شعر سرزمین مادری

طالقانم تو چقدر زیبایی                 مهد یارانی و روح افزایی
چشمها خیره به زیبایی توست       دل ما محو دلآرایی توست
مظهر لطف و صفایی طالقان          مایه فخر دلایی طالقان
زنده رودت بود از بسکه زلال          شوید از چهره ی جان.گرد ملال
بزدند سد بروی شهرودت             همه کس منتفعند از سودت
جالب اینجاست همه بهره برند      حتمن از صاحب آن صاحبترند
ساکنینت همگی رنج برند            صاحب علم وکمال و هنرند
مرکز  مهد هنرمندانی                 مایه ی فخری و در ایرانی
از پی دیدنت ای شهر قشنگ       خلق آیند ز صدها فرسنگ
آسمان تو ز بس صاف بود            همچو آیینه  شفاف بود
گشته تاریخی و پر قدر و بها        هربنایی که شده درتو بنا
گویم از وصف تو هر چند کم است  وصف. افزون ز بیان و قلم است
شهر من وه که چقدر دلشادم      که به دامان تو مادر زادم
هست صفار از آنرو سرشار         کز هوای تو بود برخوردار

شاعر: علی صفاری زیدشتی
عکس از: بانو مهناز فلاحی_حسنجون