درجی: دریچه‌ای رو به فرهنگ، زبان، مردم و خاک طالقان

درجی، به طالقانی یعنی: دریچه سقفی خانه‌های قدیمی که رو به نور و هوای تازه باز می‌شد و نقش پررنگی در معماری، فرهنگ، افسانه‌ها و مراسمهای طالقانی دارد.

درجی: دریچه‌ای رو به فرهنگ، زبان، مردم و خاک طالقان

درجی، به طالقانی یعنی: دریچه سقفی خانه‌های قدیمی که رو به نور و هوای تازه باز می‌شد و نقش پررنگی در معماری، فرهنگ، افسانه‌ها و مراسمهای طالقانی دارد.

درجی: دریچه‌ای رو به فرهنگ، زبان، مردم و خاک طالقان

دوست عزیز سلام

طالقان، ولایتی اصیل و ریشه دار، با مردمانی نجیب و آرام و فرهیخته و فرهنگی غنی و ناب و بی‌بدیل است.
از نظر جغرافیایی، طالقان را نگین رشته کوه‌های البرز می‌دانند. دیاری محصور در کوه‌های جنوبی مازندران و گیلان، همسایه با کرج و الموتِ قزوین. با فاصله 166 کیلومتری از تهرانِ پایتخت.

این دیار، 86 پارچه آبادی دارد که برخی از روستاهای آن، به دلایل فرهنگی (مثل: روستای اورازان - زادگاه جلال آل احمد که کتابی هم به همین نام دارد) سیاسی مذهبی (مثل: روستای گلیرد - زادگاه آیت الله طالقانی، جاذبه‌های توریستی (مثل: روستای کرکبود - آبشار کرکبود و روستاهای حاشیه سد طالقان) و دلایل دیگر، آوازه‌ای جهانی دارند.
همچنین یکی از مرموزترین روستاهای ایران که به "ایستا" معروف است و در خود طالقان به "ترک آباد" شهرت دارد، در آن واقع شده است.

امّا بیشترین شهرت طالقان، مربوط به مفاخر و بزرگان آن است. از ابوذر زمان (آیت‌الله سید محمود طالقانی) و نویسنده خسی در میقات (مرحوم جلال آل احمد) گرفته تا شهید تیمسار فلاحی، دکتر حشمت، درویش خانِ اهل موسیقی و زنده یاد مریم میرزاخانی که مشتی است نمونه‌ی خروار در ذکر مفاخر و بزرگان طالقان.

ناحیه طالقان، زیستگاه حیات وحش وگونه‌های متنوع گیاهی است که واجد ارزش‌های تفرجگاهی هستند.
طالقان به غیر از آثار ارزشمند طبیعی که درخود جای داده‌است، اماکن زیارتی و تاریخی ارزشمندی نیز دارد که بر جاذبه‌های آن می‌افزایند.

زبان مردم طالقان از ریشه های فارسی - تاتی است.
ما در اینجا گرد هم جمع شده‌ایم تا طالقان خود را بهتر شناخته و در جهت احیای فرهنگ و زبان خود گام برداریم.

تمام تلاش و همت ما بر این است که زبان و فرهنگ و خاک طالقان عزیزمان، از هر گزند و آسیب، محفوظ بماند.

خُجیره هم زبانان، البرزیانِ نازنین، شمایی قدم مایی چُشمی سر.
به خودمانی زبان گپ بَزنیم تا ماندگار بُمانه.


برای ارتباط با ما
از طریق ایمیل به آدرس taleghanidarji@gmail.com مکاتبه کنید.

طبقه بندی موضوعی
بایگانی

۱۱۲ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «کانال طالقانیها» ثبت شده است

کلوچه سیب (پایِ سیب)

يكشنبه, ۱۷ مرداد ۱۳۹۵، ۰۲:۰۴ ب.ظ



کلوچه سیب

🍥 مواد لازم:
آرد: حدود 500 گرم
پودر خمیر مایه فوری: یک قاشق غذاخوری
شکر: دو قاشق غذاخوری برای داخل خمیر، سه قاشق غذاخوری برای روی سیب
دارچین: یک قاشق چایخوری
تخم مرغ: یک عدد کامل برای داخل خمیر، یک عدد زرده برای روی کلوچه
نمک: نیم قاشق چایخوری
شیر:  یک پیمانه
روغن یا کره: 6 قاشق غذاخوری
سیب: دو عدد

🍪 طرز تهیه:
ابتدا خمیر رو درست می کنیم: آرد، یک قاشق غذاخوری مایه خمیر فوری، دو قاشق غذخوری شکر، تخم مرغ، شیر و نمک، به همراه شش قاشق غذخوری روغن رو با هم خوب ورز بدید، و توجه داشته باشید که آرد رو باید کم کم بریزید تا خمیر نرم و لطیفی بدست بیاد و ممکنه آردتون زیاد یا کم بیاد.
بعد خمیر رو بگذارید یک ساعت بمونه تا خوب پف کنه

برای داخل کلوچه، سیب رو خرد کنید و یک مقدار با کره تفت بدید و چند قاشق شکر و دارچین بسته به ذائقه خودتون اضافه کنید و بزارید کنار

از خمیر به اندازه یک گردو بزرگ یا نارنگی کوچک بردارید و باز کنید. کمی از سیب آماده شده رو  توش بریزید و به شکل توپ گرد در بیارید. خمیرها رو توی کپسول مافین بگزارید و برای نیم ساعت به خمیر استراحت بدید تا شکل بگیره.

بعد زرده تخم مرغ رو با برس روی خمیرها بکشید. یه چوب خلال روی خمیرها بزنید و بگذارید داخل فر با دمای صد و هشت درجه بپزه تا روش طلایی بشه.

نکته: اگه به کلوچه های خیلی شیرین علاقه مندید، شکری که در خمیر استفاده کردید رو زیادتر بریزید.

🍃🍪🍎☕️🍃

این کلوچه رو درست کنید و در عصرهای بلند آخر تابستون، از عزیزانتون با یک فنجان چای و قدری مهربونی، پذیرایی کنید.

🍃🍪🍎☕️🍃     نوش جان

ارسالی از: سیده مریم قادری
#اورازان
منتشر شده در کانال طالقانیها

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۷ مرداد ۹۵ ، ۱۴:۰۴
درجی طالقانی

ریشه یابی "ولنتاین"

يكشنبه, ۲۵ بهمن ۱۳۹۴، ۰۲:۳۵ ب.ظ

آورده اند در قدیمان یه وَله طال، روخانه ای دَم اَلَک گردی به
یه توره پُسر اونه رِ ویگیت هادا همسایشانی دُتر

اون دُتر دی یه آبله رو لالِ پُت پُت بَ کو تا بحال کسی او رِ چیزی هاندابه

او با خوشحالی وَله طالو بیورد خانه و داد بزی: این دی مینی وَله طال

از آن به بعد عشاق این روزو جشن بیگیتن و نامشُ بنگین: وَله طال که به مُرور گِردی: ولنتاین!

محقق: مریم قادری!!!

_________________

وَل: کج و کوله
طال = سُر: تپاله گاو که به عنوان سوخت استفاده میشود.
تور: دیوانه
لال پُت پُت: کسی که لکنت زبان دارد.
اَلَک گردی بَ: افتاده بود.


این داستان در گروه فرهنگی طالقانیها به صورت نمایش رادیویی تهیه و منتشر شده است. برای دریافت آن کلیک کنید.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۵ بهمن ۹۴ ، ۱۴:۳۵
درجی طالقانی