📌 قاهْرِ درویش، زیان درویش
یعنی کسی که محتاج دیگری است، الکی و بی فکر ناز کند و دوری گزیند، فقط به خودش ضرر رسانده.
با سپاس از خانم میرتقی بزرگ (والده محترم سردار میرتقی)
با درجی، طالقانی گپ بَزنیم.
Telegram.me/taleghanidarji
🔻 طالقانی گل و واش و سبزی 🔺
طالقانی میان یه جور قارچ یا همون کمنگوشه که طالقانیان میگن کرک کین یا قیاق کمانگوش.
البت کُرکِ کین با کمان گوش فرق داره. کرک کین زمینانی میان، همین ده ور در میا ولی کمنگوش فقط کوه درمیا. کمانگوش سفیدتر و خوشمزه ترم هسته.
کرک کین برخلاف کمانگوش با تغییرات دمایی هم خاک ده سر در میاره. چربیش کمتر و اُو ویشتری داره. مزه و طعمش نسبت به کمانگوشت از نظر کیفی خیلی پایین تر هسته. طالقانیان برخلاف کمان گوشت که خورشت مخصوص خودشه داره و در بسیاری از غذاهای طالقانی دی ازش استفاده مینن، کرگ کینه غالباَ در سوپ استفاده مینن و غذاهای دم دستی مثل پیازاُو. اصلاً این دوتا با اینکه همدیگه ای عموپسر هستُن، کلاسشان خیلی با هم فرق مینه.
به قول شاعر: با کرک کین همرنگ هم سر نی کمان گوشت.
ضمناً وچان بگوتُن در زنجان کیلویی30 هزار تومن می روشُن، همین قیمت دِ فرقشان معلوم میبو. کمانگوشت در بدترین حالت و رکودی بازار، کیلویی پنجاه تومن قیمت داره.
تهیه شده در گروه تولید محتوای درجی
سلام
بعضی وقتان، فقط باید سَهمُت دِ راضی باشی
تا تُمامِ مشکلاتی که اونانِ گَت مِینی، کیچیک و کیچیکتر گَرده
مینی سهم، هرچه مُقدر باشه، مُن میدانُم که همه ی سعیو تلاشمو کُردیَم، باقیش خدایی دست دَرَه
ایسه مُن نُشتیم بیخِ دار و خستگی در مینُم و فقط خدایی دَستانه نُگا دَرُم تا مینی سَهمه بَرسانه...
جانِ خدایی ک قیمتانی که میپردازه، همیشاک چندین برابره و انصافش گپ نُداره
امروزتانی سعی و سهم پر برکت بو
برگردان متن و عکس از: سیده مریم قادری، اورازان
سُلام، کیشتُفنگی خاطره ر درجی یی میان بُخواندُم، یادُم کَت به خودمی کیشتُفنگان.
مُن هر وقت کیش تُفنگ دُرُس میکُردم، کلاً یه روز ویشتر دوام نمی یورد، هر جا قَییم میکُردُم، صُحب (صبح) از خواب بیدار میگردیَم، میدیَم دنیه. بعد بُفهمستُم، نَنُم میسوزانَه.
آخه قبلاً داداشم بِزی بَ مردُمی شیشُ رَ بُشکستی ب.َ
البت شاید بخاطر ترس از آهِ چُوچُکان دی بَ
چون قِدیمیان عقیده داشتُن، چُوچُکی آه میگیره و هرکی اونانِه شکار کنه، در آینده سیاه بخت میبو.
خا خدا رِ شُکر که مایی بخت، سیاه نَگردی
نقل از خاطره از اورازانی یال
عکس از حسنجونی یال
ویرایش از درجی یی یال!!
یادش بخیر
یه لاستیکی دستکشو یه دوگله چو و یه تیکه برزنت میگرستی مایی کیش تفنگ، آه چوچکان بیگیت اینطور غریب دکتیم شهرانی میان
خاطُره کیشتُفنگ (کَشتُفنگ) با صدای محمدحسین رضایی تقدیم به شما (دریافت کنید)
⛳️ افتخاراتی نقل شده از چند قدیمی شیطان وَچه ی پراچانی
اون موقهان که وَچه بی یِم، معمولاً رزینِمانَ (کیشتفنگمانَ) هَمش برای اینکه آماده باشه، دَمیکُردیم قُرتّمان
یه دَفه، مدرسه ی حیاطی میان، ناظم یکی از وَچانی قرتْ دَ رزینَ بَدی
اورَ بگوت: پُسر جان این چیه تو قرتته؟
بگوت: آقا اجازه!! آقا اجازه!! رزینه
بعد دو تا چَک باخوردو، رزینَکه شَ تقدیم کُرد
🏆 نقل از سیدعباس افتخاری، پراچان
_________________
منی بابا چندبار این دسکشانَ بخری، سیمان کاری یِب، مُن یواشک بشییم زیرزمینمان، دَبیتم پاره کُردم، رزّین رچاکُردم، هرچی بگوت منی دستکشان چگردی، من لو نُدام. تا پارسال دبی ییم خانه ای میان، مُن جمعی میان این داستانَ بگوتم، بابام مُنَ یه اخم بزّی که اگه مهمان دنه بی، گمان مینم منه میزّی
🏆 نقل از سیدمصطفی افتخاری، پراچان
آبگرم مُراداو
آبگرمِ مُراد اُو، مکانی زیبا بین تخته سنگهای بسیار بلند است که در مرز روستاهای وشته و خودکاوندِ طالقان قرار دارد. مزه آب چشمه، متفاوت و کمی شور می باشد و طالقانیها به آن میگویند شیت اُو. داخل مرز وشته، چشمه آب، کنار حوضچه ای به عمق تقریباً یک و نیم متر قرار دارد که کنار حوضچه آتش درست کرده و سنگی را داغ میکردن و داخل حوضچه آب می گذاشتند تا آب گرم میشد و داخل آن میرفتن برای آب درمانی.
میگویند آب این چشمه برای درمان پا درد، کمردرد سایر درهای مفصلی و پوستی استفاده میشد.
از قدیم الایام، از تمام ولایات طالقان به این چشمه می آمدند. حتماً هم وقتی از آب گرم بیرون می آمدند، عسل و کره محلی می خورند. در حال حاضر فقط یک چشمه کوچک از این مجموعه باقی مانده زیرا که اهالی ده همت نکردن که سر پا نگه دارند و جدید ها هم، کمتر سراغش رو گرفتند.
🔰 ارسال متن و عکس از: محمد آقابراری، وشته
📝 ویرایش و تنظیم: سیده مریم قادری، اورازان
تهیه شده در گروه تولید محتوای درجی (هر گونه درج یا کپی برداری، تنها با ذکر منبع _کانال تلگرامی درجی_مجاز می باشد.)
معرفی اجمالی روستای وشته
روستای وشته ی طالقان، از دو قسمت تشکیل شده، شهرک لات وشته که کنار شاهرود است که اکثر خانه ها آن ویلایی ساخته شده و کمی که به سمت روستای قدیمی نزدیک میشویم، به جایی می رسیم در بالای کوه، به نام "بادامستان" که یکی از معروفترین زیارت گاه های طالقان، آستان مقدس امامزاده یوسف –علیه السلام- در آنجا قرار دارد و همه فصل، زوار عزیز از همه جای ایران به زیارت آن مشرف می شوند. همچنین بادامستان مکانی تفریحی است و اقامتگاه برای گردشگران و زوار را داراست.
در بالای امامزاده، چندین غار دست کَن وجود دارد که به نظر می رسد در گذشته های دور، مسکن و ماوای مردمان غارنشین بوده یا موقتاً توسط افرادی بوده که به مناسبت های گوناگون آیینی یا فرار از دست دشمنان به این نقاط پناه می آوردند، مورد استفاده قرار گرفته است. یکی از این غارها "اسکول" نام دارد که مساحت آن چندین کیلومتر است.
روستای وشته دارای آبگرم "مراداو" درکنار روستا و مکان تاریخی دیگری به نام "مرد پیر" است. حمام قدیمی و مسجد روستا که تازه ساخته شده، از دیگر مکانهای دیدنی آن می باشد.
از محصولات روستا می توان به گردو و سیب اشاره کرد. هرچند مهمترین و معروفترین محصول وشته، نمک طبیعی آن است که از "سوسرک" معدن نمکی که مزه شوری آن را تمام طالقان چشیده است، به دست می آید.
✍ ارسال متن از: محمد آقابراری، وشته
📝 تنظیم و ویرایش: سیده مریم قادری، اورازان
منبع عکسها: اینترنت
تهیه شده در گروه تولید محتوای درجی (هر گونه درج یا کپی برداری، تنها با ذکر منبع _کانال تلگرامی درجی_مجاز می باشد.)
📌 تک چَرِ بز، شکار گرگه
معنی لغوی: بزی که به تنهایی می چَره و از بقیه جداست، شکار گرگ می شود.
کنایه از آدم خودرای و متکبر داره که تو کارهاش تک روی می کنه و از کسی هم مشورت نمیگره. اینطور آدمها، به راحتی طعمه افراد چرب زبان و سالوس میشوند.
با سپاس از خانم سیده فاطمه میرتقی
با درجی، طالقانی گپ بَزنیم.
Telegram.me/taleghanidarji
لاله های سرخ زینبی 🌹
شهید مدافع حرم حسن رزاقی از ناریان
اولین شهید مدافع حرم طالقان
روحش شاد یادش گرامی 🌹
شعر شهیده کربلا سروده محمد رضایی با صدای خودشان تقدیم به شما (دریافت کنید)
