پارسال میگوتیم:
چله شوئه... گوشیان خاموش تا دورهم باشیم!
ایمسال میگوئیم:
چله شوئه... گوشیان روشن، دورهم نباشیم!!
خدا آخر عاقبتمانه به خیر کنه با این روزگار!
چله شوئِ تنهاییها موباروک
یادوت میا؟
از فردای چله شو بَ
که عاشُقت گردییَم؟
خلاصه که به قول شاعر:
از شوق طلوع تو به صد چله نشستم ای صبح فریبنده ی زیبای دل آرا
️
عکسها از: مهدی ویسانیان --- شعر از: محمد رستمی
وقت زمستان شد و یلدا رسید برف زمستانیِ زیبا رسید
کرسی و گرما و دَمِ برف سرد نوبت یخ کردن تن‌ها رسید
وقت انار است و چراغ و سرور دوره‌یِ حرفِ ننه سرما رسید
بزم خوش شادی ما جور شد قصه‌ی افسانه و لیلا رسید
باز زِ مجنون خبری می‌رسد لیلی و دیوانگیِ ما رسید
صحبت شیرین شدن کام شد تیشه فرهاد به خارا رسید
وامِق و عاشق شدنش شهره شد نامه این عشق به عذرا رسید
عشق مثالش پرِ پروانه گشت شمع شعارش به ثریا رسید
باده بیارید که جمعیم جمع قهقهه در گنبد مینا رسید
چشم بد از مجلس ناصح به دور وقت زمستان شد و یلدا رسید
یلدا مبارک
شعر از: ناصر باریکانی طالقانی (ناصح) خوانش از: فرشید فلاحی طالقانی
گزارش زیبای شب چله در طالقان و مراسم درجی سران
فیلمبرداری و گزارشگر آقای سیدعلی سیدعلیخانی
کارگردان: آقای سیدابراهیم سیدعلیخانی
همچنین:
شعر چله ای شو، از همراه با ذوق درجی آقای تیمور توکلی
خبر این است که یلدا
خانم
آخرین دخترِ آذر بانو
نوه دختری حضرت پاییز
قشنگ
دل سپرده به یکی از
پسران ننه سرمای بزرگ
کرده پیراهنی از برف به
تن
می رود خانه ی بخت
تا که باشد خوشبخت
الهی اویی بخت و شمایی
اقبال،
قشنگ و بلند باشه
عزیزان
💫 چله شوتان
خوش و مبارک ✨
TaleghaniDarji
گروه تولید محتوای
درجی
همه دُل شین گَته نن جانی خانه
گته آقا میخوا حافُظ بُخوانه
آها چُله شووَ رسمی خجیرَه
نُوگیین دوره درازهَ راهْ دیرَه
یه مجمعه توتُ جوزُ سیفُ کیشیمیش
غُرابان دی خَبر هادانِ پیش پیش
بوناشی کُرسی پایهَ تا خودِ قوورت
بَکُش اون نعلبکیَ ی چاییَ رَ هوورت
ننه قوربانِ اون دیمُ دَسّانُت
دولابُ و گَنجهُ و اون هیمه لانُت
هزار سال زُنده باشی مون تی قوربان
سَرُم پای تو باشه هادیَم جان
شعر از: فرشید فلاحی
ویدئو از: مهدی ویسانیان
وَچان
چله تانی جوز با من
کوچک خان جیر ده😊
ارسالی: سیدمجید سیدعلیخانی
منتشر شده در کانال طالقانیها
چله شویِ ایمسال مصادف گردیه با پنجشمبه
برا یادآوری اسیرانِ خاک و شادی روحشان
میتانیم انار دان کنیم وخیرات هادی یِیم
اینجوری خیلیها خوشحال میبُن
آهاعزیزجان بیشترک قدر باهم بودنه بدانیم
نمایش چله ای شو
نویسنده،تهیه کننده وکارگردان:مهدی علاالدینی
بازیگران: فرشید فلاحی (پدر ملیحه)، محمد حبیبی (اکبر)
مهشید مطلبی (مَش رُباب-مادر اکبر)، بهناز علیمحمدی (ملیحه)، مریم قادری (مادر ملیحه) و مهدی علاالدینی (مُراد)
گوینده: روزبه اجلالی
باسپاس از سید محمد هادیفر
📻 رادیو_طالقان
شال اندازی
دو تا رسمی که چله شو، اون قدیمان انجام میدان، یکیش شال جیر انگنوک ب و یکی دیگه درجی سران.
وقتی افتاب کینوشه هانا کوهی سر و یواش یواش غروب کورد، لمپا و چراغان رووشن گردین، شال جیرنگتون شروع میبو.
جوانانکانی که تازه لبشانی پشت چند تا مو بیزی و ریش در آردی ینه، یه پشمی شال ویمیگیرون میشون اون دوتری که نوشان کردینه، بامشانی سر یه النگو یا انگوشتر یا چادور یا روسری و امثال اینها، دیمنده شاله پشمی یی دیم و درجی د منگنن خانه ی میان.
وختی خانواده دوتر مینن و میفهمن شال اووزان بی بی، همه بجز دوتروک خانه د در میشون. یه کموک دوتر و پسر (درجی یی بن) با هم صحبت مینن. هدیه ر دوترک شال د واز مینه و هامیدی ب خانوادوش.
جالبش اینجه هسته که اگر ننه ی دوتر قبول کنه جایگزین مینه هدیه ر و اگر قبول نکنه این وصلته، یه وسیله بی ارزوش شالی دیم دیمنده و شاله توکان میدی، پسروک میفهمه شال جوعر میکشه.
اگر جواب منفی باشه پسروک دیگه حق نوداره دوترکی خانی طرفان پیداش گرده.
درجی سران
یکی دیگه از مراسوم چله شو، همون درجی سرانه.
رسم بر اینه که یه نفر میشو بامی سر، یه نخ بلندی سره، یه نوئه جوروب لنگه، دیمش دمیبنه و درجی د مینگنون خانه ی میان.
صاحب خانه دی از شب چرزان، سیفی، پرتقالی یا یه مشت آجیلی دیمینون جوروب لنگه ی میان و نخه میکشون و طرف نخه میکشه، هرچی هادانه میبر خانشان.
خانواده هان، یلدای شوو جمع میبون. ساز و نواز میزنون مثه نی و تار و تنبور و میزنن و میرقصن و خوش هستون. تا دلشان بخا دی میوه می خورون وشب چرز...!
یا حق
✍ متن: علی صفاری - زیدشت
TaleghaniDarji
🍉__________:💍:__________🌟
تهیه شده در گروه تولید محتوای درجی
یلدای شوو یا شوو چله، بلندترین شو در ساله که همه جای ایران، مراسم مخصوص به خود داره، طالقان دی همینطور.
مثل شوو نشینی، گپ و گفت، فال حافظ و پیشبینی، آماده کوردون شب چرز و دان کوردون انار و بخرستن هیندانه و... من جمله کارای ارجح یلدای شو هسته.
اون قدیمان یه خانه دبه اسمش ب: تعبیرخانه! بعضیان دی میگوتون: اجاق شب چله!
چله شو ده تا ریش سفید که اهل صلاح باشن و باسواد، یه ظرف مسی میارون دخترکانی که دم بخت بی ین، میشی ین تعبیر خانه ی بامی سر، اونوقتشم همه نیت مینون، بعدشم هر کودامشان یه سکه ای یا انگوشتری یا لنگه النگویی یا گوشواره ای دمینگنن اون ظرفی میان. اونوقت دخترکان نییت مینون.
ریش سفیدان هر کدامشان به نوبت تفالی به حافظ میزی ین و همزمان دست مینون ظرفی میان. یکی از نشانانه در میارون.
دختروکان میدان د نیگا مینن و گوش می دیین. فالشان اگه خوب ب، خوشحال و خندان میبون ولی اگر بد باشه بایست تا سال دیگه منتظر باشه. همینجوری همه لوازمه در میارون و فالشه میخوانن. راستی اونانی ک فالشان خوب ب، خانواده شان یه سینی میوه و شیرینی میارون تعبیرخانه.
مراسم دیگه ای ک این شووی میان انجام میبو، شال اندازان هسته که اگه عمری باقی باشه، حتمن اونانه دوباره شمای ب تعریف مینوم.
یا حق
✍ متن: علی صفاری - زیدشت
عکس: آتلیه عکس هاله نور
TaleghaniDarji
🍉__________:💍:__________🌟
تهیه شده در گروه تولید محتوای درجی
