گویی پر از گیسوی رسوا بود
باران
عطرش مرا دیوانه تر می کرد و ناگه
تا کودکی ها خاطراتم خیس می شد...
چایی
بخاری
مادرم
گلهای دامن
چون دستهای گرم بابا بود
باران
در روزهای عاصیِ رنجورِ بهمن
باران نگو
باران نگو
بوی گس عشق
در شهرهای بی صدای نوجوانی
باران که نه
باران که نه
یک عالمه درد
دردی عجین با روح
مثل رگ به گردن
گویی پر از گیسوی رسوا بود
باران
گویی دلِ بی تابِ دنیا بود
باران...
✍ سارا شیرجی - مرجان
یه مردا بیامه رفیقشی وَر مهمانی، رفیقش دی اونه ر خوش داشت و قشنگ پِذرَیی کُرد. مهمان، یه چند روزی بُماند، اما رفیقش یواش یواشَک خسته گردی. آخه چند هفته بگذشتی بَ و مردک نمیشه خانُش.
یه روز زُنُش بگوت: ما دیه خسته گردی یِیم، اَندی بپُچ و بیور و بَبُر و بنگن. تازه این نامحرم خانه دَره ما زناکان نمیتانیم درست حسابی استراحت کنیم. بشو اونه ر حالی کُن وخت بشینشه.
صابخانه دی بش مردا ر بگوت: خیر ناخورد مگه، تو کار زندگی نداری؟ زُن و وچه نُداری؟ نمیخا بشی خانت؟
مهمان بگوت: نه.. هیچ جا تی یی خانه دِ بِیتر نی!
صابخانه خُجالته کنار بنگت و بگوت: آخه ما خسته گردییم. وچانُم آسایش نُدارن. آخه مهمان یه روز.. دو روز.. نه تی یی جور یِگ ماهه اینجه کِنگر باخوردی، لنگر بنگتی!
مهمان بگوت: خا میشُم، امبا امروز که مِینی، افتابی دستی نمیشا بشیَن. بیَس فردا میشُم!
بگوت: خا فردا بشو
فردا گردی، مهمان وهانه بیورد: توره باد میا، نمیتانم بشُم. بیَس فردا میشُم!
دواره فردا گردی و مهمان بگوت: ایسه امروز که خیلی سرده، بیَس فردا میشُم!
چند روز همینطور مهمان وهانه بیورد و بماند. یه روز دیه صابخانه منکوف گردی، اتاقی درِ وا کُرد مهمانه بگوت: پایس پایس بشو خانت که امرو دیه وقت بشینته!
مردک پایسا، میدانِ نگا کُرد، بِیدی واران میا. خوشحال گردی و بگوت: جوان نَمُرد، مگه نمِینی واران میزنه؟ من چجوری بشُم؟
صابخانه تا این حرفِ بشنواُست، آلبالو چو ر ویگیت و مردکی دومال و او ر خانه دِ دَر کُرد و بگوت: واران زَنه ولی بشیَنِ مانع نیه!!
🍃🍃🍃 ____ ☔️
پِذرَیی: پذیرایی و مراقبت
خانُش: خانه اش
بپُچ: بپز
بیَس: بذار
وَهانه: بهانه
منکوف: ناراحت و غمگین
میدان: بیرون. بیرون خانه
واران: باران
بشنواُست: شنید
متن: امیر اسلامی - سگران_بزج
پوستر و ویرایش: سیده مریم قادری - اورازان
مِینی پَییز، چندی زُناکانی شبیهه؟
حِوصُله اش که سَر میشو
نَخ وِمیگیره اصلاح مینه
هَرزِ واشانه وِمیکَنه
کَله شی گیسانه رِنگ مینه
سرد و گرم میبو
او ر طاقت دِنی
آرامُ قرار نُداره
همه چیانه وِمیجوره و قاطی پاتی مینه
نسیمی جور، اینور آنور میشو
آخُرِ سَر دی یه گوشاک می نیشه
و بی سر صدا، بُرمه مینه...
🌾🍁🍂 بانــوی پــاییز
✍ برگردان: سیده مریم قادری - اُورازان
می بینی پاییز چقدر شبیه زن هاست؟
حوصله اش که سرمی رود،
بند اصلاح برمی دارد
می کَنَد علف های هرز را
بلوند می کند موهایش را
گرم می شود
سرد می شود
طاقت ندارد
تعادل ندارد
همه چیز را بهم می ریزد،
چون باد می وزد
در آخر اما
آرام... آرام... می بارد...
عکس از: علی بهروزی
مُن و واران...
سیف آن بچیه جعبه بزی آماده بازار.تا بشو مردمی خانه و شب نیشنی میان شریک خوشی گرده عکس: اصغر ادیبی دیزان
طبیعت پاییزی طالقان، جوستان
🍂یک برگ از پاییز باش لبـــریز از افتـــــادگی
رنگین کمانها را بساز در انتهــــای ســادگی🍂
✍ناصرپروانی - عکس: آرش صابری_ناریان
طبیعت پاییزی طالقان-بیچاره ی دُچارِ تو را،چاره جز تو چیست؟
قیصر ،امین پور - عکس: الهه تاج الدینی _حسنجون
نم درختی که برگ هایش را ریخت تا تو ماه را از میان شاخه هایش تماشا کنی.
✍علیرضا روشن - سید مصطفی افتخاری پراچان
صبح است‌و طلوع دیگری باید کرد، نــــو دیــده، نگاه بهتـــری باید کرد
بـــــر قامت امـــــروز ردایی تازه، مس را به دکان زرگــری باید کرد
سلام صبح بخیر، ✍کامران سمایی، عکس: آرش_صابری ناریان
طبیعت طالقان، روستای تکیه ناوه
🌹سوال میکنی از حس من در آغوشت، به من بگو که چه حسی تو در وطن داری؟🌹
✍محمد_رفیعی - عکس ارسالی آقای علیشیری..روستای تکیه ناوه
هوا سرد گردی و مالان طویله جا کردن..ای وره کولی به چی بریتن آخور میان....عکس: سلطانیان_دیزان - ارسالی خانم سایه ادیبی
تنورستان چی گِردی با پَسینه؟ نَنُم کو؟ تا هیمالانَه دیچینه؟
اُویِ چُشمه گَرِستی بسته بندی نیمیدانی بُنالی یا بِخندی؟
ارسالی از: احمد لهراسبی
راه خواهم افتاد، باز از ریشه به برگ، باز از بود به هست، باز از خاموشی تا فریاد
فریدون_مشیری - عکس: خانم فریبا قاضی_حسنجون
بنازم طالقانه که همه فصلش برکت داره و خجیر و خوشمزه میوه هان...گچ و کهری درسته بچینش زحمت داره در عوض بخوردنش لذت.... عکس: آقای حسن قربانی_خسبان...
عکس: مهناز فلاحی - حسنجون
عکس: محمود سلطانیان_دیزان
در دنیا دو چیز بهترینند: زندگی کردن ازسر شوق، خندیدن از ته دل. ازصمیم قلب هر دو را برای دوستان، ازخداوند مهربان خواستارم.
با تمام حـرف‌ها من عاشقت هستم بیا، در بــزن پاییز من از بوی تو مستم بیا
گرچه می‌ریزی مرا درزیر پای کوچه‌ها، منتظر در کوچه‌ی تاریک‌و بن‌بستم بیا
✍شهناز_امیرمجاهدی - عکس: بهزاد کوهستانی_پرگه
دیروز به لبخندی و امروز به اخمی، هر روز خوشی ها شده ناچیزتر از پیش!
چون برگ که با شاخه درآویخته ، پاییز، با خاطره هاییم گلاویزتر از پیش ...🍂
✍مژگان_عباسلو - عکس: مینا صائمیان_شهرک
تو یادت نیست، ولی من خوب به یاد دارم، برای داشتنت، دلی را به دریا زدم، که از آب می‌ترسید.. سید_علی_صالحی عکس: فریبا قاضی_حسنجون
سلام، صبح بارانیتان بخیر
نیمیدانم تو از باران بوگوتی
یا باران از تو بوگوت؟!!
که دار نوچه کرد
آسمانی میان تُندراغوش درامه
و....
من عاشق گردییم
شعر: راحیل نیکفر
برگردان به طالقانی: مسلم گرشاسبی، کَش
عکس: محمد آقابراری، وشته
تو این بارانی شو همه تانی ون آرزوهای بارانی دارم
آرزو مینم کو دلتان ایچین چایی ک دستتانی میان دره همیشه گرم گرم باشه
آرزو مینم .
آسمان دلتان همیشک صاف باشه و آفتویی
ولی اگر ابری گردیو چشمانتان ده بارانی بیامه اشک شوق باشه و صدای خندهاتان فرشته های خدا رو به خنده درآره
آرزو مینم.با صدای موسیقی باران امشو خوجیر خوابان بینینو
صبح دم آرزوهای دلتان بادامدارانی جور شکوفه کنه
آرزو مینیم بتانین آسمانی ابر جور ساده و بی مُحابا به اونکه خوشش دارین بگین
که دوست دارم و روزی صدبار این خوجیره جمله ره تکرار کنین
آرزو مینم کو خوجیر آدمانی همراه گپ بزنین و خوجیر آهنگان گوش هدین
و در آخر آرزو مینم آرزوهاتان هیچوقت آرزو نمانه
سحرالسادات سیدعلیخانی، ازطالقان/ سنگبن
سلام ای بوی نم، ای بوی باران
سلام ای درجی خُجیرِ یاران
به صبح تازه و پیمان عهدی
دلم را راهی کن سمت طالقان
شعر:سحر سید علیخانی
عکس: روح الله عقبایی
چند ساعتی میبو کِه آسمانی کین، وَزُرُستی
و دو دست باران، میکوتانه
و تمام دَر و دوجه رو اُو پُر کُردیه.
فایل صوتی این متن، با صدای پدرام سوداگری تقدیم به شما.
----------
وزُرُست: پاره شد
میکوتانه: میزنه، میباره
دَر و دوجه: کوی و برزن، کوچه بازار و خیابون و دره و راه (به عبارتی همه جا) واژه های هم معنی: دَر و تپه، کَند و چاله، سوراخ سُمبه، چاله چُغُور
با تشکر از سعید محمودان
