اصطلاحِ دو دیمه روباه
بعضی آدمها، جنسشانی میان، شیشه خورده دَره.
با بقیه یه رنگ نی‌یَن.
روتی میان یه جورُن، پِی سَر یه جورِ دیگه.
رِنگ عَوُض مینُن... دو رویی و ریاکاری خونِشانی میان دَره!
به قول ما طالقانیان: دو دیمه روباهُن!
واضح و مُبرهنه که دو دیمه روباهی بدِ خصلته. از هر ویروس و درد و بُلا دِ بدتره.
ما کو دو دیمه روباهانِ محل نمینیم و ما دِ رویِ خوش، نمینُن.
تحویلشان نیگیتُن بهترین کاره. شما دی عجالتاً این اصطلاحِ یاد گیرین و از آن، گپانتانی میان استفاده کنین، تا مُن بشُم یه دو دیمه روباهی دُمِ بِربینُم و وگردُم! 
نظرات ارزشمند دوستان عزیزم:
بانو شهناز سلطانیان از #دیزان نوشتند:
مای دیزان دی سوای دو دیمه روباه، یه قشنگ مثل دارن میگن:
پیشی اَمزِنا
معنای تحت اللفظیش میشه:
روبرو مثل سبزی گشنیز
پشت سر مثل گزنه
و اما کاربرد اصطلاح در مورد افرادی هسته که روبرو تی قربان صدقه و تی بلا میکوتی و ازین حرفا میگن
اما پشت سر بدگویی مینه و چوشم نوداره طرفه بینه.
بانو مهری بهزادی از #وشته نوشتند:
علاوه بر دو دیمه روباه،
دو دیمه کولاس دی میگوئن.
با سپاس از عزیزان
