درجی: دریچه‌ای رو به فرهنگ، زبان، مردم و خاک طالقان

درجی، به طالقانی یعنی: دریچه سقفی خانه‌های قدیمی که رو به نور و هوای تازه باز می‌شد و نقش پررنگی در معماری، فرهنگ، افسانه‌ها و مراسمهای طالقانی دارد.

درجی: دریچه‌ای رو به فرهنگ، زبان، مردم و خاک طالقان

درجی، به طالقانی یعنی: دریچه سقفی خانه‌های قدیمی که رو به نور و هوای تازه باز می‌شد و نقش پررنگی در معماری، فرهنگ، افسانه‌ها و مراسمهای طالقانی دارد.

درجی: دریچه‌ای رو به فرهنگ، زبان، مردم و خاک طالقان

دوست عزیز سلام

طالقان، ولایتی اصیل و ریشه دار، با مردمانی نجیب و آرام و فرهیخته و فرهنگی غنی و ناب و بی‌بدیل است.
از نظر جغرافیایی، طالقان را نگین رشته کوه‌های البرز می‌دانند. دیاری محصور در کوه‌های جنوبی مازندران و گیلان، همسایه با کرج و الموتِ قزوین. با فاصله 166 کیلومتری از تهرانِ پایتخت.

این دیار، 86 پارچه آبادی دارد که برخی از روستاهای آن، به دلایل فرهنگی (مثل: روستای اورازان - زادگاه جلال آل احمد که کتابی هم به همین نام دارد) سیاسی مذهبی (مثل: روستای گلیرد - زادگاه آیت الله طالقانی، جاذبه‌های توریستی (مثل: روستای کرکبود - آبشار کرکبود و روستاهای حاشیه سد طالقان) و دلایل دیگر، آوازه‌ای جهانی دارند.
همچنین یکی از مرموزترین روستاهای ایران که به "ایستا" معروف است و در خود طالقان به "ترک آباد" شهرت دارد، در آن واقع شده است.

امّا بیشترین شهرت طالقان، مربوط به مفاخر و بزرگان آن است. از ابوذر زمان (آیت‌الله سید محمود طالقانی) و نویسنده خسی در میقات (مرحوم جلال آل احمد) گرفته تا شهید تیمسار فلاحی، دکتر حشمت، درویش خانِ اهل موسیقی و زنده یاد مریم میرزاخانی که مشتی است نمونه‌ی خروار در ذکر مفاخر و بزرگان طالقان.

ناحیه طالقان، زیستگاه حیات وحش وگونه‌های متنوع گیاهی است که واجد ارزش‌های تفرجگاهی هستند.
طالقان به غیر از آثار ارزشمند طبیعی که درخود جای داده‌است، اماکن زیارتی و تاریخی ارزشمندی نیز دارد که بر جاذبه‌های آن می‌افزایند.

زبان مردم طالقان از ریشه های فارسی - تاتی است.
ما در اینجا گرد هم جمع شده‌ایم تا طالقان خود را بهتر شناخته و در جهت احیای فرهنگ و زبان خود گام برداریم.

تمام تلاش و همت ما بر این است که زبان و فرهنگ و خاک طالقان عزیزمان، از هر گزند و آسیب، محفوظ بماند.

خُجیره هم زبانان، البرزیانِ نازنین، شمایی قدم مایی چُشمی سر.
به خودمانی زبان گپ بَزنیم تا ماندگار بُمانه.


برای ارتباط با ما
از طریق ایمیل به آدرس taleghanidarji@gmail.com مکاتبه کنید.

طبقه بندی موضوعی
بایگانی


یکی ازکارهای مثبتی که بین تمام مسلمانان، مخصوصاً ایرانیان رایج هسته اینه که به آخرای ماه شعبان که نزدیک میگردن وکم کم بوی رمضان به مشامشان میرسه، کَم کَمُک آماده میگردُن برای نظافت خانه، به عبارتی یک خانه تکانیِ رمضانی دارُن که معمولا ًفرش بشوردن، اصلی ترین کارشان هسته. البته این نظافت فقط مختص خانه ها نی و برای نظافت مسجد دی اقدام مینُن.

ما این کارانه طالقانی زنکان دَ زیاد بدی ییم. هم خانشانی فرشانه میشوردُن، هم جمع میگردیَن میشیَن مسجدی فرشانه جمع میکردن و میبردن روخانه گَل، میشوردن. این طالقانی دستبافتِ قالیان دی اندی سنگین بیَن گوآدمَ ناف دَمیکَت راستاکردنش، خلاصه با هرزحمت و البته با یه صمیمیت واخلاص، این کارانه انجام هامیدان

همینطور ماه رمضانیب دی برنامه داشتن که خدا رو شکر، هنوز دی همان رسومات انجام میگرده. برنامه قرآن خوانی، جُزء خوانی، هر روز بعد از نماز ظهرانجام میگردَه. هرشو افطاری دی دارُن (آخ جان بِشیم ماه رمضان پراچان، هم خُنُکه هم افطاری به راهه 😜😄😄😄 ویرایشگر)، اِسه یا بانی دارَه یا مردم خودشان همت مینُن و همه دی مهمان مسجدهستن. بعدش دی گو برنامه های شوهای ماه رمضان، نمازجماعت، دعاخوانی وقسمت سخنرانی حاج آقا که اکثر پیرمردکان، پای منبَرُش چرت میزنن که لذت بخش ترین قسمت اوشانیب همین قسمت هسته😂😂


✍ 🎤 نقل متن: سیدمصطفی افتخاری، از روستای پراچان
به صورت صوت تلگرامی در کانال موجود است.
📝 تصحیح و ویرایش: سیده مریم قادری، از روستای اورازان
      تهیه شده در گروه تولید محتوای درجی

کپی برداری تنها با ذکر منبع (طالقانی درجی) مجاز است.



نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">