بخشش

گپان نغز و پُر حکمت


یه دیوانه دِ سوال کُردُن: چیب از آنی که تو رِ اذیت کُرد بگذشتی و بخشش کُردی؟
بگوت: خا چون مُن تورِ دیوانه ام!

از یه عاشق دی همین سوالُ کُردُن.
بگوت: مُن دی چون اونی خاطر و میخواستم، او دِ بگذشتم.

این دوتایی فرق در این بَ که دیوانه، عقل قضاوت کُردُن نُداشت و عاشق دی، آنه ای دلِه!

ایسه اگه مُن دِ سوال کنن: چیب تو دِ بگذشتم؟
جواب هامیدیم: با اینکه نه دیوانه بیَم، نه عاشق، فقط خوب نگاه کُردم و بیدیَم مینی دل، لایق آرامشه. پس تو دِ گذشت کُردُم که تو دی یه بنده ی ممکن الخطایِ خدایِ خطابخش و پوزش پذیری.

مُن، به خاطر خداجان و خودمی دِل، تو دِ گذشت کردم.

عزیزان، گاهی فرصت با هم بودنمان، از شکوفانی عمر دی کوتاهتره
بودن ها را قدر بدانیم که نبودن ها همین نزدیکیهایه..

✅ ارسال متن، عکس و ویرایش از: سیده مریم قادری