درجی: دریچه‌ای رو به فرهنگ، زبان، مردم و خاک طالقان

درجی، به طالقانی یعنی: دریچه سقفی خانه‌های قدیمی که رو به نور و هوای تازه باز می‌شد و نقش پررنگی در معماری، فرهنگ، افسانه‌ها و مراسمهای طالقانی دارد.

درجی: دریچه‌ای رو به فرهنگ، زبان، مردم و خاک طالقان

درجی، به طالقانی یعنی: دریچه سقفی خانه‌های قدیمی که رو به نور و هوای تازه باز می‌شد و نقش پررنگی در معماری، فرهنگ، افسانه‌ها و مراسمهای طالقانی دارد.

درجی: دریچه‌ای رو به فرهنگ، زبان، مردم و خاک طالقان

دوست عزیز سلام

طالقان، ولایتی اصیل و ریشه دار، با مردمانی نجیب و آرام و فرهیخته و فرهنگی غنی و ناب و بی‌بدیل است.
از نظر جغرافیایی، طالقان را نگین رشته کوه‌های البرز می‌دانند. دیاری محصور در کوه‌های جنوبی مازندران و گیلان، همسایه با کرج و الموتِ قزوین. با فاصله 166 کیلومتری از تهرانِ پایتخت.

این دیار، 86 پارچه آبادی دارد که برخی از روستاهای آن، به دلایل فرهنگی (مثل: روستای اورازان - زادگاه جلال آل احمد که کتابی هم به همین نام دارد) سیاسی مذهبی (مثل: روستای گلیرد - زادگاه آیت الله طالقانی، جاذبه‌های توریستی (مثل: روستای کرکبود - آبشار کرکبود و روستاهای حاشیه سد طالقان) و دلایل دیگر، آوازه‌ای جهانی دارند.
همچنین یکی از مرموزترین روستاهای ایران که به "ایستا" معروف است و در خود طالقان به "ترک آباد" شهرت دارد، در آن واقع شده است.

امّا بیشترین شهرت طالقان، مربوط به مفاخر و بزرگان آن است. از ابوذر زمان (آیت‌الله سید محمود طالقانی) و نویسنده خسی در میقات (مرحوم جلال آل احمد) گرفته تا شهید تیمسار فلاحی، دکتر حشمت، درویش خانِ اهل موسیقی و زنده یاد مریم میرزاخانی که مشتی است نمونه‌ی خروار در ذکر مفاخر و بزرگان طالقان.

ناحیه طالقان، زیستگاه حیات وحش وگونه‌های متنوع گیاهی است که واجد ارزش‌های تفرجگاهی هستند.
طالقان به غیر از آثار ارزشمند طبیعی که درخود جای داده‌است، اماکن زیارتی و تاریخی ارزشمندی نیز دارد که بر جاذبه‌های آن می‌افزایند.

زبان مردم طالقان از ریشه های فارسی - تاتی است.
ما در اینجا گرد هم جمع شده‌ایم تا طالقان خود را بهتر شناخته و در جهت احیای فرهنگ و زبان خود گام برداریم.

تمام تلاش و همت ما بر این است که زبان و فرهنگ و خاک طالقان عزیزمان، از هر گزند و آسیب، محفوظ بماند.

خُجیره هم زبانان، البرزیانِ نازنین، شمایی قدم مایی چُشمی سر.
به خودمانی زبان گپ بَزنیم تا ماندگار بُمانه.


برای ارتباط با ما
از طریق ایمیل به آدرس taleghanidarji@gmail.com مکاتبه کنید.

طبقه بندی موضوعی
بایگانی

کوه بشین و تَره (سبزی) چینی - قسمت چهارم

چهارشنبه, ۱۹ خرداد ۱۳۹۵، ۱۰:۵۷ ق.ظ

خا ایسه شورک چینی شروع گردی و میخوا بشیم کوه، با توجه به تجربه ای که در کوه بشیَن دَسُم بما، اینانَه شما ر َمیگم:
جدای از اون قند چایی، سیاه کتری و نان و پنیری که به صورت جمعی ومیگیرین، نفری یه نان جداگانه همراه داشته باشین، چرا؟ چون کوه باعث ضعف میبو و ممکنه اون نفری که کوله پشتی وسایل همراشه، شمای همراه فاصله داشتِه بو، با اون نانی که همراتان دارین، میتانین ضعفتانَ بیگیرین.
اگه کوهی میان به لیواسکای تَرُ و تازه برخورد کُردین، حدالامکان از باخوردنش خودداری کنین یا خیلی خیلی کم باخورین. چون لیواسک ترشَه و باعث افت فشارمیگردَه و توانتانَه خیلی زود ازدست هامیدی یِین. مشکل دلپیچه دی ممکنه به سراغتان بیا.

وقتی بارِتانَ بچی یِین وکوله پُشتی رَ دوش گیتین و بسلامتی بیامین خانه، فامیلانتانی سوغاتی رَ فراموش ناکنین.
این خیلی مهمَه، خیلان پیر یا مریضه آدُمن یا توان کوه بِشیَن نُدارن و چُشمشان به شمایی دَس دَره. خدا هرچی روزیتان کُرده، اوشانی سهم دی میانش دَره. نیَلین آه بَکشن و دلشان بخوا که برکت هر چی بچِی یِین از بین میشو.
ویشترِ طالقانیایی که میشن کوه، ازکیسه، به عنوان کوله پشتی استفاده مینُن. یادتان باشه که از طنافهای نایلونی استفاده نکنین، چون به شدت دوشتانَ درد میارَه و تا دوهفته دی دردش میمانه.
حتماً یه ظرف شربت عسل، با خودتان داشته باشین چون در ارتفاعات که اُفت فشار دَره که به اصطلاح میگن: "کوه بگیتی" خیلی چاره سازه. ضمن اینکه این شربت جلو تشنه ای ر میگیره.
از باخوردُن وهمنى او خودداری کنین. همینطور وهمنی وَرفِ ناخورین. چون بخوردنش امکان داره بیماریهای گوارشی ایجاد کنه. دل درد و دل پیچه و گلاب به روتان، اسهال خونی‌.
همیشه کوه میشین یه بوته سیر دی همراهتان باشه، شستشو دهنده خوبی برای دستگاه گوارش هسته. اگه همراتان نبو و گرفتار گردی یِن، بجای سیر می تانین کوه پیاز، شورک یا سیابن دی باخورین. البت قبلش تمیز بشورد گرده.

هرچی بار اضافی کمتر بَبرین، سرجوعَرى بشین راحتتره. بعد بیشتر می تانین سبزی و کمان گوش بیگیرین وگردین و سرجیری پایتان کمتر فشار میا.
کوهی میان هرگز تمام نیروتان صرف نکنین، تا پاتان خانه هانناین، هنوز میتانه یه پیش آمدی گرده که به توانتان احتیاج باشه.
خا یه چایی باخُوریم مینی گَل دی تازه گرده، بقیه ش شماییب بگم.

✍متن، تهیه شده به کوشش: ابوالفضل یزدانی (خُسبان)، سیدمصطفی افتخاری (پراچان)، سیده فاطمه میرتقی (اورازان) و سایر اعضای گروه تولید محتوای درجی
📝 تنظیم و ویرایش: سیده مریم قادری، اُورازان
🎤  با صدای: سیده مریم قادری، اُورازان
عکسها: سمت چپ بالا، شهناز فلاحی (کولج)، سمت راست، عکاس ناشناس، سیده فاطمه میرتقی (اورازان) و سیدامین میرزکی (اورازان)
تهیه شده در گروه تولید محتوای درجی

هرگونه کپی برداری، تنها با ذکر منبع مجاز است.

این متن ارزشمند با صدای خانم قادری تقدیم به شما (دریافت کنید)

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">