_ اِوِه اختر جان، چُبه اینجوری مینی؟
بالته جیر اُور
بُدا دیمت مَحلوم گرده!
_ مُنه خُجالته!
آخُر این عَسک میشو درجی یی میان، همه مینُن!
_ چُبه خُجالت میکَشی
بِین زیبا و هاجر چه خُجیره خَنده مینُن
عَسکشان قشنگ میبو
تو دی خُجالت نکش دُتر جان
درجی خودمانی شین، غریبه آدُم نمِینه کو.
📚 گزیده
مناقب العارفین
(شمس الدین احمد افلاکی)
انسان، اشرفِ مخلوقات و گلِ سر سبدِ هستی است
«سبحان الله! همه فدایِ آدمی‌اند
و آدمی فدایِ خویش.
هیچ نفرمود: و لَقَد کَرِّمنا السموات
و یا لَقَد کَرِّمنا العَرش!
اگر به عَرش روی هیچ سود نباشد
🍃 درِ دل می‌باید که باز شود 🍃
جان کندنِ همه انبیاء و اولیاء و اصفیا، برای این بود و این می‌جستند.
همه در یک کس است. چون خود را دانست، همه را دانست.
نیاز در توست...
↩️ مجید آهنگری - گوران
TaleghaniDarji
☀️______🍃______ ❤️
تهیه شده در گروه تولیـد محتـوای درجـی
یه روز ملا نصرالدین یه مجلسی میان بنیشتی بَ
او د سوأل کوردن: آفتاب خجیرتره یا ماه؟!
ملانصرالدین یه قیافه متفکری ب خودوش بگیت و بگوت: این چه سوألیه که شما مُون د مینی؟
این که معلومه ماه خجیر تره !
خودتان مِینین، آفتاب، روزِ روشن دیار میبو، همینی خاطر دباشه دنباشه، منفعتی نُوداره!
اَمبا ماه، شُوکیان در میا و همه جا رِ روشُن مینه، البت ماه بهتر هسته!
و حقاً زندگی به همین نادانی هسته !
بی اندازه محبت کنی، کسی تو ر نیمینه
خُردک که گردی، تو ر مِی نُن
خردک گردی، ت رِ بیشتر احترام مینون
🔸 خردک: کم
◀️ ارسالی از خجیره همشهریمان: بانوی نساء پایین
TaleghaniDarji
_____🌴______ 🌙
تهیه شده در گروه تولیـد محتـوای درجـی
قلب من چایی شب مانده ی یک سینی نیست
عشق تنها به همین گریه که می بینی،نیست
شعر از: مسلم آهنگری - گوران
درود بر همدیاران مهربان، صبحگاهان پر طراوت و خوش.
آفتاب از بلندای البرز به دره سرسبز طالقان سلامی دوباره میکند. خزان پر طمطراق و هزار رنگ قریه هامان، روزی نو را نوید میدهد. کبک های دری خرامان بر کوهها و دشتها حرکت میکنند و عندلیبان خوش آواز یاد آور خنیاگری باربد و نکیسا هستند در این صبح دل انگیز پاییزی.
آرامش صبحگاهی، دل را مملو لذت میکند و هوای خنک پاییز ریه های زندگی را انباشته میکنند و مژده شروعی تازه میدهند برای خوب بودن، برای مهر ورزی و برای نیک اندیشی.
همدیار مهربان طالقانی، روزی دگر آغاز شده است، روزی برای من، روزی برای ما تا باز عشق بکاریم و مهر درو کنیم. در این صبح زیبای خدادادی مهر و آبان را بهم بیامیزیم و مهربان باشیم.
صبح بر شما خوش
تنور دلتان گرم
🌺🌺🌺🌺
متن: امید م_مهران
صوت: دختر البرز_طالقان دریافت فایل صوتی
فیلم آوای طبیعت، ارسالی از همراه درجی دریافت کنید
درود بر همدیاران مهربان
چشم باز میکنیم و تلألو بی مثال آفتاب زر افشان را به تماشا می نشینیم تا در فصل سپید سال، صبحی دگر را نظاره کنیم.
صبحی در دی ماه، این ناز دخت پری زاد غزل پوش زمستان خداوند که با زیبایی پر طمطراق اش به شروعی دلپذیر میخواندمان.
صبح سرد زمستانی که غبای ترمه بر دوش مان انداخته و راهی دوباره سازی روز و بازگشت به زندگی مان میکند از پس شبی سرد. بیایید با گرمای عطوفت و مهربانی در این صبح از راه رسیده ی زمستانی کامی شیرین کنیم و دلی گرم.
🌺صبح بخیر طالقان🌺
🌺صبح بخیر طالقانی🌺
🌺تنور دلتان گرم🌺
متن: امید م_مهران
با صدای: بانو سعیده آقابراری_وشته
عکس: فردین غرقی_زیدشت
بالته پَس کش 😡
هَمموش خودمی شینه 😤
🎁_______
خاکان سرش
مینین چوطو ناخن خشکی مینه صغیر بمرده صاحاب!
اصلون این خاروجی گربان وفا نودارون
قربان همان خودمانی زبیده خالکی گربا
درسته گاهی شیطانی و کوته پری مینه
ولی اقلا بی چشم و رو نی...
متن و انتخاب عکس: سیمرغ
🔔 مغرور نگردیم...
وقتی یه پرنده زنده هستَه، مَلیجه رَ میخورَه.
وقتی بَمُرد، ملیجه او رَ میخورَه!
شرایط با گذشت زمان وَمیگردَه.
هیچ موقع کسی رَ کُچیک نکن.
شاید ایمروز قدرتتان زیاد باشه ولی
زمان، شما دَ خلی قدرَتُش ویشترَه!
یه دار
هزار تا کبریت چو میسازَه
ولی وقتی زمانش بَرسَه
یه کبریت چو میتانَه
چند هزار تا دار َبسوجانه!
پس خوب باشیم و خوبی کنیم
اما مغرور نگردیم 🙏🍃
↩️ برگردان:
آقای سیدمصطفی افتخاری - پراچان
_____________
ملیجه: مورچه 🐜
دار: درخت 🌴
TaleghaniDarji
☘_______🌾_______🐜
تهیه شده در گروه تولید محتوای درجی
دارم عاشقت میشم
با صدای امین زارعی
شهرک خور_ساوجبلاغ
دریافت کنید
حلاج٬ یکی از روزهای ماه رمه ضون٬ بشیه جذامیونی ور
بدیه دره نه هار خرندنه.
وره تارف کردنه.
حلاج بنیشته اشونی ور یک گته لقمه بزا...
جذامیون وره بوتنه: دیگرون امی سفره ای سر ننیشتنه، اما د بترسیه نه!
حلاج بوته:
اوهنون روزه هسسه نه...
و پارسسا
نماشدیر که ببیه، حلاج بوته:
جانه خدا، می روزه ره قبول کن.....!
وی شاگردون بوتنه:
اسسا اما بدیه می ته روزه ره بشکنیای..!
حلاج بوته:
اما خدایی مهمون بیه می..
روزه ره بشکنیامه
ولی دلی ره نشکنیامه...!
آنجا که دلی بود به میخانه نشستیم
آن توبه صدساله به پیمانه شکستیم
از آتش دوزخ نهراسیم که آن شب
ماتوبه شکستیم ولی دل نشکستیم
↩️ وگردون: آریوبرزن کیان - گته ده
🔶 این داستان، قبلا با گویش میان طالقانی و به صورت متن و صوت، در درجی قرار گرفته است. عزیزان می توانند از لینک زیر به آن دسترسی یابند.
