عصایِ دستِ آقاجان، هنـــوز
کنارِ کفشاش، تویِ ایـوونه
یادش جاریه، تو کُنجِ خونه
خودش کُجاهاست؟ خدا میدونه!
جمیع اسیران خاک، غرقِ رحمت الهی
عکس از: سعید ملک کیانی
شعر: سیمرغ (با الهام از ترانه میرن آدمها...)
ننه جان تنور و تَش کن هیمه بارش پای مُن
تازه نان دَبِند میانش هادی وَچّان جای مُن
کوچه رو اوُ
بَزُن و دمی بِنیش سکویی سَر
سر و پَهلو دنی اَم به پیش تو زانویی سَر
چُشمان و
دَبَندُم و بُشُم خیالِ قَدیمان
اون روزان دلی میان صفایی داشتُن آدُمان
لنگه ی
دَروازُمان جُفت نیمیگِردی شُوُ روز
میجوُشی سُماوَرِت با شُعله های کورهِ سوز
همیشُک ایوانی
سَر صُدای میهمان میامی
عطری از محبَت و صفای خوبان میامی
ننه جان گاز
بیامه هیمه دِنی تنوری دُل
سماور دُکوشتیه مُن غصه دارُم، بی بی گُل
تِنوری خاکه
بِنیشت به چینه و ایوانی سَر
سوت و کورِ خانُمان چشمم بُماندی پی دَر
نیم عُمرُم
بِشیئه هیچی نُساتُم دُلی به
زندگی پیاخُتُم حلیم و دُل شَم حُولی به
رستگار
کجه دری نیمه ی عمرت بشیه
روزگار بگذشته و هوش و
حواست دنیه
رستگار چاره
ای نی گلویی سر بغض و بُدار
هر چه بود بگذشتیه تو بذر آبادی بُکار
شعر از: آقای قاسم رستگاری (روستای هرنج طالقان)
عکس از: علی خیری
نام ترانه: طوفانیه صحرا
با گویش طالقانی
خواننده: آوش قادری (روستای اورازان طالقان)
شعر، آهنگ و تنظیم: آوش قادری
عکس از: مصطفی صابری
ایلاهی دلتان همیشاک آفتابی بو
تَش و تالَک و دیزیندان
و یک پیاله یِ چای، با یار...
عکس از آقای نورالدین مهرانی
روستای مهران طالقان
تَش (= آتش) تالَک (= کتری) دیزیندان (= مثلث آهنی روی آتش)
ای خداجان
همیشُک عید باشه
یالان بیان مای وَر
خانومان شُلُغ گرده
زُنُکم از ته دل بَخنده...
طالقانیان یه قشنگه مثل دارن
میگن:
نَشورده دیمه ماچ کوردون هنره
بَشورده دیمه که همه ماچ مینُن
(معنی: صورت نشسته رو ماچ کردن، نشانه علاقه و محبته، و اِلا که صورت زیبا و شسته رُفته رو همه ماچ می کنند.)
حمایت از تولید ملی هم یعنی همین
یعنی از کوچیکا و کم کیفیتای وطنی خریدن تا صنعت و تولید جون بگیره
و الا که جنس عالی و با کیفیت همیشه مشتر خودشو داره، لازم نی کسی ازش حمایت کنه و خریدنش هنر نیست.
حالا یه مشت آدم همیشه لوده که از هر اتفاق، ولو شده مصیبت هموطنان خودشون، جوک سخیف و بی ارزش میسازن و کارشون فقط لودگیه، دارن حمایت از تولید ملی رو به سخره میگیرند.
بعد همونا داد و فریادشون بلنده که آی تولیدیمون ورشکست شد،
کاسبیمون نچرخید،
جوونمون بیکاره
و ال و بل...
حالا وظیفه من و تو به عنوان یک ایرانی آریایی منش که فرهنگ و تمدن چند هزارساله پشت سر خودش داره اینه که به دور از هر تعصب کور و بی منطق، آلت دست این جماعت لوده نادان که خودشونم آلت دست خیانت کاران به این مملکت هستند نشیم و طنزهای سخیف و توهین آمیزشون رو اینجا و اونجا فوروارد نکنیم.
آره هموطن عزیز
همشهری محترم
دوست گرامی تر از جان
ما اگه خودمون به فکر خودمون نباشیم، هیچکس دیگه به فکر ما نخواهد بود.
لااقل خودمون به خودمون رحم کنیم
یاحق
✍️ سیده مریم قادری
با نظر نویسنده، کپی و اشتراک گذاری این مطلب آزاد است.
تازه سلام اول این قصه میرسد
پُر میشود تمام من از ماجرای تو
صبحانه حاضرست بفرما غزل بنوش
طعم بهشت میدهد امروز چای تو
📝 شعر: امیر مرزبان
📸 عکس: سیداحمد میرغیاثی
مهربانو دَره سوزنه تا دِمینه
مهربان او رِ میگو:
بُدا این هیمه ر داکنوم بخاری یی میان تا جانُت گرم دکوئه عزیزجان
#مهربانی
وقتی چشمانمه دمیوَندُم
منه خِو نمیبره
ولی در عوض تو ر َبا خودش میاره
هر چند که من و تیِی فاصله زیاد باشه
شِوتان خوش
آرام و آسوده باخوسین
📸 مجید دربندسری
آخرین روز شهریور بَه.
تابستان تمام گرسته بَه و وَچان دی همه دَبن آماده میگرستن تا فردا صبح بشون مدرسه. اون موقان تلگرام و اینترنت و این چیزان دَنبه. یه خوردا رادیو یا سیاه سیفید تلوزون بَه که مردم اونانی میان میفهمستن دنیا چی میگذره.
اوضاع آرام بَه تا اینکه همان روز، رادیو و تِلوزونی میان بوگوتن که صدامِ گور به گور، بیامی ایرانه بمب بِزیه. همه ای دل یهو جیر کَت. وَچان دی خیلی بترسین.
همان روزی فردا، جوانان گروه گروه میشن مرزانی سر تا با صدامی سربازان بجنگن.
چه رشید جوانانی که جنگی میان پرپر گرستن و نیَشتان دشمن یه وجه از ایرانی خاکه بیگیره.
امروز سی و هفت سال اون بد روزان دِ میگذره و هنوز دی هممان شهیدانی مدیونیم.
◻️هفته دفاع مقدس گرامی باد◻️
✍️نیلوفرسادات سیدعلیخانی، سنگبُن
خداجان
من یه خواهشی از تو دارم
التماست مینم، به حق آقای این روز
و این قشنگه صبح
هرچی دو راهی منی راهی سر درَه بِیر
من همین یه راهه دی اشتباه میشُم 🙏🍃
خجیر همشهریان
ان شاءالله سر هیچ دوراهی نمانین
به جز دو راهی قزوین طالقان 😂😜😜
