زنگ خوشبختی
سه شنبه, ۱۱ آبان ۱۳۹۵، ۰۹:۴۰ ق.ظ
گاهی این خُجیرِ خوشبختی، اونقدر مایی نزدیکی دَرَه کو ما اصلا اونی متوجه نیمی بیم.
☆ ننه ای چایی که خُجیره دستانشی همراه دِمیکُرد گلدار پیاله ای میان، خوشبختی بَه...
☆ آقایی خشکه دستانَ بیگیتُن، خوشبختی بَه...
☆ وَچِگیمانی خنده از ته دل، خوشبختی بَه...
اما ما این خوشبختی رَ توجه نُکُردیم و یواش کنارش دَ بُگذشتیم
ننه ای سَر غُر بِزِیم که چُبَه این بیصَحب چایی پررنگه؟
آقامانی دستَ وُل کُردیم که شکاری جور بُدُویم
اما رفیق جان!
هرکُجه دری، سن و سالت هرچی که هَسته
ننه ای دامان وُ آقایی چُروکه دیمِ قدرَ بُدان
رفیق جان!
خوشبختیان ماندگار نییَن امّا تا وقتی دَرُن ازشان لذت ببر...._☆♡
✍ ارسال متن از:
آقای احمد لهراسبی، لهران-سنگبن
عکس: آقای احمد بلباسی
گروه تولید محتوای درجی
