طور کلی وختی پای ارباب و عزاداری ایشان، وسط میا، دی هیچ کس به فکر شان و منزلت اجتمائیش نی. در هر پست و مقام، یا جایگاه اجتماعی که دره، سعی مینه یه گوشه ی کارو بِیره و یه کمکی کنه تا او دی یه سهم از این دریای بی کران معرفت و رحمت و برکت داشته باشه.
___________ادامــــه دارد ___________
✍تهیه کننده مطلب: ابوالفضل یزدانی - خُسبان
به همراهی گروه تولید محتوای درجی
● کپی برداری از این متن، تنها با ذکر منبع آن (کانال تلگرامی درجی) مجاز است و در غیر اینصورت، کپی کننده در دنیا و آخرت، مدیون خواهد بود. ●
