درجی: دریچه‌ای رو به فرهنگ، زبان، مردم و خاک طالقان

درجی، به طالقانی یعنی: دریچه سقفی خانه‌های قدیمی که رو به نور و هوای تازه باز می‌شد و نقش پررنگی در معماری، فرهنگ، افسانه‌ها و مراسمهای طالقانی دارد.

درجی: دریچه‌ای رو به فرهنگ، زبان، مردم و خاک طالقان

درجی، به طالقانی یعنی: دریچه سقفی خانه‌های قدیمی که رو به نور و هوای تازه باز می‌شد و نقش پررنگی در معماری، فرهنگ، افسانه‌ها و مراسمهای طالقانی دارد.

درجی: دریچه‌ای رو به فرهنگ، زبان، مردم و خاک طالقان

دوست عزیز سلام

طالقان، ولایتی اصیل و ریشه دار، با مردمانی نجیب و آرام و فرهیخته و فرهنگی غنی و ناب و بی‌بدیل است.
از نظر جغرافیایی، طالقان را نگین رشته کوه‌های البرز می‌دانند. دیاری محصور در کوه‌های جنوبی مازندران و گیلان، همسایه با کرج و الموتِ قزوین. با فاصله 166 کیلومتری از تهرانِ پایتخت.

این دیار، 86 پارچه آبادی دارد که برخی از روستاهای آن، به دلایل فرهنگی (مثل: روستای اورازان - زادگاه جلال آل احمد که کتابی هم به همین نام دارد) سیاسی مذهبی (مثل: روستای گلیرد - زادگاه آیت الله طالقانی، جاذبه‌های توریستی (مثل: روستای کرکبود - آبشار کرکبود و روستاهای حاشیه سد طالقان) و دلایل دیگر، آوازه‌ای جهانی دارند.
همچنین یکی از مرموزترین روستاهای ایران که به "ایستا" معروف است و در خود طالقان به "ترک آباد" شهرت دارد، در آن واقع شده است.

امّا بیشترین شهرت طالقان، مربوط به مفاخر و بزرگان آن است. از ابوذر زمان (آیت‌الله سید محمود طالقانی) و نویسنده خسی در میقات (مرحوم جلال آل احمد) گرفته تا شهید تیمسار فلاحی، دکتر حشمت، درویش خانِ اهل موسیقی و زنده یاد مریم میرزاخانی که مشتی است نمونه‌ی خروار در ذکر مفاخر و بزرگان طالقان.

ناحیه طالقان، زیستگاه حیات وحش وگونه‌های متنوع گیاهی است که واجد ارزش‌های تفرجگاهی هستند.
طالقان به غیر از آثار ارزشمند طبیعی که درخود جای داده‌است، اماکن زیارتی و تاریخی ارزشمندی نیز دارد که بر جاذبه‌های آن می‌افزایند.

زبان مردم طالقان از ریشه های فارسی - تاتی است.
ما در اینجا گرد هم جمع شده‌ایم تا طالقان خود را بهتر شناخته و در جهت احیای فرهنگ و زبان خود گام برداریم.

تمام تلاش و همت ما بر این است که زبان و فرهنگ و خاک طالقان عزیزمان، از هر گزند و آسیب، محفوظ بماند.

خُجیره هم زبانان، البرزیانِ نازنین، شمایی قدم مایی چُشمی سر.
به خودمانی زبان گپ بَزنیم تا ماندگار بُمانه.


برای ارتباط با ما
از طریق ایمیل به آدرس taleghanidarji@gmail.com مکاتبه کنید.

طبقه بندی موضوعی
بایگانی

۴۱۵ مطلب با موضوع «متن و صوتها» ثبت شده است

جـُوز و جـُوز دار (گردوی طالقان) قسمت سوم

دوشنبه, ۱۲ مهر ۱۳۹۵، ۰۳:۱۵ ب.ظ

🔻ااز ابزار جوز جیر کردن:
المبه
الکی
المبه چوب بلند و نازکی هسته که از قلمه درخت تبریزی میگیرین.
ارتفاع این چوب به ۴ تا ۵ متر میرسه.
المبه ر در پاییز میچنن و بعد از اینکه پوستش بیگیتن و صافش کردن جای خشکی مینگنن تا سال دیگه ای ب آماده گرده.
الکی معمولا۱/۵ تا ۲ متر هسته. پیش کلان با الکی میزنن و تک کلان با المبه.

جوز جیر کن باید وارد باشه که کدام شاخی سر بشوأ که به تمام دار مسلط باشه ‌ تعادل خودش هم حفظ بو. پایین تران هم که معمولا دست چین مینون.

🔻بعد از جیر کوردن و تقسیم جوزان میرسیم به ولوزه.
ولوزه٬ جوزانی که از چشم دور بماندیه و یا جوز بزن نتانستیه جیر کنه بعدا میریزه ر میگن.
ولوزه سهم هر کسی هسته و هیچ کس ایرادی نیمیگره. پای درختی که جوزش بزی گردی باشه ولوزه آزاده.  به شرطی که در حصار باغ نباشه.  این یه رسم کلی در تمام طالقانه.

🔻بعد از جیر کوردن جوز میرسیم به جمع و جور کوردن یا اصطلاحا کورچ کوردن.
جوزانی که داری سر یا موقع جیر کوردن قاقو گردین از بقیه جوزان جدا مینیم‌، بعد آنانی که میشا با چاقو یا ضربه کوچیک سنگ سوآلمش جدا میبو ر قاقو مینیم. ما بقی ر میریزیم گونی ی میان مینگنیم سی ی ( سایه) جا تا چن روز خودش میرسه و پوستش ول میبو.  بعد آنانم قاقو مینیم.

بعد از قاقو کوردن جوزان جای افتو پهن مینیم تا خشک گرده. جایی که از باران دور باشه.  بعد که خوب خشک گردی جمعش مینن و گونی میزنن و آنموقع میشمرن بینن چند تا جوز دارن.

البته الان تمام ساختمانان شیروانی کورد هسته و بهترین و خشک ترین جا برای خشک کوردن جوز هامون شیروانی بیخ.
جوز با پوستش تا ۴ سال بلکم ویشتر دی میشا بداشتن. جوز اگه رطوبت نینه و مورچانه نزنه سالم میمانه.

🔻بهترین روش برای اینکه جوز سالم و کامل مغز کنین اینه که جوز قبلش اویی میان بنگنین به مدت ۲۴ ساعت پوستش که خیس باخورد راحت بشکست میبو و مغز راحت در میا. این روش برای جوزانی که سوزنی هسته با آب نیمگرم و تا ۳ روز.

بعد از مغز کوردن مغز باید جای خشک پهن کنین تا کاملا خشک گرده. و بهتر آنکه چوب وسطش در نیوریم.
البته اگر بتانی همان موقع که میخوای استفاده کنی همان موقع جوزِ مغز کنی، خیلی بهتره چون جوز مغز که چند روزی بمانه، خواصش کم میبو. البته این برای نگهداری طولانی مدت  کاملا درسته.  ولی وقتی میخی هر روز با صبحانه ت مغز باخوری گو نیمیبو صبح به صبح همسادتی کله ی سر بکوب بکوب کنی.😄 پس مجبوری یه کم مغز داشته باشی حداقل خوراک یک ماهته.

🔻بهترین روش روغن گیری به جهت درمان اینه که جوز درسته با پوستش رو حرارت بنگنی بعد از اینکه جوز با پوستش بپت روغن گیری کنین. این روش هم روغن بیشتری هامیدیه هم خاصیت بالاتری داره.

 کرچ آقوز (اصطلاحاً: گردوهای سوزنی) مغز کردنش بابای آدمو درمیاره.  آنقدر که مثل گردیه: هر آدُمی که سفت و خسیس باشه: اوره میگوئن کُچه جوز!

دانش کشاورزی پیشنهاد مینه اون کچه درختان اره کنین، قشنگ گلبر کنین، بدا سال بعد رخ کن، اونوقت خجیر جوزی همرا پیوند کنین تا برای همیشه از کوری بکشین به هنگام جوز مغز کُردُن خلاصی پیدا کنین.

🔻به آقایان عاشق پیشه پیشنهاد مینیم برای عشقتان یه جوز دار بنشانین و بهشان تقدیم کنین. در خیلی از خانواده های طالقانی رسمه که به وقت تولد وچشان، یا عروس بیاردن، یه جوز دار می نشانن و به نام میزنن که بسیار رسم پسندیده و خجیری هسته و همین کوچیک نکته ها هسته کو زندگی ر گرم مینه.


 ___________ پـایـان  ___________

✍تهیه کننده مطلب: سیده فاطمه میرتقی-اورازان
      به همراهی گروه تولید محتوای درجی
    

🔻کپی برداری از این متن، تنها با ذکر منبع آن (کانال تلگرامی درجی) مجاز است و در غیر اینصورت، کپی کننده در دنیا و آخرت، مدیون خواهد بود. 🔺


ایمسالی جوز دی جیر کرده
نیشته میشماره.... مهدی خورانی


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۲ مهر ۹۵ ، ۱۵:۱۵
درجی طالقانی

جـُوز و جـُوز دار (گردوی طالقان) قسمت دوم

دوشنبه, ۱۲ مهر ۱۳۹۵، ۰۳:۱۰ ب.ظ

🔻از جوز در غذاهای مختلفی استفاده مینون: فسنجان - مرجو خورش- ترش آش-  نان تخمین- کُتُنی ( مخلوط جوز و توت) -  ماهی گرده بیج  و ...
وقتی که جوز ریز هسته و باصطلاح هنوز به زک نرسیه و چوبش سفت نگردیه، این مرحله میتانین ازش ترشی درست کنین و خیلی هم خوشمزه هسته. البته ترشیش زحمت فراوان داره‌.

🔻تمام اجزای جوز برای درمان بیماریها قابل استفاده هسته. ولگ - پوست- سوآلوم- مغز- ریشه- پوچول
در قدیم از سوآلوم در صنعت رنگرزی استفاده میکردن و رنگ اکثر قالی های طالقان از سوآلوم هسته.

🔻در گذشته ریز جوزان سوراخ میکوردن نخ میانش د رد میکوردن بعد به گهواره یالان اوزان میکوردن.
در مراسم گاهره بندانی چند تا جوز حبه قند یالی گاهره ی سر میشکستن که یال به سر و صدا بلند عادت کنه‌
و موقع بشکستن میخانون
اگه ننت و آقات دعوا کور ن نترسیا
اگه جوزان قرقر کوردن نترسیا
اگه قلاجی صدا بیومه نترسیا

در بازیهای محلی کنار قاب بازی و تیله بازی جوز وازی هم مرسوم هسته.

در مراسم عروسی هم جوز نقش داره.
وقتی میخوان عروسی ب خرج بار بربینون ضمن برنج و روغن و گوشت و قند و چای مقداری هم جوز هامیگیرن.
این مواد هامون مواد غذایی در روز عروسی هسته که امروزه داماد به تعداد نفرات پیشنهادی از طرف خانواده عروس شام هامیدیه.

🔻در بحث ارث و میراث هم جوزدار از سایر درختان جدا میبو و تقسیم بندی جداگانه ای داره.
یعنی جوز داران میشمرن بعد تقسیم مینون.  سهم دختر و سهم پسری. در جاهای که مثل اورازان که زمینش وقف هسته و به دختر زمین نیمیرسه‌، جوزداران تقسیم مینون و اینجه سهمی اسم ملکیت به میان میا.
ملکیت چیه؟
ملکیت سهم صاحب زمین هسته که در قبال آبیاری و اینکه جوزدار در ملک او قرار داره از صاحب درخت میگیره. البته صاحب زمین میتانه درخت بخره‌. ولی اگه نخری نمیتانه از ورود صاحب درخت به ملکش ممانعت کنه و او میتانه به دارش سرکشی و رسیدگی کنه. در مورد سهم ملکیت میگن پنجک یعنی چهار تا جوز صاحب درخت یکی صاحب ملک.

🔻در مورد  زمینهای اربابی هم طبق توافق ارباب و رعیت تقسیم میبو. مزد کارگری که جوز جیر مینه هم با جوزه.  البته این هم با توافق صاحب درخت و جوز بزن هسته ولی یه عرف عمومی داره.  دارانی که کمتر جوز دارن و یا خیلی بلندن و خطر جانی دارن، دو بر یک یا نُصمه ای میزنن.  ولی بقیه جوزداران سه بر یک.
تقسیم جوز هم به این صورته که از یک سطل به عنوان کیل استفاده مینون.

🔻به کسانی که در جمع کوردن جوز کمک کوردین هم معمولا یه پیمانه جوز هامیدین که اصطلاحا میگن رصدی. و این رصدی از سهم صاحب درخت کم میبو. به پیرزن و پیرمرد هم  که پای درخت میان سهمی هامیدین.

 ___________ادامــــه دارد  ___________

✍تهیه کننده مطلب: سیده فاطمه میرتقی-اورازان
      به همراهی گروه تولید محتوای درجی
    

🔻کپی برداری از این متن، تنها با ذکر منبع آن (کانال تلگرامی درجی) مجاز است و در غیر اینصورت، کپی کننده در دنیا و آخرت، مدیون خواهد بود. 🔺



ایمرو ننه جوز خورشت بپتیه، چه جوز خورشتی 😋😋😋 عکس: تابنده صادقی

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۲ مهر ۹۵ ، ۱۵:۱۰
درجی طالقانی

جـُوز و جـُوز دار (گردوی طالقان) قسمت اول

دوشنبه, ۱۲ مهر ۱۳۹۵، ۰۲:۵۵ ب.ظ

در مبحث جوز و جوزدار خزان کوردن عملی هسته غیر قابل اجتناب. خزان کوردن یعنی جوز دار که میخوان بنشان اول جوز (تخم) در یه جایی میکارن بعد از رشد تا ۳ سالگی به مکان اصلی انتقال میدین. این کار در همه جا مرسوم نی.

🔻در تقسیم بندی و نام گذاری خود مغز:
۱/۴ قیجیل
۱/۲ لنجه
۱ کامل و سالم قوتیلی
و در مورد مقدار از "دست" که هامون ۱۰ عدد باشه استفاده مینُن. مثلاً میخَای بگی: مُن ۲۰۰ تا جوز میخوام، میگی ۲۰ دست جوز میخوام.

🔻مطلب بعدی در مورد جوز دار خارج کوردن آب سیاه جوزدار هسته که تأثیر فراوانی در رنگ مغز داره. بعد از آبان ماه زمانی که دار میشو که استراحت زمستانی کنه و ما هم پای درخت  کود مناسب بریتییم، در درختهای مسن تر قسمتی از تنه درخت می کنیم به ارتفاع تقریبا ۲۰ سانت و در درختان جوانتر یه میخ کلفت فرو مینیم تنه درخت. این کار باعث میبو آب سیاه درخت از این قسمت خارج گرده و رنگ جوز مغزمان سفیدتر گرده. البته این کار ر هر سال انجام نیمیدین، به فاصله هر ۵ سال یکبار.

🔻تابحال شکوفه ی جوزِ بِیدی یِن؟ شبیه کُرم سبز رنگ هسته. یکی از دلایلی که شکوفه جوزدار به این شکل هسته اینه که در گرده افشانی جوزدار، حشرات نقشی نودارن و تنها به توسط باد گرده افشانی مینُن.

🔻مهمترین انواع گردو که در ایران کاشته می شوند عبارتند از : گردوی کاغذی، سنگی، ماکویی، سوزنی، نوک کلاغی، ضیا آبادی، خوشه ای، سبزوار، آمیخته خراسان، مازندران، شهمیرزاد، قزوین و طالقان، آذربایجان، همدان و تویسرکان، سایر مناطق

🔻در مورد درخت گردو این نکته ر باید توجه داشته باشید که نسبت به سایر درختان کم آب تر هسته و نیاز به آبیاری فراوانی نوداره.
اگر در کنار بقیه داران آبیتان می کارین، خیلی  او به سمت جوز دار هدایت ناکنین.

🔻در فرهنگ طالقان جوز و جوزدار از اهمیت خاصی برخوردار هسته. به علت اینکه تنها منبع غذایی و درآمدی هسته که در تمام طالقان به چشم میخوره. ضمناً یکی از مهمترین محصولات و سوغاتیهای طالقان، جوز می باشد.


___________ادامــــه دارد  ___________


✍ تهیه کننده مطلب: سیده فاطمه میرتقی-اورازان
      به همراهی گروه تولید محتوای درجی
     و سایت تخصصی گردوی بوانات

🔻کپی برداری از این متن، تنها با ذکر منبع آن (کانال تلگرامی درجی) مجاز است و در غیر اینصورت، کپی کننده در دنیا و آخرت، مدیون خواهد بود. 🔺


اَغوزانه دارانی بیخ دَ جمع کردم کرکُتال گردیَم،آخِش، بنیشم تَشی سری  چایی رَ باخوردم جان هایرُم
متن و عکس:افتخاری«پراچان»


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۲ مهر ۹۵ ، ۱۴:۵۵
درجی طالقانی

حکایت آزاده و شهید گمنام اورازان

يكشنبه, ۴ مهر ۱۳۹۵، ۰۳:۲۵ ب.ظ

بچه که بودم، هربار به امامزاده می رفتیم، در قسمت بالایی امامزاده، چند مزار شهید وجود داشت که از بستگان دور و نزدیک بودند. سنگ یکی از این مزارها چند سال بعد، نام و عنوانش تغییر کرد.
قضیه از این قراره که یکی از جوانهای جبهه رفته ی ده، شهید میشه و پیکر سوخته اش به روستا میاد برای تشییع و دفن. میگن در میان ضجه ها و ناله های خانواده و اطرافیان، مادر شهید مدام میگفته: این پسر من نی...
اینو به حساب واکنش طبیعی انکار مرگ عزیز میگذارند اما چند سال بعد، پسرِ شهیدِ زن، در جمع اُسرای آزاده شده، به وطن برمیگرده.
و از اون به بعد، مزار اون شهید، عنوانش میشه: شهیـــد گمنام

و به عقیده خیلیها در این قضیه سری نهفته است.. این که یه شهید بی نام و نشون، در روستایی که همه ساکنینش از سلاله بانو زهرای اطهر و در ایمان و تقوا، زبانزد خاص و عام هستند، سکنی بگیره.
روستایی که بسیاری شهید و جانباز و اسیر و رزمنده تقدیم میهن اسلامی کرده است، حالا یک شهید گمنام هم دارد.

حالا می خواهم کلامی با این شهید بزرگوار، به لهجه ی اورازانی حرف بزنم:

شهید گمنام اورازان.. نمیدانُم تی یی ننه، زنده یه یا نه، اما عزیزِ برارم، کاش خُنُکه نسیمی که از لابلای اِسپی داران سهی قامت رَد میبو و معطر به قشنگه گیلگلیانه کوهساران میگرده، تی یی ننه ایب خبر بَبُره که یالُکت، خُجیر جایی خُوتی...
که سادات اورازان، تو ر خوب پِذرَیی مینُن... که نیاز و شعبان و حسنی ننه، هروخت میان خودشانی یالی مزاری سَر، تیب دی، مادرانه فاتحه میخوانُن و خوآرانشان، اوُل گلاب تی یی سر می پاشُن... که دِلَکُش راحت باشه و تی یی غُصه ر کمتر باخوره...
آها... راحت باخوس برار جان... در این خاک و دیاری که تو خوتی یِی، هنوز تی یی راه، سبزه و رهرو داره.
راستی، سلام ما ر به جد شهیدمان برسان.

سیده مریم قادری
#اورازان



این مطلب در کانال تلگرامی طالقانی ها منتشر شده است.



۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۴ مهر ۹۵ ، ۱۵:۲۵
درجی طالقانی

یادش بخیر قدیمان

يكشنبه, ۲۱ شهریور ۱۳۹۵، ۱۲:۵۶ ب.ظ

یادش بخیر قدیمان
یه پنجشنبه و جمعه دبی
با یه آبّا و ننه
با کلی فامیل
دورهمی و شونشینی
بی ریا و خوش

اما الان چی؟؟؟

صد تا پنجشبه و جمعه
میا و میشو...

نه از آبّا و ننه خبریه
نه از اون همه فک و فامیل
انگار همه شان وصل به آن دوتا بین

تا  آبّا و ننه بشین
جمعمان از هم بیوسی

خداییش وچان بیایم همین دورهمیان باقیمانده
که هر از گاهی با هم داریمه
 قدر بدانم

عکس از: سعید

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۱ شهریور ۹۵ ، ۱۲:۵۶
درجی طالقانی

ازدواج طالقانی

يكشنبه, ۲۱ شهریور ۱۳۹۵، ۱۲:۱۹ ب.ظ

وقتی مجرد بودیم، خیلی ها میومدن خواستگاری که من دوسشون نداشتم. و اون خیلی ها، که ما فکر میکردیم میتونیم با خواستگاری اومدنشون، یکیو دوست داشته باشیم، نمی آمدند. و حتی اون یک نفری رو هم که ایمان داشتیم دوستش داریم، از خجالت رومون نمیشد نگاهش کنیم.

قسمت خیلی جالبترش آنجا بود که وقتی با غریبه ازدواج کردیم، یه هویی هر چی آدم حسابی تو ده بود، تا به من و مادرم میرسیدند میگفتند: آخ که ما دیر جنبیدیم و دختری به این خوبی رو از دست دادیم و ازین حرفا...

من نمیدونم چرا همیشه اینطوریه ؟!؟!
بعضی وقتها باید یه چی و از دست بدی تا قدرشو بدونی!
از طرفی گفتن: همیشه علف در خونه بو زده است!
یعنی غریبه هایی که در امتیازبندی رده های پایینتری دارند، از جذابیت بیشتری نسبت به خودیها برخوردارند.
شاید به این دلیل که همون ناشناخته بودنشون، در ابتدا جذابیت میاره.

ولی تجربه نشون داد که ازدواجهایی که در میان بستگان، خویشان و همشهریها انجام شد، همیشه پایدارتر و سعادتبارتر بوده.
من یکی که همیشه ترجیح میدم بچه هام، با یک طالقانی ازدواج کنند تا یک غریبه. شما چی عزیزجان؟

براساس طرحی از بانو مینو تاجدینی
تهیه شده در گروه تولید محتوای درجی



عکس از: بنفشه چراغی

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۲۱ شهریور ۹۵ ، ۱۲:۱۹
درجی طالقانی

مرد خدا: مرشد چلویی

سه شنبه, ۱۶ شهریور ۱۳۹۵، ۰۲:۵۰ ب.ظ



گوشه ی شرقی مسجد جامع بازار تهران، یه دوکّانِ غذاخوری دَبه که اونه ای سَر در بَنوشت بَه:
هم نسیه هامیدی ییم، هم وجه نقد، به اندازهٔ توانمان

هر وقت پادو وچاکان میامیَن که صابکارشانیب غذا بَبُرُن، یه مُزّه دارَ لقمهٔ چَبرِ گوشت و کُباب، با ته دیگ زعفُرانی دُرست میکُرد وخودشی دَسی همراه، میندا اوشانی دُهانی میان و خودشی همراه میگوت: نکنه صابکارش این غذا دَ هیچی او رَ هانِدی و این وچه دی دلش بخوا، مُن خدایی شرمنده گردم!

این دوکّان دار وکاسب نمونه، که الحق حبیب خدا بَ، اُسمُش حاج میرزا عابد نهاوندی، معروف به مرشد چلویی بَ.
حاج میرزا، پیرمردکی بلند قد، با دیمی نورانی و ریش خیلی سیفیدی بَ و خیلی دی خوش اخلاق.
خدا او رَ رحمت کنه
این روزان این مرشدانی جای خالی، خَیلی احساس میبو
البت ما دی از این جور کسبه ها و مرشدان، طالقانی میان زیاد داشتیم. خدا اوشان رحمت کنه. هنوزم داریم که در خفا دستگیری مینُن. خدا اوشان بُداره.

انتخاب متن: ابوالفضل یزدانی – خسبان
برگردان متن: سیدمصطفی افتخاری – پراچان
تهیه شده در گروه تولید محتوای درجی



۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۶ شهریور ۹۵ ، ۱۴:۵۰
درجی طالقانی

خوشبختی

سه شنبه, ۹ شهریور ۱۳۹۵، ۰۳:۰۲ ب.ظ

یه روز یه فقیرِ مَردُک سه تا جُوز بِخِری، اولی رَ بُشکست پوچ دَرامه دومی رَ بُشکست اون دی پوچ دَرامه، پایسا لامپانَ خَموش کُردو اون سومی جُوزَ بُخُورد.

بعضی موقعان باید خودمانَ به نِیدیَن و نَفَهمستُن بِزِنیم تا بُتانیم زندگی کنیم.

 وقتی گُسنه ایم یه پارَک نان، خوشبختیَه
  وقتی تَشنه ایم یه قطره اُوو، خوشبختیَه
 وقتی خُوو وِمان بیگیت، یه چُرتُک، خوشبختیَه.

خوشبختیانی قَدرَ بُدانیم.🌷


ارسالی از: احمد لهراسبی



۲ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۹ شهریور ۹۵ ، ۱۵:۰۲
درجی طالقانی

روزه ی دحوالارض

دوشنبه, ۸ شهریور ۱۳۹۵، ۱۰:۱۴ ق.ظ

تاریک صبح، خو د پا میستوم
امروز منی ب فَرخ مینه
شووول مینُم:
کی مُن د امروز خوشبخت تره؟

فرشته آن، منی شوول میشنواُن
میگون: چُ بَ؟

میگوم: مُن و نگارُم ایمروز همدیگری همرا، روزه داریم

زمین د صدای شوول میا

:_____❤️_____!


مرد ماهیگیری، دستشی میان مروارید داره
میگو: کی مُن د خوشبخت تر؟

من دی آسمان د شوول میکشُوم:
من امروز تُ د خوشبخت تَروم!

:_____❤️_____!


امروز من همه د خوشبخت تروم
همه د
نگار جان
من امروز خوشبختترین آدُم، زمینی سَر هستُم


📝 دلنوشته ی "عزیزی" برای "نگاری"
📆   دحوالارض 1437 هجری قمری
 عکس: مریم سمیع زادگان

این مطلب در کانال طالقانیها منتشر شده است.



۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۸ شهریور ۹۵ ، ۱۰:۱۴
درجی طالقانی

من زن میخواهم

يكشنبه, ۷ شهریور ۱۳۹۵، ۱۰:۵۷ ق.ظ

مُن زُن میخوام!
ترجمه ای آزاد از« I want a Wife» که جودی برادی بنوشتیه.

من آن دسته آدمانی میان دروم که اوشان میگن «عیال».
البت « ننه» دی هستم.
یه مردا از رفیقان قدیمیمَ چند وخت پیش یه مَهمانی ی میان بیدیم٬ زناش تازه طلاق هاگیتی بَ.
می گوت دوواره میخوا زن ببره.
 به فکر بشیم « چو کاره خوبی٬ راستی کیه که نخوا زن ببره؟» راستیتوش بخین « منم زن میخوام.»
چیبَ؟
هلا جوابش تیب میگم:
میخوام دوواره درس بخوانوم و یه راه کسب و درآمدی خودمی ب  اگه دی گردی خانواده می ب درست کنم.
یه زن میخوام که زحمتکش باشه و منه دانشگاه برسه.
آنوخت که من دروم درس میخوانم
حواسش به یالانمان باشه.
درس و مقش و نظافتشان رسیدگی کنه.
همیشک سالم و تندرست بدارشان.
به امور شخصی و اجتماعی زندگیشان برسه.
اوشان همه جا ببره. ( پارک٬ موزه٬ باغ وحش سینما)
اگه دی یه وخت مریض گردین٬ تیمارشان کنه.
نییَلَ یالانی مریضی مانع مینی کاران و حواسم گرده.
کارومند دی باشه و دخل خانه ر پر کنه
پولش من و یالانمانی ب خرج کنه.
یالانمانی واسان کارش د بزنه.
البت با این کارش٬ مزدشَ کم میبو٬ امبا عیب نداره من تحمل مینم.
مینی زن باید ارجحیتش احتیاجات شخصی من باشه.
همیشک خانه ر تمییز و آراسته بداره.
مینی ریخت و پاشانَ جماوری کنه.
لواسانمه بشوره. اتو کنه. تا کنه تا چیریک نگورده. نو لواس مینیب هاگیره.
خودومی وسیله هانه مرتب کنه تا زودتر پیداش کنم.
دستپختش دی خجیر باشه.  خریدانه خودش کنه و خوشمزه غذا بپچه
وختی میخیم بشیم سفر همراهم بو.
اونجه که دریم وسایل استراحت و تفریح ر مینیب آماده کنه.
کار و زندگی د شاکی نبو.
شنونده خوبی باشه و مینی حرفان دی خوب گوش هادیه.
مسئله هانمه حل کنه. مقشانمه بمویسه.
درسم که تمان گردی و ی کار خوی پیدا کوردوم٬ کارش ول کنه. جهندمه بازنشستگی و عاقبت و خودشی امیال اجتماعی،خانه بمانه یالانَ بداره و اوشانی مواظب باشه.
یه زن میخوام به زندگی اجتماعیم برسه.
وختی میخیم بشیم مهمانی یالان نیوره. یکی پیدا کنه از خودشی فامیلان اوشانو بداره
وخت دی مهمان دعوت کوردوم٬ قشنگ اوشان د پذرَیی کنه.
با حرف نیزین و گوش بدانوش مینی حرفانَ تأیید کنه.
یالان زودتر باخوسانه که من و مهمانمی مزاحم نباشن.
خجیر مهمانان د پذریی کنه. خالی ظرفان پیششان د ویگیره.
یه زن میخوام که مینی نیازهای جنسی بفهمه.
به شرطی که نیاز خودشه اهمیت ندیه.
تازه مینی بی میلی دی درک کنه.
حواسش باشه بموقع وچه بیاره بدموقع وچه نیوره٬ من زیادی یال نمیخوام.😡
به من وفا دار باشه. اینه ر بدانه که
من اندی دل مشغولی داروم که  حسودی و رقیبیی ب جا نداره.
من آزاد بنگنه که اگه یکی دییَر  بهتر از او پیدا کوردوم خودوش بنگنه بشواَ.
تازه بعد طلاق هاگیتون دی یالان ویگیره ببره.
چون من میخوام یه زن تازه بیگیرم وخت ندارم یال داری کنوم.
حلا شما قاضی٬ اگه مینی جا بیین زن نیمی خواستین؟

✍ برگردان: سیده فاطمه میرتقی



۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۰۷ شهریور ۹۵ ، ۱۰:۵۷
درجی طالقانی