ابوذری چنین خوب...
هیچ فکری، هیچ فرهنگی، هیچ فضیلتی اصیل و ارجمندتر از فکر و فرهنگ و فضیلت خوب بودن نیست. مرحوم آیت الله طالقانی چنین انسانی بود.
گفتار: دکتر حکمت اله ملاصالحی خوشنویس: امیر اصغری
به بهانهی عروج و به بهای محبت او
هیچ فکری، هیچ فرهنگی، هیچ فضیلتی اصیل و ارجمندتر از فکر و فرهنگ و فضیلت خوب بودن نیست. مرحوم آیت الله طالقانی چنین انسانی بود.
گفتار: دکتر حکمت اله ملاصالحی خوشنویس: امیر اصغری
به بهانهی عروج و به بهای محبت او
به مناسبت اولین سالگرد کوچ طالقان پژوه و یار آیت الله طالقانی
سید محمدحسین میرابوالقاسمی در سال 1313به دنیا آمد. وی پس از اخذ دیپلم ادبی، وارد آموزش و پرورش شد و در شهر کرج سکنی گزید. ایشان از یاران و اصحاب مرحوم آیتالله طالقانی است. علاوه بر آن، به عنوان نویسنده و پژوهشگران برتر طالقان، شهرت دارد.
از آثار برجای مانده از ایشان میتوان به کتاب دو جلدی «طالقانی فریادی در سکوت» (چاپ ۱۳۸۲)، «طالقانی و دگرگونی تاریخ» (چاپ ۱۳۸۹) «طالقانی عمری در جهاد و روشنگری» (آماده چاپ) و تعدادی مقاله در نشریات فرهنگی اشاره کرد.
برگزاری سلسله همایشهای «طالقانشناسی» در دهه هفتاد و هشتاد شمسی با حضور بزرگان فرهنگ و دانش، از دیگر اقدامات علمی و فرهنگی مرحوم میرابوالقاسمی به شمار میرود که متن آن سخنرانیها در سال ۱۳۸۶ در قالب کتابی با عنوان «آشنایی با فرهنگ و تاریخ و مفاخر طالقان» منتشر شده است.
وی همچنان عضو هیئت مدیره مجتمع فرهنگی آیت الله طالقانی و بنیانگذار و رئیس هیئت مدیره صندوق قرض الحسنه آیت الله طالقانی شهر کرج بود.
این نویسنده فرهیخته، پس از عمری مجاهدت در راه علم و پژوهش، در پانزدهم اردیبهشت ماه 1400، مقارن با شب قدر، در سن هشتاد و هفت سالگی درگذشت و در زادگاهش، روستای گلیرد طالقان، به خاک سپرده شد. روحش با اولیاء الهی محشور باد
گفتگوی ایشان با جام جم آنلاین را در ادامه مطلب بخوانید.
رفیقَ لحظههایت مصطفی صلی الله علیه و آله بَ زُبانُت ذوالفقارَ مرتضی علیه السلام بَ
تو هر جاکان سخنرانی که کُردی دُلت روشـن زِ قرآنَ خـدا بَ
بُگوتُن مالکی یا چون ابوذر هِمین وَسَّه بُدانیم بیریا بَ
شعر از استاد فرشید فلاحی، از روستایِ کولج طالقان
در وصفِ بزرگ مردِ تاریخ ایران
محبوبترین سیاستمدار معمم
حضرت آیتالله العظمی سید محمود طالقانی
روحش در اعلی علیین مع النبیین و الصدیقین
از آقازاده مرحوم آقای طالقانی تشکر میکنیم که نام بیت طالقانی را همچنانی که آن شخصیت زندگی کرد و بود، حفظ کردند.
بعضی از وابستگان به شخصیتها بعد از آن که آن شخصیت فوت میکند، نام او را حفظ میکنند اما محتوای او را به کلی تغییر میدهند.