نقَلک: چوچک و مورچانه
یکی بَ یکی دنه بَ، فصل بهار گرسته بَ، باغان مثل عروس، قشنگ گرسته بی ین.
جوان چوچکی خندان، ای شاخه به او شاخه میپری و آواز سر همیدا.
یه دفعه چشمش به مورچانه بکد که به سختی و زحمت، دانه ای رَ به لانش میبرَد.
اویی بک عجیب بَ که این موجود خردک، اندی کار مینه و بارش ویشتر دَ هیکلشی قراره
چوچک بگوت: چی مینی؟
مورچانه بگوت: مگه نمی نی؟ غذا جمع مینوم.
چوچک بگوت: الان دی فصل بهاره! این همه غذا درهَ. چه دلیلی دره این همه زرچ مینی؟
مورچانه بگوت: سیاه زمستانی بک جمع مینوم، وچگانم گشنه نمانُن.
چوچک، مورچانه ای گپ دَ خندش بگیت و بگوت: امرو زحمت می کشی چی گردَه؟ خوش باش.
چوچک همان حال دَ آواز می خواند و پرواز کُرد و دور گرُست.
🍂🍂🍂طالقانی درجی 🍂🍂🍂
چند ماه بگذری...
باغان زرد گرستُن. باد و باران و پی سر دی ورف و سرما راه دَ برسیَن.
با بنشتن ورف، زمینی سر اسپی پوش گردی و بیچاره چوچک این حالت دَ بترسی و لرزش بگیت!
نمی دانست چه کنه، هی این در آن در میزهَ، تا برسی مورچانه ای لانه و بگوت: ای مورچانه جان، گپانت همه خجیر بَ ولی من خام بی یم که باور نکُردُم. منه خانه تی میان راه هادین .
مورچانه بگوت: چوچک جان، منی لانه خردک َ، خوراکوم دی مایی قرار دره و اگه تو رَ هادیم وچن گسنه می مانُن، ببخشید.
اینه بگوت و لانه شی میان بشهَ.
چوچک نامید و مایوس، ناچار گرست تا بهار صبر کنه. با اینکه اویی بک، سیاه زمستان دَ سخت بگذری ولی تجربه زندگی به دس بیورد.
مصداق مثل:
جیک جیک مستونت بَ
فکر زمستونت بَ ؟!
🐥🐜 واژگانی معنی:
مورچانه: مورچه
اسپی پوش: سفیدپوش
زرج= ضجر: تلاش وکوشش بی فایده
چوچک: گنجشک
اویی بک = اویی ب =اویی ون: برای او خردک: کوچک
خجیر: خوب
وچگانُم: بچه هایم
وچن: بچه ها
مایی قرار: اندازه ما
دره: هست
نمی نی: نمی بینی
هادیم: بدهم
✍🎤برگردان و خواندن متن:
آقای علی صفاری زیدشتی
طراح پوستر و ویرایش:
خانم سیده مریم قادری اورازانی
گروه تولید محتوای درجی
