درجی: دریچه‌ای رو به فرهنگ، زبان، مردم و خاک طالقان

درجی، به طالقانی یعنی: دریچه سقفی خانه‌های قدیمی که رو به نور و هوای تازه باز می‌شد و نقش پررنگی در معماری، فرهنگ، افسانه‌ها و مراسمهای طالقانی دارد.

درجی: دریچه‌ای رو به فرهنگ، زبان، مردم و خاک طالقان

درجی، به طالقانی یعنی: دریچه سقفی خانه‌های قدیمی که رو به نور و هوای تازه باز می‌شد و نقش پررنگی در معماری، فرهنگ، افسانه‌ها و مراسمهای طالقانی دارد.

درجی: دریچه‌ای رو به فرهنگ، زبان، مردم و خاک طالقان

دوست عزیز سلام

طالقان، ولایتی اصیل و ریشه دار، با مردمانی نجیب و آرام و فرهیخته و فرهنگی غنی و ناب و بی‌بدیل است.
از نظر جغرافیایی، طالقان را نگین رشته کوه‌های البرز می‌دانند. دیاری محصور در کوه‌های جنوبی مازندران و گیلان، همسایه با کرج و الموتِ قزوین. با فاصله 166 کیلومتری از تهرانِ پایتخت.

این دیار، 86 پارچه آبادی دارد که برخی از روستاهای آن، به دلایل فرهنگی (مثل: روستای اورازان - زادگاه جلال آل احمد که کتابی هم به همین نام دارد) سیاسی مذهبی (مثل: روستای گلیرد - زادگاه آیت الله طالقانی، جاذبه‌های توریستی (مثل: روستای کرکبود - آبشار کرکبود و روستاهای حاشیه سد طالقان) و دلایل دیگر، آوازه‌ای جهانی دارند.
همچنین یکی از مرموزترین روستاهای ایران که به "ایستا" معروف است و در خود طالقان به "ترک آباد" شهرت دارد، در آن واقع شده است.

امّا بیشترین شهرت طالقان، مربوط به مفاخر و بزرگان آن است. از ابوذر زمان (آیت‌الله سید محمود طالقانی) و نویسنده خسی در میقات (مرحوم جلال آل احمد) گرفته تا شهید تیمسار فلاحی، دکتر حشمت، درویش خانِ اهل موسیقی و زنده یاد مریم میرزاخانی که مشتی است نمونه‌ی خروار در ذکر مفاخر و بزرگان طالقان.

ناحیه طالقان، زیستگاه حیات وحش وگونه‌های متنوع گیاهی است که واجد ارزش‌های تفرجگاهی هستند.
طالقان به غیر از آثار ارزشمند طبیعی که درخود جای داده‌است، اماکن زیارتی و تاریخی ارزشمندی نیز دارد که بر جاذبه‌های آن می‌افزایند.

زبان مردم طالقان از ریشه های فارسی - تاتی است.
ما در اینجا گرد هم جمع شده‌ایم تا طالقان خود را بهتر شناخته و در جهت احیای فرهنگ و زبان خود گام برداریم.

تمام تلاش و همت ما بر این است که زبان و فرهنگ و خاک طالقان عزیزمان، از هر گزند و آسیب، محفوظ بماند.

خُجیره هم زبانان، البرزیانِ نازنین، شمایی قدم مایی چُشمی سر.
به خودمانی زبان گپ بَزنیم تا ماندگار بُمانه.


برای ارتباط با ما
از طریق ایمیل به آدرس taleghanidarji@gmail.com مکاتبه کنید.

طبقه بندی موضوعی
بایگانی

تدابیر طب سنتی در ماه مبارک رمضان - قسمت اول

سه شنبه, ۱ تیر ۱۳۹۵، ۱۲:۳۸ ب.ظ



🔻 کسانی که با گرفتن روزه دچار معده درد می شوند، موقع سحر مقداری ترنجبین و خاکشیر مخلوط کنند و بخورند و موقع افطار یک لیوان عرق نعناع با نبات یا عسل میل کنند.
🔻 سعی کنید حداقل یک ساعت بعد از سحری، بخوابید و بلافاصله بعد از خوردن سحری نخوابید.
🔻 دیابتی ها اصولاً مشکلی برای روزه داری ندارند ولی کسانی که مشکل کلیوی دارند، با مجوز پزشک روزه بگیرند.
🔻 سعی کنید حتما در وعده سحری از خورشت استفاده کنید، مثل خورشت کدو و یا خورشت آلو یا خورشت بامیه.
🔻 در وعده سحری به هیچ وجه ماهی نخورید.
🔻 اگر می خواهید دهانتان طی روزه داری، کمتر بو بگیرد، بعد از مسواک موقع سحر، دهان خود را با آب و نمک بشویید.
🔻 سعی کنید موقع افطار، روزه خود را با خرما و یک استکان گلاب گرم شده باز کنید.
🔻 برای افراد لاغر، وعده سحری واجب هست و باید حتما خورده شود.
🔻 نان و پنیر و سبزی در رأس افطار نباشد، چون برای معده مضر است. بهتر است افطار، سوپ یا فرنی گرم یا حلوای آرد گندم بخورید.
🔻 سعی کنید از زولبیا بامیه که از شیرینی جات مصنوعی درست شده اند، استفاده نکنید.
🔻 افراد روزه داری که کلیه اشان زمینه سنگ سازی دارد، باید موقع سحر یک استکان عرق خارشتر بخورند.
🔻 در وعده سحری به هیچ وجه ماست نخورید.
🔻 سعی کنید حداقل در این ماه از روغن کنجد و زیتون استفاده کنید.

🔺 با آرزوی سلامتی و قبولی طاعات شما در ماه مبارک🔺

✅ ارسال متن: محمد آقابراری، از روستای وشته

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">