درجی: دریچه‌ای رو به فرهنگ، زبان، مردم و خاک طالقان

درجی، به طالقانی یعنی: دریچه سقفی خانه‌های قدیمی که رو به نور و هوای تازه باز می‌شد و نقش پررنگی در معماری، فرهنگ، افسانه‌ها و مراسمهای طالقانی دارد.

درجی: دریچه‌ای رو به فرهنگ، زبان، مردم و خاک طالقان

درجی، به طالقانی یعنی: دریچه سقفی خانه‌های قدیمی که رو به نور و هوای تازه باز می‌شد و نقش پررنگی در معماری، فرهنگ، افسانه‌ها و مراسمهای طالقانی دارد.

درجی: دریچه‌ای رو به فرهنگ، زبان، مردم و خاک طالقان

دوست عزیز سلام

طالقان، ولایتی اصیل و ریشه دار، با مردمانی نجیب و آرام و فرهیخته و فرهنگی غنی و ناب و بی‌بدیل است.
از نظر جغرافیایی، طالقان را نگین رشته کوه‌های البرز می‌دانند. دیاری محصور در کوه‌های جنوبی مازندران و گیلان، همسایه با کرج و الموتِ قزوین. با فاصله 166 کیلومتری از تهرانِ پایتخت.

این دیار، 86 پارچه آبادی دارد که برخی از روستاهای آن، به دلایل فرهنگی (مثل: روستای اورازان - زادگاه جلال آل احمد که کتابی هم به همین نام دارد) سیاسی مذهبی (مثل: روستای گلیرد - زادگاه آیت الله طالقانی، جاذبه‌های توریستی (مثل: روستای کرکبود - آبشار کرکبود و روستاهای حاشیه سد طالقان) و دلایل دیگر، آوازه‌ای جهانی دارند.
همچنین یکی از مرموزترین روستاهای ایران که به "ایستا" معروف است و در خود طالقان به "ترک آباد" شهرت دارد، در آن واقع شده است.

امّا بیشترین شهرت طالقان، مربوط به مفاخر و بزرگان آن است. از ابوذر زمان (آیت‌الله سید محمود طالقانی) و نویسنده خسی در میقات (مرحوم جلال آل احمد) گرفته تا شهید تیمسار فلاحی، دکتر حشمت، درویش خانِ اهل موسیقی و زنده یاد مریم میرزاخانی که مشتی است نمونه‌ی خروار در ذکر مفاخر و بزرگان طالقان.

ناحیه طالقان، زیستگاه حیات وحش وگونه‌های متنوع گیاهی است که واجد ارزش‌های تفرجگاهی هستند.
طالقان به غیر از آثار ارزشمند طبیعی که درخود جای داده‌است، اماکن زیارتی و تاریخی ارزشمندی نیز دارد که بر جاذبه‌های آن می‌افزایند.

زبان مردم طالقان از ریشه های فارسی - تاتی است.
ما در اینجا گرد هم جمع شده‌ایم تا طالقان خود را بهتر شناخته و در جهت احیای فرهنگ و زبان خود گام برداریم.

تمام تلاش و همت ما بر این است که زبان و فرهنگ و خاک طالقان عزیزمان، از هر گزند و آسیب، محفوظ بماند.

خُجیره هم زبانان، البرزیانِ نازنین، شمایی قدم مایی چُشمی سر.
به خودمانی زبان گپ بَزنیم تا ماندگار بُمانه.


برای ارتباط با ما
از طریق ایمیل به آدرس taleghanidarji@gmail.com مکاتبه کنید.

طبقه بندی موضوعی
بایگانی

حلزونها

پنجشنبه, ۱۳ آبان ۱۳۹۵، ۰۱:۳۸ ب.ظ

اگه دلت نمیخا یه حلزونِ بکوشی
هیچ موقع اونه ای لاکِ نشکن!

یه روز دی اگه خیلی عصبانی گردیی و حلزونی لاکِ بُشکستی
تا وقتی خودشه یه برگی بُن قَییم نکوردیه، اونه نگا نکن
چون اگه این کارِ کنی، حلزونک میمیره
نه فقط اینه ای واسان که دی خانه نداره
اینی واسان که حلزونان خوش ندارن کسی اوشانه بدون لباس نگا کنه
پَ عزیزجان
اگه دلت نمیخا حلزونک بکوشی
هیچ موقع لاکشِ نشکن
بُفهمُستی چی بگوتوم تو ر؟
اوشان خُجالتی هستن!!!


🌾🐌🍃 متن اصلی: علی کمالی
✍ برگردان به طالقانی: امیر اسلامی، سگران-بزج
 ویرایش و انتخاب عکس: مریم قادری، اورازان

 
🔻متن اصلی

اگه دلت نمی خواد یه حلزون رو بکشی
هیچ وقت لاک اون رو نشکن
اگه یه روز خیلی عصبانی شدی و لاک یه حلزون رو شکستی
تا وقتی که خودش رو زیر یه برگ قایم نکرده نگاش نکن
چون اگه این کار رو بکنی، اون فوراً میمیره
نه فقط واسه اینکه دیگه خونه نداره،
واسه اینکه حلزونا اصلا دوست ندارن کسی بدون لباس نگاهشون کنه!
پس ..
اگه دلت نمی خواد یه حلزون رو بکشی
هیچ وقت لاک اون رو نشکن.
می فهمی که چی میگم عزیزم!
حلزونا خیلی خجالتین!




نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">