درجی: دریچه‌ای رو به فرهنگ، زبان، مردم و خاک طالقان

درجی، به طالقانی یعنی: دریچه سقفی خانه‌های قدیمی که رو به نور و هوای تازه باز می‌شد و نقش پررنگی در معماری، فرهنگ، افسانه‌ها و مراسمهای طالقانی دارد.

درجی: دریچه‌ای رو به فرهنگ، زبان، مردم و خاک طالقان

درجی، به طالقانی یعنی: دریچه سقفی خانه‌های قدیمی که رو به نور و هوای تازه باز می‌شد و نقش پررنگی در معماری، فرهنگ، افسانه‌ها و مراسمهای طالقانی دارد.

درجی: دریچه‌ای رو به فرهنگ، زبان، مردم و خاک طالقان

دوست عزیز سلام

طالقان، ولایتی اصیل و ریشه دار، با مردمانی نجیب و آرام و فرهیخته و فرهنگی غنی و ناب و بی‌بدیل است.
از نظر جغرافیایی، طالقان را نگین رشته کوه‌های البرز می‌دانند. دیاری محصور در کوه‌های جنوبی مازندران و گیلان، همسایه با کرج و الموتِ قزوین. با فاصله 166 کیلومتری از تهرانِ پایتخت.

این دیار، 86 پارچه آبادی دارد که برخی از روستاهای آن، به دلایل فرهنگی (مثل: روستای اورازان - زادگاه جلال آل احمد که کتابی هم به همین نام دارد) سیاسی مذهبی (مثل: روستای گلیرد - زادگاه آیت الله طالقانی، جاذبه‌های توریستی (مثل: روستای کرکبود - آبشار کرکبود و روستاهای حاشیه سد طالقان) و دلایل دیگر، آوازه‌ای جهانی دارند.
همچنین یکی از مرموزترین روستاهای ایران که به "ایستا" معروف است و در خود طالقان به "ترک آباد" شهرت دارد، در آن واقع شده است.

امّا بیشترین شهرت طالقان، مربوط به مفاخر و بزرگان آن است. از ابوذر زمان (آیت‌الله سید محمود طالقانی) و نویسنده خسی در میقات (مرحوم جلال آل احمد) گرفته تا شهید تیمسار فلاحی، دکتر حشمت، درویش خانِ اهل موسیقی و زنده یاد مریم میرزاخانی که مشتی است نمونه‌ی خروار در ذکر مفاخر و بزرگان طالقان.

ناحیه طالقان، زیستگاه حیات وحش وگونه‌های متنوع گیاهی است که واجد ارزش‌های تفرجگاهی هستند.
طالقان به غیر از آثار ارزشمند طبیعی که درخود جای داده‌است، اماکن زیارتی و تاریخی ارزشمندی نیز دارد که بر جاذبه‌های آن می‌افزایند.

زبان مردم طالقان از ریشه های فارسی - تاتی است.
ما در اینجا گرد هم جمع شده‌ایم تا طالقان خود را بهتر شناخته و در جهت احیای فرهنگ و زبان خود گام برداریم.

تمام تلاش و همت ما بر این است که زبان و فرهنگ و خاک طالقان عزیزمان، از هر گزند و آسیب، محفوظ بماند.

خُجیره هم زبانان، البرزیانِ نازنین، شمایی قدم مایی چُشمی سر.
به خودمانی زبان گپ بَزنیم تا ماندگار بُمانه.


برای ارتباط با ما
از طریق ایمیل به آدرس taleghanidarji@gmail.com مکاتبه کنید.

طبقه بندی موضوعی
بایگانی

۱ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «چوچک» ثبت شده است

چوچُک

شنبه, ۱۱ ارديبهشت ۱۳۹۵، ۱۰:۳۱ ق.ظ

به نام خدا
چوچوک، داری سر، خانه بُساتی بَ
هر روز دی از خدا، بخاطر لانه و زندگیش، تشکر میکُورد
فرشتان دی، دعایِ چوچوک ر خیلی دوست داشتُن
یه وخت، طوفانی بیامِه، لانه رِ خُراب کُورد. چوچوک دی خیلی غصه دار گِردی ولی هیچ نگوت. هرچی فرشتان منتظر بُماندن، اویی دعا و پیغام ر بشنوُن، و به خدا بوگوئن، خبری نگردی.
خلاصه یه روز چوچوکی تک وا گردی و بگوت: خدا جان مینی خانه اندی کیچیک بَ، اندی مُن ضعیفُم، چیبه مینی لانه ر خوراب کُوردی؟
خدا جان بوگوت: ماری دَبِه تو ر حمله میکُورد، تیی جانی قصدُ داشت. مُن لانته خُراب کُوردم تا جانته نجات بدیم.
چوچوک و تازه حالی گِردی که هیچی به پای مهر و محبت الهی نمیرسه و بفهمُست خدا اون دعانی خاطر، چندی بلا ر او دِ دور کوردی.
بعد از این همیشک دعا میکُورد و راضی به رضایِ خدایِ مهربانُش بَ

🔰 برگرفته از کانال دکتر حسین الهی قمشه ای
📝 برگردان متن: آزیتا عطایی، دنبلید
🎤 با صدای: سیده مریم قادری، اورازان
تهیه شده در گروه تولید محتوای درجی

این متن با صدای خانم قادری تقدیم به شما (دریافت کنید)

پر از رقصیدن گنجشکها باش
همیشه بر تن گنجشکها باش
به مردم اعتمادی نیست باران
خودت پیراهن گنجشکها باش

شعر از: حبیب نظاری

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۱ ارديبهشت ۹۵ ، ۱۰:۳۱
درجی طالقانی