سد طالقان در چهار فصل
منظره سد طالقان از روستای زیبای زیدشت در چهار فصل
عکس از: خانم تهمینه احمدخان بیگی
منظره سد طالقان از روستای زیبای زیدشت در چهار فصل
عکس از: خانم تهمینه احمدخان بیگی
تصاویری از بارش برف در طالقان، آذر 96
منبع: پایگاه خبرگزاری صدا و سیمای مرکز البرز
برف پاییزی، طالقان را سفیدپوش کرد
جلوه طبیعت این فصلِ سال را از دریچه دوربین همشهریانِ گرامی، به نظاره می نشینیم
ارتفاعات کرکبود سفید پوش شد - 2/آذر/1396- عکس از: مجید رضاقلیان
بارش اولین برف پاییزی روستاهای پایین طالقان - 2/آذر/1396 - روستای نساء
نمک پاشی و برفروبی محورهای ارتباطی شهرستان طالقان از لحظات اولیه بارش برف توسط پرسنل خدوم اداره راهداری و حمل و نقل جاده ای طالقان
بارش اولین برف پاییزی طالقان روستای سگران ۹۶/۹/۲ - عکس ارسالی از: حسن اسلامی
هوای برفی شهرک - جمعه 3 آذر 1396 - عکس از: محمدطاها آقابراری
امروز شنبه 4/آذر/1396 گردنه طالقان - عکس از: عباس غرقی
جاده جوستان به دیزان - شنبه 4 آذر 1396
با سپاس از کانال طالقانیها بابت عکسها
آذر خانم
چادرته سر کن
زمستانی جاده ی همسفر گردستی
یادت در نشو پاییز عاشقه
و دستانی منتظر
به خنک فصل که برسیی بگو
عاشق دلان امانتن تا به بهار برسن
اولین روز آذر ماهتان بخیر
✍️
علی
گرشاسبی (دل سرا)
انتشار: کانال طالقانیها
قرآن:
حَسْبُنَا اللَّهُ وَنِعْمَ الْوَکِیل
خدا ما را بس است و چه نیکو یاوریست
سعدی:
گر مرا هیچ نباشد نه به دنیا نه به عقبی
چون تو دارم همه دارم دگرم هیچ نباید
سلام در پناه خدا باشید
زیمین لَرزه یه تلنگره
یه ناتریک
که یادُمان بیا زندگی کوتاهه و وَخت رفتن هر آن میتانه باشه
که ویشترک عزیزانمانی هوا ر بُداریم
این سوز و سرمایی میان، هموطنان مصیبت دیده ر یادا ناکُنیم
هرچی میتانیم کمک برسانیم
مخصوصاً اهدای خون، این زمان بهترین کاره
در بین جشنهای قدیمی مردمان مأوا گرفته در دامنه های البرز، یک جشنی هست به نام «تیرماهی سیزده شو» که مصادف است با دوازده آبان ماه و گفته می شود همان جشن «تیرگان» ایران باستان است که در تقویمهای طبری، به روز دوازده آبان و شب سیزده آبان افتاده است.
این جشن، در روستاهای طالقان هم به کیفیتی که در ادامه می آید، برگزار شده و می شود.
در رابطه با تاریخچه این جشن نیز روایات مختلفی وجود دارد. برخی پیروزی کاوه بر ضحاک را مبنای جشن تیرماه سیزده شومی دانند، برخی هم آن را روز تیر اندازی آرش برای تعیین مرز ایران معرفی میکنند و برخی دیگر معتقدند که تیرگان شب تولد حضرت علی است.
در این شب همه خانواده ها کنار هم جمع می شوند و تا پاسی از شب خوردن تنقلات و گوش دادن به قصه و افسانه های بزرگترها سپری می شود.
جوانان هم با در دست داشتن ترکه ای بلند که کیسه ای به انتهای آن بسته شده است همراه کودکان به در خانه ها رفته و با سر و صدا و کوبیدن چوب به درخانه ها و لال بازی از صاحب خانه تقاضای هدیه می کنند و صاحبخانه هم اغلب به آنها پول میوه و شیرینی می دهد.
در این شب بیشتر خوراکی هایی که مناسب مهمانی است، وجود دارد. همچنین بنابر رسم هر محل خوراکی هایی ویژه ای نیز تدارک دیده می شود. مثل انواع شیرینی ها و نانهای خانگی و محلی.
علاوه بر شب چره، یعنی انار، انگور، سنجد، بادام، تخمه و امثال آن به مناسبت سیزده باید غذایی پخت که از سیزده ماده خوراکی گوشت، آب، سبزی، برنج، عدس، نخود، نمک و غیره درست شده باشد که آن را «سیزده چی» می گویند.
از رسم های دیگر در شب تیرماه سیزده شو، فال گرفتن با دیوان حافظ یا فال کوزه (امیری) است و برخی نیز در شب این جشن بر بام خانه دیگران می روند واز روزنه بام شان درازی را که به سرآن یک دستمال بسته اند درون اطاقی که آنان نشسته اند می اندازند و صاحب خانه از همان خوردنی هایی که برای مهمانان آورده است در آن دستمال می گذارد و آن را می بندد.
آن گاه کسی که بر بام نشسته و شال را به پایین انداخته آهسته شال را بالا می کشد که از این رسم به عنوان «شال اِنگَنی» یا «شال جیر کُنی» یاد می کنند.
منبع: خبرگذاری مهر
تهیه شده در گروه تولید محتوای درجی
یه دار، بَنشت پَییزی وَر و بگوت:
مینی گیسانه رنگی کُن
او دی، وَلگانشی سَر، حنا بُندا
یه دار دیه، خاطُرخواهِ بُهار بَ
تُنُکه گیسانشی پَلو، دو تا نوچه بُدا
شَهروی زیندگی، ادامه داره
ایسه تو انتخاب مینی، بُهاری باشی یا شوریده و رنگی رنگی
✍&📸 متن و عکس: سیده مریم قادری
#اورازان
روزهای پاییزی اگر رهگذرِ کوچه ای روستایی باشی
از آن روستاهایی که زندگی هنوز در رگهایش جریان دارد...!
بوی کاهگِل از تار و پود روستا، به مشامِ جان می رسد
بویی قدیمی...
پر از عشق
و خاطرات کودکی...
بی گمان همه ی ما روستایی زاده ها، بوی کاهگل را دوست داریم...
شاید به خاطر الفت دیرینه ی اوست با دل
و شاید هم به خاطر عادت آینده ی ماست با او به هنگام آرمیدن در خاک!
هرچه باشد، این روزها، روستاها بوی کاهگل می دهد...
بوی همبستگی مردمان روستایی،
به پیشواز فصل بارش رفتن
و زمستانی سرد، اما گرم از صمیمیت و محبت را در کنار هم گذراندن...
این روزها
چه حال خوشی دارد روستاهامان
حال دل همه تان خوش
◀️ سیمرغ
کاهگل یکی از ملاتهایی است که در معماری ایران، به کار میرود.
ما هم در طالقان، برای ساختن خانه های روستایی، از آن استفاده می کردیم.
این ملات ترکیبی است از خاک رُس و کاه که عمدتاَ برای اَندود کردن سقفها و دیوارها به کار میرود. به دلیل وجود کاه، مقاومت نسبی پیدا کرده و جلوی ترکیدگی آن گرفته میشود. از سوی دیگر عایق خوبی برای جلوگیری از انتقال حرارت است.
برای ساختن گل کاهگل تا حد امکان از خاک رُس استفاده میکنند. پیش از این که خاک را آب بدهند، آن را با کاه به خوبی میآمیزند و به شکل تپه کوچکی در میآورند، میان آن را گود میکنند و داخل آن به نرمی آب میریزند، خاک و کاه را با آب میاندازند تا در آب گل، زردی کاه نمودار شود، سپس خمیر را مالش میدهند و به تدریج کاهگل ساخته میشود.
امروزه و با ورود مصالح جدید در شهرسازی و ساختمانسازی، دیگر کمتر کسی از این ملات استفاده می کند اما در مناطق روستایی، هنوز هم ساختمانها و خانه های کاهگلی سرپا و قابل استفاده، موجود هستند.
🔸 مزایای کاهگل
◇ قشر کاهگل عایق است؛ گرما و سرما از آن عبور نمی کند؛ (لذا در مصرف سوخت صرفه جویی می شود) باران در پوشش های گنبدی و سقف های طاقی آن نشست نمی کند؛ همهمه کوچه ها و بازار ها در آن گم می شود و لازم به توضیح نیست که گرد آمدن خواص این چند عایق در یک ماده به ندرت دیده شده است.
◇ کاهگل ارزان است. کاه در اغلب شهر های ایران به فراوانی یافت می شود. قیمت خروار آن ناچیز است؛ و با این مقدار، کاه، سطوح بزرگی از اندود گل را مسلح می کند.
◇ کاهگل را هر کس می تواند بسازد و ماوای خود را با آن بپوشاند و حفظ کند. اندود کاهگل آسان کشیده می شود. آدمی با یک دست خمیر آن را بر می دارد و بر روی سطح دلخواه پهن می کند. در این مورد حتی به کار بردن ماله در کشیدن آن روی سطوح، نشانی از امکانات صاحبخانه است.
◇ کاهگل مانند خمیر نرمی بر هر حجمی پوشانیده می شود و در این مورد، معماران حداکثر استفاده را نموده و توانسته اند برای شهر های ایرانی میراث ارزنده ای از حجم های جالب به جا گذارند. گرچه کاهگل به سهولت و ارزانی به دست می آید لکن به علت خواص فوق العاده ای که نیز دارد، به صورت متن شهر های ایرانی در آمده و به بنایی قدم گذاشته است؛ به کلبه بی بضاعتان یا اعیان نشین ها، به کوره ها، به بازار ها، به حمام ها، به تکیه ها و بالاخره به مسجد ها. و همه این ساختمان های شهر، با کوچه هایی که میان دیوار های کاهگلی می دود به هم مربوط می شود.
◇ کاهگل با توجه به میزان و نوع موادی که در خود دارد، استقامت بالایی دارد. هرچند شاید در مناطقی که پیوسته باران های شدید می بارد به مشکلاتی بر بخورد؛ نه به این معنا که دیوار یا سقف بریزد! بلکه تنها نیاز به تعمیر زودهنگام پیدا می کند که آن هم کار ساده ای است.
◇ دیوار کاهگلی زیباست! خصوصا اگر با شاخ و برگ های درختان ترکیب شود. از دل طبیعت است و جان را صفا می دهد. اگر آبی روی آن بپاشید تا بوی خاک رس تازه همه جا را فرا بگیرد؛ خصوصا اگر دیوار با خمیر سرخ پوشانده شده و بعد نقش های تزیینی روی آن حکاکی شود.
🔸 عیب یک دیوار کاهگلی
دیوار کاهگلی را نمی توان شست! نمی توانید یک دیوار کاهگلی سنتی داشته باشید، بعد با هزارجور ماده ی شوینده ی مدرن، آن را بشویید، دستمال بکشید و گردگیری کنید! راه تمیز کردن دیوار کاهگلی پاشیدن مقداری آب با افشانه به آن است که با این کار بوی کوچه-باغ های روستا در خانه می پیچد.
از گذشته های دور درطالقان و الموت، از اوایل فصل پاییز، برای تعمیر خانه های خشتی به ویژه پشت بام ها از ملات کاهگِل (گل بام) استفاده می کردند.
با سپاس از خانم قادری و آقایان سید عباس هاشمی یرکی و مسعود فتاحی
تهیه شده در گروه تولید محتوای درجی
گوشه ای از زیباییهای طبیعت طالقان در پاییز را که توسط همشهریان هنرمندمان ثبت و عکس شده است را مشاهده می کنیم:
روستایِ زیبای دیزان - عکسها: آقای جعفر آقااحمدی
طالقان زیبا: شهرک - عکس: آقای مجتبی مقیمی
روستایِ زیبای دیزان - عکس: آقای محمدنعیم آقااحمدی
روستایِ زیبای گَته دِه - عکس: خانم آزاده بَکان
روستایِ زیبای مِهران - عکس: آقای نورالدین مهرانی
روستایِ زیبای اورازان - عکسها: آقای میرتقی
روستایِ زیبای آرتون - عکسها: آقای احمد جعفری مهر
روستایِ زیبای میراش - عکس: آقای رضا ادیبی